Οργή Τραμπ κατά Γερμανίας, ΕΕ, ΝΑΤΟ: Ως εδώ! Έχετε πλεονάσματα, σας πληρώνω το στρατό σας

Ο Aμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εξαπέλυσε ένα μπαράζ από αναρτήσεις στο Twitter το πρωί της Δευτέρας, εκφράζοντας την οργή του έναντι ορισμένων από τους πιο στενούς εταίρους των ΗΠΑ στο NATO, στηλιτεύοντας ιδίως το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών εμπορικών συναλλαγών της χώρας του. 

Τα εμφανώς οργισμένα μηνύματα του Τραμπ ακολουθούν τη σύνοδο κορυφής της Ομάδας των Επτά (G7) στον Καναδά, η οποία ανέδειξε τον διχασμό μεταξύ των ηγετών των πιο βιομηχανικά ανεπτυγμένων κρατών του πλανήτη. 

Η σύνοδος κορυφής του Καναδά

Καμία χώρα από τους G7 δεν εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές, όσο η Γερμανία – οπότε αυτός είναι ο βασικός λόγος που συνηγορεί υπέρ των ελεύθερων συνόρων και της παγκοσμιοποίησης, κατηγορώντας τον αμερικανό πρόεδρο για αθέμιτο προστατευτισμό.

Επικαιρότητα 

Χωρίς καμία αμφιβολία, οι Η.Π.Α. δεν πρόκειται πια να ανεχθούν τα πλεονάσματα των άλλων χωρών εις βάρος τους – γεγονός που τεκμηριώθηκε από τη σύνοδο των G7 στον Καναδά όπου ο πρόεδρος Trump, πιστός στις προεκλογικές του αναφορές, αρνήθηκε να δεσμευθεί για την μη υιοθέτηση προστατευτικών δασμών. Υπενθυμίζουμε εδώ πως η βασική του υπόσχεση προς τους Αμερικανούς, με την οποία κέρδισε την εξουσία, ήταν η εξής: 

Η λύση του παγώματος μέρους των χρεών

Η κρίση της Ευρωζώνης μπορεί και πρέπει να λυθεί με τη βοήθεια της ΕΚΤ, εάν θέλουμε να αποφευχθεί η διάλυση της Ευρωζώνης, της ΕΕ και μία παγκόσμια κρίση, από την οποία θα κινδυνεύσει το σύστημα, καθώς επίσης η ειρήνη στον πλανήτη.

«Η απίστευτη ξεροκεφαλιά της Γερμανίας φαίνεται στο θέμα της υπερχρέωσης ορισμένων κρατών της Ευρωζώνης, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα κοκ. – όπου απαιτείται η διαγραφή ενός μέρους τους. Τι σημαίνει διαγραφή; Το πάγωμα ομολόγων από την ΕΚΤ, το οποίο απλά θα αύξανε την ποσότητα χρήματος – όπως έκανε η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας. 

Ξανά στη στροφή του διαβόλου

Η Ελλάδα βρίσκεται ακόμη μία φορά σε μία κρίσιμη καμπή της κρίσης, όπου είτε ασχολείται με τα πραγματικά της προβλήματα ορθολογικά, έχοντας δυνατότητες να τα επιλύσει, είτε οδηγείται στο απόλυτο χάος – από το οποίο αυτή τη φορά δεν θα υπάρξει ίσως επιστροφή.

Άποψη

Το να θέλει μία χώρα να εξοφλήσει υπέρογκα παλαιά χρέη με νέα, με υψηλότερα επιτόκια, ακόμη χειρότερα πολύ πιο ψηλά από το ρυθμό ανάπτυξης της, αποτελεί το άκρον άωτο της ανοησίας – πόσο μάλλον όταν για να τα καταφέρει δημιουργεί ένα «μαξιλάρι» με 50% βραχυπρόθεσμο δανεισμό, αυξάνοντας το δημόσιο χρέος της στα 343,5 δις € ή στο 193% του ΑΕΠ της και στραγγίζοντας την οικονομία της!

Είναι το ευρώ… φετίχ;

Σύμφωνα με ανάλυση της Deutsche Bank ο μόνος που ευνοήθηκε από την υιοθέτηση του ευρώ ήταν η γερμανική οικονομία

Σε πρόσφατη έκθεσή της η Deutsche Bank καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο μόνος που ωφελήθηκε πραγματικά από τη δημιουργία και υιοθέτηση του ευρώ δεν είναι άλλος από τη… γερμανική οικονομία.

