ΑΠΛΟ! Έτσι θα τα αρπάξουν από όσους δεν χρωστούν σε δάνεια

Δεν σταματά η φορολογική λαίλαπα! 

Μετά τις πρωτοχρονιάτικες «ευχές» του πρωθυπουργού, έρχονται νέες επιβαρύνσεις το 2018 σε ελεύθερους επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες και ιδιοκτήτες ακινήτων. 

Καταπολεμάται το ελεύθερο επάγγελμα και η ιδιοκτησία, ενώ αντίστοιχα αυξάνεται η εξάρτηση πολιτών από το Κράτος. 

Όσοι δεν χρωστούν σε δάνεια, τους τα παίρνουν με άλλους τρόπους. 

Όταν το κράτος δεν είναι εδώ…

Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για το πώς είναι μια κοινωνία το φέρουν αυτοί που έχουν τη διοίκησή της στα χέρια τους. 

Αλλά τα πράγματα εξαρτώνται κατά ένα μεγάλο μέρος και από τους παγιωμένους θεσμούς και τους νόμους που αποτελούν τη βάση της ίδιας της πολιτείας και που όταν αυτοί λειτουργούν, όσο και αν οι εκάστοτε κυβερνώντες ξεφεύγουν από την ορθή πορεία, η κατάσταση δε γίνεται ποτέ πραγματικά ανεξέλεγκτη. 

Πρώτα κι απ’ τους κυβερνήτες, λοιπόν, θα πρέπει να λειτουργεί -επ’ ωφελεία των πολιτών, φυσικά- το ίδιο το κράτος. “Ψυχή της πόλης είναι το κράτος και διαθέτει τόση δύναμη όση διαθέτει ο νους επί του σώματος”, μας λέει ο Ισοκράτης. 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ - ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ

Για να λέμε τα πράγματα ως έχουν, και η δημοκρατία και ο υπαρκτός σοσιαλισμός, στην πολιτική λειτουργία τους, είναι ουτοπία.

Η μεν δημοκρατία γιατί αντίκειται στην αγελαία φύση του ανθρώπου που επιζητεί την ασφάλεια της αγέλης κάτω από έναν δυναμικό ηγέτη, χωρίς βαρετές προσωπικές σκοτούρες. Οι Αθηναίοι προσπαθούσαν με τον εξοστρακισμό να εξαλείψουν τη ροπή προς εμφάνιση ηγέτη της αγέλης ώστε να διατηρήσουν τη δημοκρατία με πολύ κόπο και επιπλέον πλήρωναν τους πολίτες, για να συμμετέχουν στην Εκκλησία του Δήμου, λόγω της έμφυτης αδιαφορίας τους.

Πλαστικό χρήμα, κρατικός …τζόγος και άλλα ανομήματα!

Στο βιβλίο της Α΄ Λυκείου «Αρχές Οικονομίας» κεφ 10, σελ 134-137, διαβάζουμε για τους στόχους της κρατικής παρέμβασης: Το κράτος παρεμβαίνει για να : 

α) εξασφαλίσει ορισμένες υπηρεσίες στους πολίτες που μόνο αυτό θα μπορούσε να δώσει: άμυνα της χώρας, προστασία από κακοποιούς, δημόσια υγιεινή, δημιουργία υποδομών κλπ. 

β) αντιμετωπίσει ανισότητες στα εισοδήματα και στον πλούτο: δίνει συντάξεις, διάφορα βοηθήματα με τη μορφή επιδομάτων (ανεργίας, οικογενειακών κλπ.) ή προσφέρει δωρεάν ή σε χαμηλή τιμή διάφορα αγαθά (εκπαίδευση, συγκοινωνίες, παιδικούς σταθμούς, αθλητικές εγκαταστάσεις, νοσοκομειακή περίθαλψη, κλπ) που συχνά ονομάζονται κοινωνικός μισθός. 

Οι άδηλοι κοινοί παρονομαστές...

