Η οικονομική ενσωμάτωση

Προωθείται με τη βοήθεια της ελίτ των ελίτ η καταναγκαστική υιοθέτηση από όλους τους ανθρώπους στον πλανήτη ενός βιομετρικού ψηφιακού αριθμού αναγνώρισης – καθώς επίσης οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, με την ταυτόχρονη κατάργηση των μετρητών.

Ανάλυση 

Κατά τη διάρκεια μίας ημερίδας του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών που αφορούσε την οικονομική ενσωμάτωση, τη συμμετοχή δηλαδή όλων των ανθρώπων στο σύστημα του χρέους, ο κ. B. Gates δήλωσε ότι, το ίδρυμα του θα καταφέρει να μετατρέψει όλες τις πληρωμές στην Ινδία, στο Πακιστάν και στη Νιγηρία σε ηλεκτρονικές – πως έως τα τέλη του 2018 όλες οι οικονομικές συναλλαγές σε αυτές της χώρες θα έπαυαν να εκτελούνται με μετρητά (πηγή: Haring). 

Η ολλανδική απειλή της Ευρωζώνης

Οι αριθμοί ευημερούν μεν στη χώρα, αλλά όχι οι άνθρωποι – γεγονός που επεξηγεί γιατί ενισχύονται τα συναισθήματα εχθρότητας εναντίον του «συστήματος των ελίτ», του ευρώ, των μεταναστών και των προσφύγων, καθώς επίσης η χρήση αντικαταθλιπτικών.

Ανάλυση

Οι περισσότεροι θεωρούν πως οι εκλογές στη Γαλλία θα είναι οι σημαντικότερες του 2017, αφού από αυτές θα κριθεί το μέλλον της Ευρωζώνης – ενώ οι αγορές δεν φαίνεται να ανησυχούν καθόλου, προβλέποντας πιθανότατα πως δεν θα τις κερδίσει το «Εθνικό Μέτωπο» της κυρίας Le Pen.

Η σκιώδης οικονομική δικτατορία

Όταν η εξουσία είναι ανώνυμη, αόρατη, ασαφής και απομακρυσμένη όπως, για παράδειγμα, η Τρόικα, οι Βρυξέλλες, η Γερμανία, οι αγορές κοκ., τότε τόσο το άτομο, όσο και η κοινωνία δεν έχουν επίγνωση της υποταγής τους ή της ήττας τους – οπότε δεν εξεγείρονται και δεν αντιδρούν.

«Μόνο μία δημοκρατική, υγιής κοινωνία αναπτύσσει την ικανότητα του ατόμου να σέβεται τους συνανθρώπους του, να εργάζεται δημιουργικά, να παράγει, να μην υπερχρεώνεται, να εξελίσσει τη λογική και την αντικειμενικότητα του, καθώς επίσης να έχει εκείνη την αίσθηση του εγώ, η οποία βασίζεται στην εμπειρία των δικών του παραγωγικών δυνάμεων«.

Τα δημοψηφίσματα στην Ευρώπη...

Τα τελευταία χρόνια τα δημοψηφίσματα καταγράφουν, σε παγκόσμια κλίμακα, έναν όλο και πιο σημαντικό ρόλο. Τα εργαλεία άμεσης συμμετοχής των πολιτών σε πολλές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας, σταδιακά βελτιώνονται και η δυνατότητα χρήσης τους αρχίζει, έστω και με αργούς ρυθμούς, να διευρύνεται.

Η δημοκρατία δεν είναι απλά ένα πολιτικό σύστημα.

Η δημοκρατία δεν είναι απλά ένα πολιτικό σύστημα. Στην ουσία της είναι ένα ολόκληρο κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Για του λόγου το αληθές, απλά δείτε τι έγινε στα δύο ακραία κοινωνικοοικονομικά συστήματα που εφαρμόστηκαν στον πλανήτη. Αυτό του υπαρκτού σοσιαλισμού και το ισχύον σήμερα του νεοφιλελευθερισμού.

Και στις δύο περιπτώσεις, η δημοκρατία, με την έννοια της συμμετοχής των απλών πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, δεν ήταν και δεν είναι συμβατή. Γιατί άραγε; Μα γιατί η δημοκρατία είναι ένα άλλο κοινωνικοοικονομικό σύστημα, μη συμβατό με τα δύο προηγούμενα. Δηλαδή, ούτε αυτό της κομματικής ολιγαρχίας, ούτε αυτό της οικονομικής ολιγαρχίας.

ΣΟΚ !! ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ …ΚΡΑΧ !!!

