Ο Ερντογάν έκανε παράπονα στην Μέρκελ για τη Γαλλία – Τι του απάντησε η σύμμαχος του

Παράπονα στην Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ φέρεται να έκανε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τις κινήσεις της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Όπως μεταδόθηκε στο δελτίο του Open TV, σε τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ της Μέρκελ και του Ερντογάν συζητήθηκε το θέμα της Ανατολικής Μεσογείου και, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Τούρκος πρόεδρος έκανε μεγάλα παράπονα για τη Γαλλία, λέγοντας στη Μέρκελ ότι πρέπει η ίδια να κάνει κάτι προκειμένου η Γαλλία να μην μπλέκεται στα πόδια της Τουρκίας και στην Ανατολική Μεσόγειο. 

Γερμανία-Τουρκία: Επιβεβαιώνεται ο διαχρονικός γεωπολιτικός έρωτας

Η επίμονη προσπάθεια του Βερολίνου να αποτρέψει την επιβολή αποτελεσματικών κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας (λόγω της άρνησης να αποσύρει το Oruc Reis) επαναφέρει στο προσκήνιο τον διαχρονικό γεωπολιτικό έρωτα που συνδέει τη Γερμανία με τον οθωμανικό-τουρκικό παράγοντα. Τη σχέση αυτή την είδαμε τα τελευταία χρόνια με αφορμή την απόφαση του Ερντογάν να στείλει μαζικά χιλιάδες μετανάστες στον Έβρο και στα μικρασιατικά παράλια με σκοπό να περάσουν βιαίως στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Την βλέπουμε και σήμερα. 

Για τη μεταπολεμική Γερμανία (υπό μια έννοια και για την Γερμανική Αυτοκρατορία από την ίδρυσή της το 1871) οι οικονομικές σχέσεις αποτελούν έναν πολύ σημαντικό παράγοντα αλληλεξάρτησης σε διακρατικό επίπεδο. Στην αντίληψη των Γερμανών, η οικονομική ισχύς αποτελεί παράγοντα εξαιρετικής αποτελεσματικότητας, προκειμένου να εδραιωθεί η κυριαρχία τους επί άλλων χωρών. Ανεξαρτήτως αν για τη Γερμανία η κυριαρχία επιτυγχάνεται, τελικά, μέσω της πολιτικοστρατιωτικής ισχύος, όταν αυτή δεν είναι εφικτή, η οικονομική εξάρτηση των άλλων χωρών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου να δημιουργηθούν οι όροι για την τελική κυριάρχηση.

Ο γερμανοτουρκικός κίνδυνος

Σήμερα, το κοινό συμφέρον της υποτιθέμενης ενωμένης Ευρώπης παραμένει μια ουτοπία, με την Ελλάδα και την Κύπρο να αποτελούν τα θύματα των κοντόφθαλμων γερμανικών συμφερόντων και την Τουρκία ως πολιορκητικό κριό. Οι Γερμανοί, μετά την οικονομική κρίση στην Χώρα, μας θέλουν προτεκτοράτο, και δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν ποτέ τον γεωπολιτικό μας ρόλο ως ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων και της Ανατολής Μεσογείου . Η Γερμανία επιθυμεί και σήμερα η Τουρκία να λειτουργεί, όπως και στο παρελθόν, ως ο μακρινός βραχίονας των γερμανικών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή . 

“Η Γερμανία αντιμετωπίζει την Ελλάδα όπως την Τσεχοσλοβακία του 1938”!

Τα ρητά, τα υπόρρητα και τα (μέχρι στιγμής) άρρητα των Γερμανών 

Γράφει ο Γιώργος Αθ. Γιαννόπουλος, δικηγόρος 

Η σημερινή ενοποιημένη Γερμανία αποτελεί, από πλευράς πολιτικού συστήματος και πολιτικής πρακτικής και ελιγμών, συνέχεια της μεταπολεμικής Δυτικής Γερμανίας, που έφερε τον επίσημο τίτλο Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας [Ο.Δ.Γ.].

Ευθύς εξ αρχής, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και συνεχώς μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘50/αρχές της δεκαετίας του ’60 τουλάχιστον, το κράτος εκείνο τελούσε σε όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής (και όχι μόνον) ζωής του υπό τον στενό έλεγχο και λογο-κρισία από μέρους των αγγλοαμερικανικών, αρχικά, και, ακολούθως, μόνον των αμερικανικών αρχών. 