Του Γιώργου Κοντογιώργη

Το μέλλον της ανθρωποκεντρικής εξέλιξης ανάγεται σε μια διαφορετικού τύπου «βιολογία», η οποία αφήνει πίσω της τόσο τον κλασικό ιδίως φιλελευθερισμό, όσο και τον σοσιαλισμό.

Στη «βιολογία» αυτή, το «κεφάλαιο» και κυριολεκτικά η νομισματική οικονομία αποτελεί την συστατική πρώτη ύλη της εξέλιξης. Αντιθέτως, η διαλεκτική της ανθρωποκεντρικής ολοκλήρωσης επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ κοινωνίας και (οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού) συστήματος.

ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ. ΑΥΤΟΙ ΤΗ "ΔΟΥΛΕΙΑ" ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ.

Μου φαίνεται ότι δεν έχουμε καταλάβει κάποια πράγματα και έτσι τα βάζουμε με τους πολιτικούς, επειδή δεν προάγουν λέει το κοινό καλό ή επειδή μας είπαν ψέμματα ή επειδή μας καταπιέζουν, μας φτωχοποιούν κ.λ.π.

Οι πολιτικοί δεν είναι στην εξουσία για να υπηρετούν εμάς, αλλά για να

ικανοποιούν την προσωπική φιλοδοξία τους, το πάθος τους για εξουσία και την τσέπη τους.

Διεθνείς διαπιστώσεις και προβλέψεις 2018

Η συγκέντρωση ισχύος σε όλο και λιγότερες εταιρείες δρομολογεί μία κεντρικά κατευθυνόμενη, σοβιετικού τύπου οικονομία των ελίτ, με μικρή παραγωγικότητα – ενώ ο πλανήτης θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα εξτρεμιστικά θετικό και με ένα εξτρεμιστικά αρνητικό σενάριο, με τη διάλυση της Ευρώπης πιθανότερη από ποτέ, με τις μάχες του δολαρίου να εντείνονται και με τη σύγκρουση Η.Π.Α., Κίνας και Ρωσίας να παίρνει νέες διαστάσεις.

«Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως είναι έξυπνοι – ακόμη περισσότερο, είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς κάποιον που να πιστεύει ότι δεν είναι έξυπνος. Εάν μπορέσει και βρει κάποιον που να πιστεύει πως δεν είναι έξυπνος, υπάρχει πιθανότητα να είναι έξυπνος – ενώ σίγουρα η ανθρωπότητα ως σύνολο δεν είναι έξυπνη αλλά μάλλον καθυστερημένη, με κριτήριο τη συμπεριφορά, τις πράξεις, τις συγκρούσεις, τους πολέμους και τη δυστυχία που επικρατεί. 

Μεταμοντέρνα αποικία διαρκείας - Πώς μεθοδεύεται η μετάβαση στη «μεταμνημονιακή πραγματικότητα»

ΠΑΥΛΟΣ ΔΕΡΜΕΝΑΚΗΣ

Εντός των ημερών η χώρα μπαίνει στην τελευταία περίοδο του τρίτου μνημονίου. Από το καλοκαίρι του 2015 έχει βέβαια τρέξει πολύ νερό στο αυλάκι, αλλά τα αποτελέσματα της κυβερνητικής διαχείρισης εξακολουθούν να επιδέχονται διπλή ανάγνωση. Η μία γίνεται μέσα από τα επικοινωνιακά γυαλιά της κυβέρνησης που βλέπει παντού επιτυχίες και βελτιώσεις στην πορεία της οικονομίας και της κοινωνίας. Η άλλη ανάγνωση, σχετίζεται με την ωμή πραγματικότητα που βιώνει ο λαός και είναι η συνεχής φτωχοποίηση. Παράλληλα, η κυβέρνηση πολιτευόμενη σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, έναν τομέα στον οποίο όπως αποδεικνύεται εκ των αποτελεσμάτων δεν είχε καμία προετοιμασία, εμπλέκει τη χώρα και το λαό σε ακόμα χειρότερες περιπέτειες. 