Στα όρια του κραχ βρίσκονται χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις, καθώς η πραγματική οικονομία δεν δείχνει να ευημερεί, όπως ευημερούν οι αριθμοί. Παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία του προϋπολογισμού δείχνουν μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης των 4,4 δισ. ευρώ, εντυπωσιακή αύξηση στην είσπραξη των φόρων (1,7 δισ. ευρώ περισσότεροι φόροι το 2016), επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη (πρόβλεψη για θετικό πρόσημο έως και 2,7% φέτος) η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς θετική. 

Οι κύκλοι του διαβόλου

Η ερμηνεία της πιστωτικής επέκτασης και συρρίκνωσης από την πλευρά των τραπεζών, καθώς επίσης τα τρία βασικά στάδια μίας χρηματοπιστωτικής κρίσης – η οποία προκαλεί έναν καθοδικό σπιράλ που μπορεί να ξεκινήσει ξαφνικά, από οπουδήποτε.

Άρθρο

Στην οικονομική θεωρία, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, υπάρχει μία περιγραφή του πιστωτικού φαινομένου, η οποία επεξηγεί το μηχανισμό που οδηγεί στη διαρκή αύξηση της ποσότητας των χρημάτων, καθώς επίσης στη μείωση (κάψιμο) τους. Σύμφωνα με αυτήν έχουμε απλουστευμένα τα εξής:

Η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία

Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι, η ελεύθερη αγορά υφίσταται μόνο στα χαρτιά – αφού πρόκειται πλέον για έναν σοβιετικού τύπου κεντρικό σχεδιασμό, ο οποίος οδηγεί στην εθνικοποίηση των χρηματαγορών, στο κραχ και στο πληθωριστικό χάος .

Άρθρο

Για να στηρίξουν τις χρηματαγορές, καθώς επίσης για να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη σε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που καταρρέει, προτού επικρατήσει ο πανικός και οι τραπεζικές επιθέσεις, οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη εκτύπωσαν και έθεσαν σε κυκλοφορία τεράστιες ποσότητες νέων χρημάτων – με αποτέλεσμα να δρομολογηθεί η μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδημάτων στην παγκόσμια ιστορία, από τα κάτω προς τα επάνω, χωρίς καν να γίνει αντιληπτή από την πλειοψηφία των ανθρώπων.

Αυτό που βιώνουμε δεν είναι κρίση. Είναι παρακμή.

Αυτό που βιώνουμε σήμερα στη χώρα μας δεν είναι μια κρίση λόγω κάποιας οικονομικής αστοχίας. Αυτό που ζούμε είναι παρακμή. Παρακμή σε όλους τους τομείς, στο κέντρο της οποίας αναγκαστικά βρίσκεται η λειτουργία του πολιτεύματος στην Ελλάδα. 

Τα πολιτεύματα που ισχύουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη είναι τρία: Της Κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, της Προεδρικής δημοκρατίας και της Κυβερνώσας Βουλής. Αν όμως διαβάσει κάποιος τα διάφορα σχόλια στο διαδίκτυο ή συμμετέχει σε σχετικές συζητήσεις, θα διαπιστώσει ότι ο κάθε Έλληνας έχει στο μυαλό του τη δική του πρόταση για ένα νέο πολίτευμα.

Η επανάσταση του καναπέ

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

Οι λόγοι της κοινωνικής αδράνειας ποικίλλουν, όπως έχω αναφέρει σε σειρά άρθρων μου, από τη χειραγώγηση, την οικονομική εξάρτηση μέχρι την έλλειψη μιας νέας ιδεολογίας στην οποία θα αναφερθώ στο παρόν άρθρο. 

Η πολιτική ζωή στην Ελλάδα έχει «τσιμενταριστεί» από τα κόμματα. Οι Έλληνες, πολλές φορές από την εφηβική τους ηλικία, γίνονταν ( και γίνονται) μέλη κομμάτων. Ως μέλη κόμματος μαθαίνουν να πειθαρχούν και να πιστεύουν τυφλά στην όποια ιδεολογία, αρχηγό κτλ. 

Απόφαση «βόμβα» του Πρωτοδικείου Αθηνών: Κανείς δανειολήπτης δεν οφείλει τίποτα - Ποιες οι προϋποθέσεις

ΡΑΠΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Σύμφωνα με την τελεσίδικη απόφαση «σταθμός», 2343/2016 του Πρωτοδικείου Αθηνών, που αποτελεί πλέον νομολογία του ελληνικού κράτους και που δίνει ράπισμα στις αυθαιρεσίες των τραπεζών, κανείς δανειολήπτης δεν χρωστάει τίποτα σε αυτές.

Πιο συγκεκριμένα και με βάση των άρθρων 178 και 179 ΑΚ. όταν η τράπεζα είναι η υπεύθυνη της οικονομικής αδυναμίας του δανειολήπτη, η «δανειακή σύμβαση» θεωρείται αδικοπραξία και διαγράφεται οριστικά.