Αυτός ο ολοκληρωτικός έλεγχος – πρακτική, εξ άλλου, στην οποία οι Γερμανοί ήταν, εκουσίως ή ακουσίως, πολιτισμικά ευεπίφοροι, όπως διδάσκει η ιστορία τους – κάλυπτε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου λόγου της χώρας, είτε αυτός αφορούσε τα εσωτερικά ζητήματα είτε την εξωτερική πολιτική. Με αποτέλεσμα, ο τότε τύπος της χώρας να επαναλαμβάνει την «γραμμή» που υπαγορευόταν στην κυβέρνηση ή να αναλαμβάνει το έργο να εκθέτει απόψεις και στόχους, τους οποίους η εκάστοτε κυβέρνηση δεν θα έπρεπε (ακόμα) να εκφέρει ρητά. 

Θέλουν να στηρίξουν και δημόσια τον Ερντογάν αλλά δεν τους παίρνει...

Υπάρχει ένα αφήγημα, όχι μόνο από τους Τούρκους, τους Γερμανούς, τους τρίτους γενικά, αλλά και από τους εκφραστές του τουρκικού εθνικισμού σε Ελλάδα και Κύπρο, σύμφωνα με το οποίο τις εντάσεις με την κατοχική Τουρκία τις προκαλούμε εμείς. Ισχυρίζονται –διατυπώνεται και δημόσια– πως πρώτοι οι Κύπριοι προκάλεσαν και μετά η Ελλάδα, που φευ παρασύρθηκε από τη Λευκωσία. 

Το αφήγημα αυτό ξεκινά και τελειώνει με ένα και μοναδικό στόχο: Ότι πρέπει να αυτοπεριοριστούν κυριαρχικά δικαιώματα. Να αυτοπεριοριστούν επειδή «δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την Τουρκία». Και επειδή η Τουρκία είναι ισχυρή, επιθετική, επεκτατική δεν υπάρχουν -για αυτούς που εκφράζουν αυτό το αφήγημα- διλήμματα. Υποστηρίζουν ευθέως την προσαρμογή στις επιδιώξεις της Άγκυρας. Δεν πρόκειται για ένα συμβιβασμό, αλλά μια αλά τούρκα εκδοχή διαπραγμάτευσης, παράδοσης.

Στις καλένδες το γερμανικό θράσος: Προς τη Βουλή οδεύουν οι συμφωνίες της Ελλάδας για ΑΟΖ με Αίγυπτο και Ιταλία

Με γερμανική κάλυψη οι Τούρκοι στέλνουν και τρίτο γεωτρύπανο στην Αν.Μεσόγειο

Σε θανάσιμο εχθρό της χώρας μας έχει εξελιχθεί το Βερολίνο, το οποίο δεν μπλόκαρε μονο τις κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας, αλλά πήγε δύο βήματα παρά πέρα: Παρενέβη με θρασύτητα και προσπάθησε να ελέγξει την εξωτερική πολιτική της χώρας μας, λέγοντας πως έπρεπε να τους ρωτήσουμε πριν συμφωνήσουμε και υπογράψουμε για ΑΟΖ με την Αίγυπτο.

Αντικειμενικός στόχος του Βερολίνου ήταν και είναι να μην θιγούν τα τουρκικά συμφέροντα και η Ελλάδα να προσέλθει στις συζητήσεις με την Άγκυρα έχοντας μειονέκτημα με το τουρκολιβυκό μνημόνιο να βρίσκεται σε ισχύ.

Γιατί η Τουρκία έχει το ΝΑΤΟ του χεριού της και αγνοεί επιδεικτικά την ΕΕ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Αποστόλου- Κατσαρός

Στη διεθνή σκηνή, γινόμαστε συχνά μάρτυρες δηλώσεων και πολιτικών που ευνοούν τις τουρκικές θέσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει παρατηρηθεί ο πυρήνας του ΝΑΤΟ, και πιο συγκεκριμένα η Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία και η Ιταλία, να θωπεύουν το νεοθωμανικό μαξιμαλισμό, ακόμη και όταν τίθεται εν αμφιβόλω η υπόσταση της συμμαχίας. Παρόμοιες πολιτικές υιοθετούνται και εντός της ΕΕ, δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα: 