Το άκρον άωτο του εξευτελισμού

Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν οι Πολίτες μίας χώρας τα αυτονόητα; Πώς τα μνημόνια δεν είναι η λύση αλλά το πρόβλημα; Πως η Ελλάδα οδηγείται στην καταστροφή και στο χάος, από εκείνα τα κόμματα που νομίζουν πως μπορούν να κοροϊδεύουν τους πάντες για πάντα, με ψέματα και με αναρίθμητες κενές υποσχέσεις;

Άποψη

Πόσο εξευτελισμό μπορεί να αντέξει κανείς; Από την πλευρά του πρωθυπουργού, ο εξευτελισμός που υφίσταται εκ μέρους κυρίως των πρώην στελεχών τού κόμματος του, τα οποία τον εγκατέλειψαν προτιμώντας να παραμείνουν πιστά στην ιδεολογία τους, καθώς επίσης στις προεκλογικές τους υποσχέσεις, έχει υπερβεί προ πολλού τα ανώτατα όρια – ενώ δυστυχώς για τον ίδιο στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα που είναι αδύνατον να αμφισβητηθούν.

Η ΒΡΩΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΡΙΣΑΘΛΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ.

ΣΤΙΣ 6-3-2017 , ΟΠΩΣ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ , ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΜΉΝΥΣΉ , ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ , ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ (ΑΡΘΡΟ 134 Π.Κ), ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ , ΤΩΡΙΝΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ , ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΘΑΝΟΥ , ΤΟΤΕ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ , ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗΣ ΑΥΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΕ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ , ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (Σ.Ε.Υ.Σ).

Η ελληνική δημοκρατία της βιτρίνας

Τα ελληνικά ΜΜΕ, η τέταρτη εξουσία, αποτελούν το κέντρο ελέγχου της κοινωνίας – το οποίο διεκδικούν αφενός μεν η οικονομική Ολιγαρχία, αφετέρου τα πολιτικά κόμματα.

Επικαιρότητα

Τα ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία συνδεδεμένα με τα πολιτικά κόμματα – σύμφωνα με ένα πρόσφατο γερμανικό δημοσίευμα (πηγή), το οποίο αποκαλεί την Ελλάδα προσβλητικά «δημοκρατία της βιτρίνας». Κατά το ίδιο ο πρωθυπουργός, όταν έδωσε μία συνέντευξη σχετικά πρόσφατα στην κρατική τηλεόραση, σε δημοσιογράφο που απέφυγε να θέσει κριτικές ερωτήσεις (επρόκειτο για έναν πρώην υποψήφιο δήμαρχο του κόμματος του που προφανώς αμείφθηκε κατά τους κανόνες του πελατειακού κράτους), τόνισε πως δεν συμπεριφέρεται όπως ο κ. Μητσοτάκης – ο οποίος σε μία δική του συνέντευξη στο SKAI TV έδωσε τις επιθυμητές ερωτήσεις στο δημοσιογράφο.

Οι στυγνοί εκβιασμοί των Ελλήνων

Οι απειλές ποινικών διώξεων εναντίον όσων διαμαρτύρονται, πλειστηριασμών για να σωθούν οι τράπεζες και κουρέματος καταθέσεων για να επιβληθούν οι πλειστηριασμοί λίγο πριν τα Χριστούγεννα, τεκμηριώνουν πως όσο πιο πολύ σκύβει κανείς το κεφάλι, τόσο μεγαλύτερη η βία που του ασκείται – ηχητικό.