Εξετάζοντας στατιστικά στοιχεία των αγορών συναλλάγματος από τη δεκαετία του ’50 έως και το 1999 όπου το ευρώ κατέστη πραγματικό νόμισμα για τους πολίτες των κρατών – μελών της Ευρωζώνης, η γερμανική τράπεζα εξηγεί πώς κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα.

NYT: «Νεκροταφείο ονείρων» η Ελλάδα

«Σχεδόν μισό εκατομμύριο Ελληνες έχουν γίνει οικονομικοί μετανάστες από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση» γράφει η αμερικανική εφημερίδα και επισημαίνει: «Και ακόμη φεύγουν»

Σε εκτενές δημοσίευμα, η αμερικανική εφημερίδα αναφέρεται στους Ελληνες οι οποίοι μετανάστευσαν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ιδιαίτερα στη Γερμανία, και δεν κάνουν σχέδια να επιστρέψουν.

Πλεονάσματα: Γερμανικό έγκλημα σε βάρος της λογικής και της Ένωσης

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κόλμερ

Η δημιουργία πλεονάσματος στο ισοζύγιον εσόδων-εξόδων επιχειρήσεως, οικογενείας και ατόμου είναι συνήθως πράξις φρονήσεως «γιά τις βροχερές ημέρες», εκ της τυχόν πτώσεως του τζίρου, αιφνιδίας ανεργίας και προβλημάτων υγείας. Εις το δημόσιον όμως, το πλεόνασμα είναι συνήθως αποτέλεσμα εξαναγκασμού, ιδεοληψίας και εξαπατήσεως, με καταστρεπτικά αποτελέσματα για την οικονομική δραστηριότητα, την απασχόληση των ανέργων και την παραγωγή δημοσίων εσόδων. 

Δεν είναι παράλογο το πρωτογενές πλεόνασμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών μετά την αποπληρωμή τόκων, δια τον σχηματισμό συναλλαγματικών αποθεμάτων – «αχρείαστα νάναι». Παράνομο είναι το πρωτογενές πλεόνασμα όταν επιβάλλεται με την επίκληση του Συμφώνου Σταθερότητος και Αναπτύξεως από τους Ευρωπαίους. 

Η παντοδυναμία των Η.Π.Α.

Μόνο οι πέντε κυρίαρχες τεχνολογικές εταιρείες της υπερδύναμης υπερβαίνουν σε αξία τις μεγαλύτερες άλλες χώρες του πλανήτη

Επενδύσεις & Αγορές 

Η χρηματιστηριακή αξία της Microsoft, η μετοχή της οποίας κοστίζει σήμερα 102,19 $, υπερβαίνει το ετήσιο ΑΕΠ της Ελβετίας – ενώ εάν προσθέσει κανείς αυτήν της Amazon (1.696 $ ανά μετοχή) και της Apple (193 $), θα ξεπεραστεί το ΑΕΠ της Μ. Βρετανίας. 

Η νομοτελειακή χρεοκοπία της Ιταλίας

Το πραγματικό δημόσιο χρέος της χώρας αγγίζει το 160% του ΑΕΠ της, χωρίς την ενδεχόμενη κεφαλαιοποίηση των τραπεζών της που τα κόκκινα δάνεια τους άρχισαν ξανά να αυξάνονται – οπότε η μοναδική βιώσιμη λύση της είναι η επιστροφή στη λιρέτα, ταυτόχρονα με τη μετατροπή των χρεών της στο δικό της νόμισμα και τη διαπραγμάτευση μίας μεγάλης διαγραφής τους.

«Η Ιταλία αποχώρησε από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών το 1992 για να υποτιμήσει τη λιρέτα, επιστρέφοντας το 1996 – οπότε παραχώρησε τη νομισματική της κυριαρχία στην ΕΚΤ, με αντάλλαγμα το χαμηλό κόστος του πληθωρισμού και του δανεισμού, ο οποίος από 12% του ΑΕΠ μειώθηκε στο 5% (κάτι αντίστοιχο ισχύει επίσης για την Ελλάδα, τα επιτόκια της οποίας είχαν πλησιάσει στο 25%). 