-Γιατί η ΕΕ εμφανίζεται σχεδόν πάντοτε διαλλακτική με ήπιες βολές και ανέξοδους βερμπαλισμούς έναντι της Τουρκίας, τους οποίους το καθεστώς Ερντογάν αγνοεί επιδεικτικά;

-Γιατί η Βορειοατλαντική Συμμαχία είτε εμμένει στην πολιτική των «ίσων αποστάσεων» που σχεδόν πάντοτε ευνοεί τις τουρκικές επεκτατικές βλέψεις είτε -χειρότερα- παίρνει ανοικτά θέση υπέρ της γείτονος;

Η “γερμανική λύση” για το Αιγαίο: Συνεκμετάλλευση, συνεκμετάλλευση, συνεκμετάλλευση

Ένα άρθρο της DW, αποκαλύπτει σε πολύ μεγάλο βαθμό την “λύση” που προωθεί το Βερολίνο για το Αιγαίο και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Με μία λέξη: συνεκμετάλλευση, μέχρι να προκύψει κάποια απόφαση από κάποιο “διαιτητικό δικαστήριο” ,αλλά όπως αναφέρει αυτή η “κοινή οικονομική ανάπτυξη Ελλάδας-Τουρκίας-Κύπρου” θα μπορούσε να γίνει και μόνιμη “λύση”. 

Αν αυτά γράφονται στα φανερά καταλαβαίνουμε τι συζητείται στα “κρυφά”. 

Το πιο επικίνδυνο όμως είναι ότι στην Αθήνα, πολλοί σε πολύ υψηλό επίπεδο έχουν ήδη εφησυχάσει ότι “η Γερμανία θα βοηθήσει να επιλυθεί η κρίση με την Τουρκία”!

Αν η “λύση” είναι αυτή που περιγράφεται στο άρθρο, δεν πάμε καθόλου καλά. 

Το άρθρο: 

Δείτε ποια τράπεζα και με ποιον τρόπο χρηματοδότησε τη γενοκτονία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία!

Μια ιστορική αλήθεια για τους «φίλους» κι «εταίρους» Γερμανούς που κατέστρεψαν τον Ελληνισμό στην Τουρκία εκμεταλλευόμενοι την ικανότητα για εμπόριο και πολιτισμό, των Ελλήνων. Το 1914 ξεκίνησε ο πρώτος διωγμός των Ρωμιών στα παράλια της Μικρασίας, με τη σφαγή της Φώκαιας.

Το τραπεζικό deal και η ίδρυση της Deutsche Bank

Η διείσδυση της Γερμανίας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της Τουρκίας ξεκίνησε ήδη από το 1867, όταν ιδρύεται στην Τουρκία σχολή διδασκαλίας της γερμανικής γλώσσας. Αργότερα κυκλοφορεί στη Γερμανία βιβλίο – οδηγός «Η Μικρά Ασία πεδίο γερμανικού εποικισμού».

Γιατί συγκλίνουν Τραμπ και Ερντογάν

Του Κώστα Ράπτη 

Ο Ταγίπ Ερντογάν έδειχνε περιχαρής μετά την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Ντόναλντ Τραμπ το βράδυ της Δευτέρας. “Για να είμαι ειλικρινής, μετά την αποψινή συνδιάλεξή μας, μια νέα εποχή μπορεί να αρχίσει μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Τουρκίας” δήλωσε κατόπιν σε τηλεοπτική συνέντευξή του.

Οι σχέσεις των δύο αυτών ηγετών έχουν περάσει πολλές φορές από το ζεστό στο κρύο. Όμως “τα αστέρια τους ευθυγραμμίζονται” στην παρούσα φάση, όπου άλλωστε κανένας από τους δύο δεν μετρά πολλούς φίλους στο εξωτερικό. 

Ο εγκάρδιος φίλος της Μέρκελ έφαγε ασύλληπτο μπάτσο στον Έβρο: Έφυγε άρον-άρον αλλά θα επιστρέψει…

Τελετή έπαρσης της ελληνικής σημαίας στο Φυλάκιο 1
στις Καστανιές, την Τετάρτη 25 Μαρτίου 2020.
ΑΠΕ ΜΠΕ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΛΕΞΟΥΔΗΣ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal
 

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν -ο εγκάρδιος φίλος της Καγκελαρίου Μέρκελ- ηττήθηκε στον Έβρο. Αλλά να μην έχουμε αμφιβολία ότι θα προσπαθήσει ξανά. Υλοποιεί σχέδιο. Δεν του την …έδωσε ένα πρωί και είπε θα στείλω χιλιάδες μετανάστες εναντίον της Ελλάδας και ότι βγει.