Άποψη

Όταν κυβερνάται μία χώρα κυριολεκτικά ερήμην των Πολιτών της, αφού άλλα ψηφίζουν (=προεκλογικές δεσμεύσεις) και άλλα εφαρμόζονται, από μία κατοχική κυβέρνηση η συμπεριφορά της οποίας θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηρισθεί ως «γενιτσαρισμός», με την έννοια ότι άλλαξε στρατόπεδο πολιτικών αντιλήψεων υιοθετώντας τις ακριβώς αντίθετες βασιλικότερα του βασιλιά, τότε δύσκολα μπορεί να είναι κανείς αισιόδοξος για το μέλλον της – παρά το ότι θα το ήθελε, τουλάχιστον στην περίοδο των Χριστουγέννων.

Έλλειμμα κοινωνικού ελέγχου της εξουσίας

Η ψευδής «γνώση», σύμφωνα με την οποία η Οικονομία ακολουθεί τους φυσικούς νόμους, φροντίζοντας για τη μεγαλύτερη δυνατή ευημερία των ανθρώπων, αμφισβητείται πλέον σπάνια – ακόμη χειρότερα, θεωρείται νομοτελειακή τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις Η.Π.Α. ή στην Ασία.

«Μόνο η ονομαστική διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους θα επέτρεπε στην Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές, ανακτώντας την εθνική της κυριαρχία – αφού είναι ανόητο να πιστεύει κανείς πως με δημόσιο χρέος στο 180% του ΑΕΠ σε ξένο νόμισμα και με κόκκινο ιδιωτικό στο 140%, καθώς επίσης με πιστοληπτική αξιολόγηση «σκουπίδια», μπορεί η χώρα να δανειστεί με βιώσιμα επιτόκια ή, έστω, να προσελκύσει σοβαρούς επενδυτές και όχι στυγνούς κερδοσκόπους. 

Τσακαλώτος: Αν δεν ψηφίσετε τους πλειστηριασμούς θα πέσει η κυβέρνηση - Έκτακτη ενημέρωση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ

Έκτακτη ενημέρωση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ από Τσακαλώτο και Κοντονή

Έκκληση στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσουν την τροπολογία για αυτεπάγγελτη δίωξη σε όποιον εμποδίζει τη διενέργεια των πλειστηριασμών, απηύθυνε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Κατά την έκτακτη ενημέρωση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος προειδοποίησε τους βουλευτές ότι αν δεν ψηφίσουν την τροπολογία θα πέσει η κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση δείχνει πρόσωπο «ολοκληρωτικού καθεστώτος» για να είναι αρεστή στους δανειστές – Στη φυλακή όσοι εμποδίζουν τους πλειστηριασμούς ακόμη και πρώτης κατοικίας

Στοιχεία που ταιριάζουν απόλυτα σε ολοκληρωτικά καθεστώτα αρχίζει και δείχνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η απόφαση να ασκείται αυτεπάγγελτη δίωξη σε βάρος όσων παρεμποδίζουν ή απειλούν την διαδικασία των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας ή των ακινήτων μόνο ως τέτοια μπορεί να ερμηνευτεί. Η άλλη εξήγηση βεβαίως που μπορεί να δοθεί είναι πώς η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να είναι αρεστή στους δανειστές και να της βγει το αφήγημα περί εξόδου από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018. Κάνει πολιτική δηλαδή με το… αίμα των πολιτών. 

Ο δεσποτικός χαρακτήρας του κοινοβουλευτισμού

Του Γιώργου Κοντογιώργη

Ο πολίτης στο κράτος σύστημα παραμένει κυριολεκτικά υπήκοός του, δεν είναι εταίρος της Πολιτείας. Συνάγεται δηλαδή ότι ο άνθρωπος της νεοτερικότητας απελευθερώθηκε μεν από τα δεσμά της φεουδαρχίας, σε ό,τι αφορά στην ατομικότητά του, όμως το κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό σύστημα διατήρησε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του δεσποτικού καθεστώτος. Παραμένει υποκείμενο ιδιοκτησίας. Πράγμα που σημαίνει ότι

ο αποκλεισμός των μελών της κοινωνίας από την ιδιοκτησία του συστήματος, δεν καθιστά το άτομο ελεύθερο στο κοινωνικοοικονομικό και πολιτικό πεδίο.