Η ουτοπία των επενδύσεων

Χωρίς ένα σωστό πλαίσιο εταιρικής διακυβέρνησης, καθώς επίσης χωρίς την εμπιστοσύνη των Πολιτών προς την Πολιτεία και τους Θεσμούς της, οι επενδύσεις είναι όνειρο θερινής νύχτας.

Επενδύσεις & Αγορές 

Μία από τις σημαντικότερες προϋποθέσεις για τη διεξαγωγή επενδύσεων, ακόμη και αν υποθέταμε πως υπήρχαν οι συνθήκες στην Ελλάδα (ζήτηση κλπ.), είναι το θεσμικό πλαίσιο της εταιρικής διακυβέρνησης – ο τρόπος δηλαδή που διοικούνται οι επιχειρήσεις, καθώς επίσης ο κρατικός μηχανισμός που τις ελέγχει, ελέγχοντας ταυτόχρονα τις ελεγκτικές εταιρείες που συνήθως μεροληπτούν, αφού πληρώνονται από τους ελεγχόμενους. 

Η πρωσική παγίδα

Πού οδηγείται μία χώρα, στην οποία δεν διενεργούνται καθόλου επενδύσεις τα τελευταία οκτώ χρόνια, ξεπουλιέται πάμφθηνα η δημόσια περιουσία της, χρεοκοπούν οι επιχειρήσεις της, κατάσχεται και πλειστηριάζεται η ιδιωτική, ενώ παράγει πρωτογενή πλεονάσματα με υπερβολικούς φόρους που στην κυριολεξία ληστεύουν τους Πολίτες της;

Επικαιρότητα 

Η ιταλική οικονομία είναι βυθισμένη στην ύφεση για έξι χρόνια. Σε μία τέτοια περίπτωση, το πλέον επείγον καθήκον μίας νέας κυβέρνησης είναι η αναβίωση της οικονομίας. Πώς μπορεί όμως να αναβιώσει μία οικονομία που έχει καταρρεύσει; Με το αυτονόητο που γνωρίζει ο κάθε οικονομολόγος: με το να της δοθεί κάποια ώθηση, η οποία μπορεί να προέλθει από πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις. Εν τούτοις, το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των «ωθήσεων» είναι η αύξηση των δαπανών – το να ξοδευτούν χρήματα δηλαδή εκ μέρους κάποιου που δεν τα έχει στη διάθεση του. 

Κύκλος κατάρρευσης

O συνδυασμός των ανοδικών αμερικανικών επιτοκίων με το ισχυρό δολάριο, καθώς επίσης με τις υψηλές τιμές πετρελαίου στις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν διαθέτουν ενεργειακά αποθέματα, αποτελεί ένα εξαιρετικά εκρηκτικό μείγμα.

Ανάλυση 

– δημοσιεύθηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 2 Ιουνίου 2018 

Πριν από έναν περίπου μήνα η Αργεντινή κατέφυγε ξανά στο ΔΝΤ, αδυνατώντας να σταματήσει την κατάρρευση του νομίσματος της – με αποτέλεσμα να παραλύσουν οι Πολίτες της, αφού αναβίωσε ο εφιάλτης του παρελθόντος. Σε μία ανάλογα μεγάλη νομισματική περιπέτεια έχει βυθιστεί και η Τουρκία, η οικονομική κατάσταση της οποίας είναι κατά πολύ χειρότερη από αυτήν της Αργεντινής. Οι αιτίες είναι κυρίως το θηριώδες εξωτερικό χρέος της που πλησιάζει στα 460 δις $ και τα ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της, από τα οποία δημιουργείται – σημειώνοντας πως διπλασιάστηκαν στα 16,4 δις $ το πρώτο τρίμηνο του 2018, σε σχέση με το αντίστοιχο του 2017, όπου το έλλειμμα ήταν 8,4 δις $. 

Spiegel: Η Ιταλία αυτοκαταστρέφεται και παρασύρει και την Ευρώπη

Σε πολυσέλιδο αφιέρωμά του αναφέρεται στο μέλλον της Ιταλίας μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης και πώς αυτή η εξέλιξη θα επηρεάσει ολόκληρη την Ευρώπη.