Το μέλλον της υπερδύναμης

Οι εργαζόμενοι στις Η.Π.Α. μάλλον δεν θα αμειφθούν με νέες και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, αλλά με ένα πρόγραμμα λιτότητας – ενώ, όταν η χώρα βυθιστεί στον πληθωρισμό, τότε θα εμφανισθούν τα προβλήματα των πολιτών της, οι αποταμιεύσεις του 60% των οποίων δεν υπερβαίνουν τα 1.000 $.

«Δυστυχώς οι υποστηρικτές της κυρίας Clinton δεν συνειδητοποίησαν πως το ήμισυ περίπου των Πολιτών ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, αγωνιζόμενοι να επιβιώσουν. Αδιαφόρησαν εντελώς για τη συνεχώς αυξανόμενη ανεργία στις Η.Π.Α. που καλύπτεται από τις χειραγωγημένες στατιστικές, για τον τεράστιο αριθμό των αστέγων, για τα 50 σχεδόν εκατομμύρια που ζουν με κουπόνια διατροφής, καθώς επίσης για όλους εκείνους που δεν καταγράφονται από τις επίσημες στατιστικές – έχοντας καταντήσει ζωντανοί πεθαμένοι.

Η επανεφεύρεση της Νέας Τάξης Πραγμάτων στον 21ο αιώνα

Η μολυσματική επιδημία των καιρών μας που αλλάζει συνεχώς πρόσωπα παραμένοντας σταθερά η ίδια

Ήδη από τη σύλληψή του, υπήρξαν επίμονες συζητήσεις για τη αναμόρφωση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τόσο εντός όσο και εκτός του θεσμού.

Τα Ηνωμένα Έθνη ιδρύθηκαν εξάλλου το 1945 από τους νικητές του Β’ Παγκοσμίου με σκοπό την παγκόσμια συνεργασία, όπως είχε ιδρυθεί άλλωστε και ο πρόδρομός τους, η Κοινωνία των Εθνών, στον απόηχο των θηριωδιών του Α’ Παγκοσμίου.

Φτώχεια και ανεργία καθορίζουν τον νέο τύπο ανθρώπου στη μνημονιακή Ελλάδα

Ο νεόπτωχος που του επιβλήθηκε να βλέπει μπροστά του το «μη-μέλλον», καταλήγει «αόρατος», απρόβλεπτος, πολιτικά αχαρτογράφητος, να γυρίζει την πλάτη σε όλο το πολιτικό σύστημα, να είναι ο «Κανένας»..

του Νίκου Γεωργιάδη

Την 23η Απριλίου του 2010 ο ΓΑΠ, με φόντο το Καστελόριζο, εγκαινίαζε με επίσημο τρόπο την εγκαθίδρυση ενός νέου καθεστώτος για την Ελλάδα. Ενός καθεστώτος που έφερνε εκ βάθρων αλλαγές στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, αν και οι αλλαγές και ανακατατάξεις στην κοινωνία είχαν ξεκινήσει μερικά χρόνια νωρίτερα. Ήταν η περίοδός που άνοιγε ένας νέος κύκλος για την παγκόσμια οικονομική κρίση, ενώ στην Ελλάδα σταματούσε η περίοδος της «ανάπτυξης» και της εφόδου στα Βαλκάνια. Τότε ξεκινούσε η αλλαγή της κοινωνικής διάρθρωσης και η μεσαία τάξη θα έδινε σιγά-σιγά τη θέση της στη «γενιά των 700 ευρώ».

ΝΥΤ: Αν το 2016 για την Ευρώπη ήταν γεμάτο πολιτικά σοκ, το 2017 θα είναι χειρότερο

Η Ευρώπη το 2016 αντιμετώπισε διαδοχικά πολιτικά σοκ, εισροή αριθμού ρεκόρ προσφύγων και μεταναστών από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, τη Βρετανική ψήφο για έξοδο από την ΕΕ και απειλές από τη Ρωσία για ανάμειξη στις εσωτερικές της υποθέσεις. Αλλά το 2017 μπορεί να είναι χειρότερο, γράφουν οι New York Times. 

Υπάρχουν προγραμματισμένες τρεις εκλογικές αναμετρήσεις στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ολλανδία, σίγουρα, και τώρα ίσως και στην Ιταλία. Σχεδόν παντού στην Ευρώπη τα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου κατηγορούνται για την ασθενή οικονομία, την ανεργία και την υπεράσπιση των παγκόσμιων οικονομικών αγορών σε βάρος των πολιτών. 

Το ΟΧΙ των Ιταλών

Οι Πολίτες δεν φοβήθηκαν τελικά την εκδίκηση των τοκογλυφικών αγορών, ούτε τη γερμανικές απειλές, προκαλώντας ένα πρώτο ρήγμα στην Ευρωζώνη – ενώ διαμαρτυρήθηκαν ταυτόχρονα για τη διαφθορά και το νεποτισμό της πολιτικής τους ηγεσίας.