Ο δρόμος προς την κόλαση

Tο μοναδικό «πλεονέκτημα» του 2018 που η Ελλάδα θα μπει στις αγορές σε σχέση με το 2010 που βγήκε, είναι η υποθήκευση του συνόλου των δημοσίων και μεγάλου μέρους των ιδιωτικών περιουσιακών της στοιχείων – ενώ η σημερινή μας οικονομική κατάσταση είναι τρισχειρότερη, σε σημείο που το 2010 να φαντάζει ειδυλλιακό.

– Σωστή η απορία του πρωθυπουργού: Γιατί ο ελληνικός λαός εμπιστεύθηκε για δεύτερη φορά εμάς; Επίσης σωστό ένα πρόσφατο ξένο άρθρο (πηγή) με την εξής απορία: «Μπορεί μια χώρα να φορολογηθεί μέχρι θανάτου; Να αυτοκτονήσει μέσω της φορολογίας; Η ελληνική κυβέρνηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διαπιστώσει εάν αυτό είναι δυνατόν – με μια ατελείωτη «παρέλαση» φορολογικών αυξήσεων, οι οποίες έχουν καταστρέψει τους πάντες, καθώς επίσης κάθε μελλοντική προοπτική της χώρας«. 

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ Ή ΑΝΕΞΈΛΕΓΚΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;

Άλλο πράγμα είναι η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, δηλαδή να μην διορίζεται από τις άλλες δύο εξουσίες, να μην εξαρτάται η επαγγελματική εξέλιξη των μελών της και να μην παίρνει εντολές από αυτές.

Και άλλο να είναι δημοκρατικά ανεξέλεγκτη, δηλαδή να κάνει ό,τι "γουστάρει" μη υποκείμενη σε δημοκρατικό έλεγχο.

Πολιτικές παραδοξότητες

Ένας λαός που είναι υπό την εξευτελιστική κατοχή των δανειστών του, πρέπει πριν από όλα να το συνειδητοποιήσει – στη συνέχεια να θέλει να δραπετεύσει από τη φυλακή, στην οποία τον έχουν καταδικάσει με δεσμοφύλακες τις κυβερνήσεις του, αδιαφορώντας για το κόστος και αναλαμβάνοντας την ευθύνη.

«Είναι αποφασισμένοι οι Έλληνες να θυσιάσουν τη σημερινή τους ευημερία, την οποία χάνουν σταδιακά, όχι ξαφνικά και απότομα, έτσι ώστε να συνηθίσουν τη μελλοντική τους εξαθλίωση; Είναι πρόθυμοι να αγωνισθούν και να υποφέρουν για να ανακτήσουν την αξιοπρέπεια, την ελευθερία και την εθνική τους κυριαρχία; Έχουν την αρετή και την τόλμη που απαιτείται; 

Το δικαίωμα στην τεμπελιά

Όποιος θέλει να εξουσιάζει τους ανθρώπους,προσπαθεί να τους ταπεινώσει μέχρι να μείνουν μπροστά του σα ζώα.Και σαν ζώα τους μεταχειρίζεται,ακόμη κι αν δεν τους το λέει,μέσα του έχει πάντα ξεκαθαρισμένο πόση λίγη σημασία έχουν.Ο τελικός του στόχος είναι να τους απομυζήσει και του είναι αδιάφορο τι θ' απομείνει απ' αυτούς.Όταν δεν χρησιμεύουν πια σε τίποτα τους αποβάλει...

Ελία Κανέττι

Δανείστηκα τον τίτλο από το ομώνυμο βιβλίο του Πωλ Λαφάργκ, ένα βιβλίο που σε αρκετά του σημεία παραμένει ακόμα επίκαιρο.