Με τίτλο «Ciao amore! Η Ιταλία αυτοκαταστρέφεται και παρασύρει και την Ευρώπη», κυκλοφόρησε το γερμανικό περιοδικό Spiegel. Σε πολυσέλιδο αφιέρωμά του αναφέρεται στο μέλλον της Ιταλίας μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης και πώς αυτή η εξέλιξη θα επηρεάσει ολόκληρη την Ευρώπη και κυρίως την οικονομία της.

Σενάρια διάλυσης της Ευρωζώνης

Η έξοδος της Ιταλίας δεν είναι μία λαϊκίστικη προτροπή των δύο κομμάτων της νέας συγκυβέρνησης της, αλλά η μοναδική βιώσιμη λύση των προβλημάτων της – για την αντιμετώπιση των οποίων δεν υπάρχουν ουσιαστικά εναλλακτικές δυνατότητες, όσο πρόθυμη και αν είναι η Ευρώπη να στηρίξει τη χώρα.

Ανάλυση

Το σωστό ερώτημα που πρέπει να θέτει μία χώρα στον εαυτό της ψύχραιμα, είναι εάν τη συμφέρει η παραμονή της σε μία νομισματική ένωση, όπως σε διακρατικές εμπορικές συμφωνίες (TTIP, TISA κλπ.) ή σε στρατιωτικές συμμαχίες (ΝΑΤΟ) – τεκμηριώνοντας όμως ρεαλιστικά τα συμπεράσματα της. Όσον αφορά την ίδια τη νομισματική ένωση από την πλευρά της, το σωστό ερώτημα είναι το κόστος της εξόδου ενός μέλους της – έτσι ώστε να είναι σε θέση να του προσφέρει τα ανταλλάγματα που απαιτεί και που ενδεχομένως τη συμφέρουν καλύτερα.

Το θανατηφόρο όπλο του μέλλοντος

Εκτός από το σύστημα του χρέους και το δολάριο, οι Η.Π.Α. διαθέτουν πολλά άλλα πανίσχυρα χρηματοπιστωτικά «αεροπλανοφόρα» που είναι σε θέση να πλήξουν οποιαδήποτε χώρα τοποθετηθεί στο στόχαστρο τους – με κυριότερο το SWIFT, το οποίο έχουν χρησιμοποιήσει μόνο στο Ιράν ως προειδοποίηση της Κίνας και της Ρωσίας, ενδεχομένως επίσης της Γερμανίας.

«Εάν το δολάριο χάσει τη θέση του ως παγκόσμιο συναλλακτικό και αποθεματικό νόμισμα, το δυτικό σύστημα του χρέους δεν θα λειτουργεί πια – οπότε οι κίνδυνοι για την υπερδύναμη θα ήταν τεράστιοι. Για παράδειγμα, υπολογίζεται από τους ειδικούς πως η αμερικανική κυβέρνηση θα αναγκαζόταν τότε να εφαρμόσει ελέγχους κεφαλαίων, να εθνικοποιήσει τις αποταμιεύσεις, να κατάσχει τα χρήματα των συνταξιοδοτικών ταμείων, να δημεύσει τα περιουσιακά στοιχεία των ευκατάστατων Πολιτών της κοκ. – αφού διαφορετικά δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει με το νόμισμα της, με τον πληθωρισμό, με τη χρηματοδότηση των χρεών της κλπ.»

«Γιατί να φύγουμε εμείς; Να φύγει η Γερμανία.» – Αίσθηση προκάλεσε με το καλημέρα ο νέος Υπουργός οικονομικών της Ιταλίας

Συμμερίζεται τις απόψεις του απορριφθέντος Πάολο Σαβόνα

Στη νέα Ιταλική κυβέρνηση, όπως έχει γίνει γνωστό, νέος Υπουργός Οικονομικών είναι ο οικονομολόγος κος Τζιοβάνι Τρία.

Στη θέση αυτή τοποθετήθηκε αντί του Πάολο Σαβόνα, ο οποίος υποστήριζε το σενάριο της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη, προκαλώντας έτσι την αντίδραση του Προέδρου της δημοκρατίας μαζί με τις υπόλοιπες γνωστές αλυσιδωτές αντιδράσεις, ωστόσο φαίνεται τελικά να συμμερίζεται σημαντικό μέρος των απόψεων του. 