Προφανώς η απόρριψη της συνταγματικής αναθεώρησης εκ μέρους των Ιταλών, μέσω της οποίας θα δινόταν πολύ μεγαλύτερη εξουσία στην εκάστοτε κυβέρνηση, ενώ γινόταν προσπάθεια να επιβληθεί στη χώρα έμμεσα ένα πρώτο μνημόνιο (άρθρο), ήταν ένα σοβαρό δείγμα δημοκρατικής ωριμότητας – αν και οι χρηματαγορές, οι οποίες ήταν υπέρ του ΝΑΙ, μάλλον θα προσπαθήσουν να τιμωρήσουν τη χώρα, αφού όμως μεσολαβήσει κάποιο χρονικό διάστημα. 

Αυτή την φορά το «ΟΧΙ» το είπαν οι Ιταλοί: Συντριβή Ρέντσι-Βρυξελλών με 60%! - Παραιτείται ο Ιταλός πρωθυπουργός

ΜΕΤΑ ΤΟ BREXIT ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΕ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ - ΥΠΟΧΩΡΕΙ ΕΛΑΦΡΑ ΤΟ ΕΥΡΩ

Βαριά ήττα για την ΕΕ και τον άνθρωπό της στην Ιταλία τον αριστερό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι αποτελεί το αποτέλεσμα του σημερινού δημοψηφίσματος για την συνταγματική μεταρρύθμιση, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις που βασίζονται στα στοιχεία από την αρχική καταμέτρηση των ψήφων και τα πιο "επεξεργασμένα" exit polls.

Οι Ιταλοί είπαν ένα βροντερό "ΟΧΙ" στην εκχώρηση εθνικών εξουσιών στο υπερεθνικό (ελεγχόμενο από το Βερολίνο...) κέντρο των Βρυξελλών και δίνουν ένα ποσοστό που κυμαίνεται σύμφωνα με την αρχική πρόβλεψη του Piepoli Institute/IPR για το δίκτυο RAI 57%-61% στο ΟΧΙ".

Ο Ν. Φάρατζ «προβλέπει» έξοδο της Αυστρίας από την ΕΕ εάν νικήσει ο Νόρμπερτ Χόφερ

Τη διενέργεια δημοψηφίσματος για έξοδο της Αυστρίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έπειτα από ενδεχόμενη νίκη του υποψήφιου του καθαρού δεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων και υπαρχηγού του, Νόρμπερτ Χόφερ, στον αυριανό επαναληπτικό γύρο των αυστριακών προεδρικών εκλογών, προβλέπει ο εμπνευστής του Brexit και πρώην αρχηγός του κόμματος UKIP, Νάιγκλ Φάρατζ. 

«Πέφτει στα βράχια» η γερμανική Ευρώπη- Iταλία, Πορτογαλία, brexit, Λεπέν… «φροντίζουν» για τη διάλυση της!

Την ώρα που στην Ιταλία ένα ενδεχόμενο «όχι» των πολιτών στη συνταγματική αναθεώρηση απειλεί να βυθίσει τη χώρα σε μια νέα πολιτική κρίση, η πιστοληπτική ικανότητα της Πορτογαλίας κρέμεται από τη λεπτή κλωστή ενός μικρού οίκου αξιολόγησης, ενώ στο ζήτημα του ελληνικού χρέους μπορεί να σημειώνεται πρόοδος, εντούτοις δεν έχει ακόμη λυθεί οριστικά, όπως σημειώνει η dw.com. Aν μάλιστα σε αυτά προσθέσουμε και τη τεράστια αβεβαιότητα για την έκβαση των γαλλικών προεδρικών εκλογών αλλά και την υλοποίηση του Brexit, βλέπουμε ότι τα πράγματα για την γερμανική ευρώπη δεν πάνε και τόσο καλά…

Η κρίση του μέλλοντος

Η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν θα αντιμετωπίσει μόνο τον περιορισμό του βιοτικού της επιπέδου, αλλά θα χάσει ακόμη και τη δυνατότητα της να κερδίζει τα προς το ζην – οπότε δεν πρέπει να απορεί κανείς που οι λαοί αναζητούν νέες κοινωνικές συμφωνίες, εκλέγοντας ανθρώπους που τους υπόσχονται ακριβώς αυτό.

«Η πλειοψηφία των ανθρώπων έχει αρρωστήσει από τη σημερινή κατάσταση (status quo) και νοιώθει πως έχει εγκαταλειφθεί από τους ηγέτες της, κρίνοντας από την εκλογή του κ. Trump, καθώς επίσης από το BREXIT – γεγονότα που συνέβησαν στην πιο επικίνδυνη χρονική περίοδο της ιστορίας της ανθρώπινης φυλής.