Το ενδεχόμενο σκάνδαλο των 694 δις €

Εάν διαβάσει κανείς την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί του απολογισμού των εσόδων του κράτους για το έτος 2015 (πηγή), θα του δημιουργηθούν πάρα πολλές απορίες – κυρίως από τη σελίδα 15 και μετά. Ειδικά όταν μελετήσει τον πίνακα που ακολουθεί, με τα 694 δις € στη μία πλευρά του, καθώς επίσης τα 650 δις € στην άλλη.

Η τουρκική απειλή για το ευρώ

Τα αποτελέσματα που θα έχει η επερχόμενη κρίση της Τουρκίας στην Ισπανία, στη Γαλλία και στην Ιταλία, οπότε στην Ευρωζώνη, δεν είναι εύκολο να εκτιμηθούν – οπότε τα τεκταινόμενα στην χώρα, στην οποία η μόνη αντιπολίτευση που έχει απομείνει είναι η λίρα, πρέπει να παρακολουθούνται πολύ προσεκτικά.

Επικαιρότητα

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι τα δομικά προβλήματα της Ευρωζώνης, με κύριο ένοχο τη Γερμανία, έχουν τη δυναμική να προκαλέσουν μεγάλες αναταραχές – ενώ η Ιταλία έχει εξελιχθεί στη σημαντικότερη εστία πυρκαγιάς, αφενός μεν λόγω των πολιτικών ανακατατάξεων, αφετέρου εξαιτίας του προβληματικού της τραπεζικού τομέα, σε συνδυασμό με την αδυναμία του δημοσίου να τον στηρίξει με κριτήριο το τεράστιο χρέος (2,3 τρις € ή 132% του ΑΕΠ).

Στα δίχτυα των αγορών

Το χρέος είναι συνώνυμο με τη σκλαβιά, παρέχοντας αυτόματα την απόλυτη, μοναρχική εξουσία στο χρηματοπιστωτικό κτήνος – ενώ καταργεί τη δημοκρατία και την εθνική κυριαρχία μίας χώρας, όπως επίσης τις ατομικές ελευθερίες των ανθρώπων.

Ανάλυση 

Δεν είναι λίγοι αυτοί που διαπιστώνοντας το ιταλικό πραξικόπημα, αναρωτήθηκαν εάν κάτι τέτοιο είναι επιτρεπτό στις Δημοκρατίες. Προφανώς αδυνατούν να κατανοήσουν ότι, το χρέος είναι συνώνυμο με τη σκλαβιά – ειδικά όταν υπερβαίνει κάποιο συγκεκριμένο ύψος. Δυστυχώς δε, όσον αφορά την Ιταλία, δεν γνωρίζουν πως είναι υποχρεωμένη να ανακυκλώνει κάθε χρόνο περί τα 250 δις € – δηλαδή, να δανείζεται από τις αγορές ετήσια το ποσόν αυτό, απλά και μόνο για να πληρώνει τα προηγούμενα χρέη της. 

Η λύση της ναυτιλίας

Η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει σημαντικά οικονομικά οφέλη, εάν γινόταν έδρα ναυτιλιακών επιχειρήσεων ανεξάρτητα από τη σημαία, στην οποία θα ήταν νηολογημένα τα πλοία τους – υπολογιζόμενα στα 25,9 δις € ετησίως, με τη δημιουργία 550.000 θέσεων εργασίας.

Άποψη 

Ο εμπορικός στόλος της Ελλάδας είναι ο μεγαλύτερος και παραγωγικότερος σε ολόκληρο τον πλανήτη – το νούμερο ένα μετά τη δεκαετία του 1970, ακολουθούμενος από τον ιαπωνικό και τον κινεζικό. Αν και δεν έχει δοθεί ποτέ ιδιαίτερη σημασία, είναι γεγονός πως από το 1999 έως το 2008 η Ελλάδα γνώρισε έμμεσα μία εξαγωγική έκρηξη, όσο καμία άλλη χώρα της δυτικής Ευρώπης, με εξαίρεση μόνο τη Νορβηγία – επιτυγχάνοντας ισχυρότατες εξαγωγικές επιδόσεις, οι οποίες δεν συγκρίνονται με κανένα άλλο κράτος