Στόχευε να δημιουργήσει ένα τεράστιο πρόβλημα ασφάλειας στη χώρα μας, καθώς ανάμεσα στους μετανάστες από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και αφρικανικές χώρες, θα έστειλε οπωσδήποτε και τζιχαντιστές. Είναι μία βασική λεπτομέρεια που γνωρίζουν οι μυστικές υπηρεσίες της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Ο Μυστικός Δείπνος και η γερμανοτουρκική μοιρασιά

Γράφει ο Γεώργιος Χ. Τορνικάντης

Κι όμως ο Παναγιώτης Κονδύλης είχε δίκιο! Η Γερμανία και η Τουρκία είχαν από την αρχή της ιδρύσεως των κρατών τους απαρέγκλιτα συμφέροντα και κοινούς γεωστρατηγικούς στόχους. Από την εποχή του Βίσμαρκ και του Κάιζερ με τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β’ και τον Κεμάλ Ατατούρκ, μέχρι την εποχή της Μέρκελ με τον Ερντογάν. Πολλοί θα ισχυριστούν πως αυτό είναι αναμενόμενο μιας και οι δύο λαοί μοιράζονται την ίδια βαρβαρική φύση, με τον έναν να αποτελεί βαρβαρικό φύλο της Δύσης ενώ το δεύτερο να αποτελεί βαρβαρικό στοιχείο της Ανατολής και με τα δύο να προέρχονται από τους Ούννους της Κεντρικής Ασίας. Αυτό όμως θα ήταν πολύ άδικο για τους Γερμανούς και τον πολιτισμό τους. 

Ας είμαστε ακριβοδίκαιοι. Ο γερμανικός λαός αποτελεί έναν από τους πιο εκλεπτυσμένους, εύστροφους και δυνητικούς λαούς της Οικουμένης. Η πνευματική ελίτ της χώρας τους υπήρξε πάντοτε ελληνοκεντρική με βαθύ και ειλικρινή θαυμασμό για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική γη. Φιλόσοφοι, ποιητές και λογοτέχνες ύμνησαν την Ελλάδα στα έργα τους και αποθέωσαν τον ελληνικό αγώνα ανεξαρτησίας κατά των Ασιατών βαρβάρων. (1) 

Δείτε ποια τράπεζα και με ποιον τρόπο χρηματοδότησε τη γενοκτονία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία!

Μια ιστορική αλήθεια για τους «φίλους» κι «εταίρους» Γερμανούς που κατέστρεψαν τον Ελληνισμό στην Τουρκία εκμεταλλευόμενοι την ικανότητα για εμπόριο και πολιτισμό, των Ελλήνων. Το 1914 ξεκίνησε ο πρώτος διωγμός των Ρωμιών στα παράλια της Μικρασίας, με τη σφαγή της Φώκαιας.

Το τραπεζικό deal και η ίδρυση της Deutsche Bank

Η διείσδυση της Γερμανίας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της Τουρκίας ξεκίνησε ήδη από το 1867, όταν ιδρύεται στην Τουρκία σχολή διδασκαλίας της γερμανικής γλώσσας. Αργότερα κυκλοφορεί στη Γερμανία βιβλίο – οδηγός «Η Μικρά Ασία πεδίο γερμανικού εποικισμού».

Γερμανία, ο Δούρειος Ίππος της Τουρκίας στην ΕΕ

Παραπομπή, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, των θεμάτων ελληνικού ενδιαφέροντος στην περίοδο άσκησης της γερμανικής προεδρίας στην ΕΕ, το δεύτερο εξάμηνο του 2020, επιλέγει η ηγεσία του Βερολίνου. Η καθυστέρηση εξέτασης και εξεύρεσης λύσεων στα ζητήματα που θέτει η κυβέρνηση, διμερώς, στο Βερολίνο και, πολυμερώς, στην ΕΕ σημαίνει αόριστη μετάθεση στις "γερμανικές καλένδες" (ίσως και πέραν του β' εξαμήνου), προκαλώντας ανησυχίες στα ακόλουθα μέτωπα: 

Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις η καγκελάριος Μέρκελ και ο υπουργός Εξωτερικών Χ. Μάας δεν διακινδυνεύουν επιβάρυνση του κλίματος Βερολίνου-Άγκυρας ούτε προς χάρη της Αθήνας ούτε προς όφελος της γενικότερης σταθερότητας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Ξένοι διπλωμάτες στην ελληνική πρωτεύουσα αναφέρουν πως οι κίνδυνοι που απορρέουν από την τουρκική προκλητικότητα δεν συζητήθηκαν εκτενώς κατά τις τετράωρες συνομιλίες της καγκελαρίου Μέρκελ με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν στην Άγκυρα, προ δύο περίπου εβδομάδων.

Γερμανία και Τουρκία… Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος και διαχρονικός

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΤΡΙΝΟΥ

Για τη μεταπολιτική Γερμανία, ιδιαίτερα, (αλλά ίσως, υπό μια έννοια, και για τη γερμανική αυτοκρατορία από την ίδρυσή της το 1871) οι οικονομικές σχέσεις αποτελούν έναν πολύ σημαντικό παράγοντα αλληλεξάρτησης σε διακρατικό επίπεδο. Για τη γερμανική αντίληψη, η οικονομική ισχύς αποτελεί παράγοντα εξαιρετικής αποτελεσματικότητας προκειμένου να εδραιωθεί η κυριαρχία τους επί των άλλων χωρών. Ανεξαρτήτως αν για τη Γερμανία η κυριαρχία επιτυγχάνεται, τελικά, μέσω της πολιτικοστρατιωτικής ισχύος, όταν αυτή δεν είναι εφικτή, η οικονομική εξάρτηση των άλλων χωρών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να δημιουργηθούν οι όροι για την τελική κυριάρχηση.

Οι γερμανοτουρκικές σχέσεις ανάγονται από την εποχή της γερμανικής αυτοκρατορίας και της αντίστοιχης Οθωμανικής (στο τέλος του 19ου αιώνα), και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Οι σχέσεις τους είναι πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές. Οι δύο αυτοκρατορίες συμβίωναν εκείνη την περίοδο με βάση τη στρατηγική τους συμπληρωματικότητα, αλλά με διαφορετικές προοπτικές.

Δείτε ποια τράπεζα και με ποιον τρόπο χρηματοδότησε τη γενοκτονία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία!

Μια ιστορική αλήθεια για τους «φίλους» κι «εταίρους» Γερμανούς που κατέστρεψαν τον Ελληνισμό στην Τουρκία εκμεταλλευόμενοι την ικανότητα για εμπόριο και πολιτισμό, των Ελλήνων. Το 1914 ξεκίνησε ο πρώτος διωγμός των Ρωμιών στα παράλια της Μικρασίας, με τη σφαγή της Φώκαιας.

Το τραπεζικό deal και η ίδρυση της Deutsche Bank

Η διείσδυση της Γερμανίας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της Τουρκίας ξεκίνησε ήδη από το 1867, όταν ιδρύεται στην Τουρκία σχολή διδασκαλίας της γερμανικής γλώσσας. Αργότερα κυκλοφορεί στη Γερμανία βιβλίο – οδηγός «Η Μικρά Ασία πεδίο γερμανικού εποικισμού».

Ο «πόλεμος» για τις κυρώσεις και την Αρμενική Γενοκτονία: Ο Ερντογάν στο σταυροδρόμι…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Είναι περίεργα τα πολιτικά και διπλωματικά πράγματα στην Ουάσιγκτον. Αρκετοί άνθρωποι οσμίζονται καταιγιστικές εξελίξεις, την ίδια στιγμή που άλλοι επιμένουν να πιστεύουν ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν έχει δεμένο «αλυσοπόδαρα» τον Ντόναλντ Τραμπ.

• Η ενημέρωση του υψηλόβαθμου αξιωματούχου την Πέμπτη το απόγευμα υποψίασε τους πολιτικούς και διπλωματικούς παρατηρητές ότι μπορεί η Αμερική να ξεπέρασε τα όρια της με τον Ερντογάν. Είναι κάτι, βεβαίως, που δεν το βλέπουμε ακόμα διά γυμνού οφθαλμού. Έχουμε υποψίες, αλλά επειδή ο κ. Τραμπ συγχώρησε άπειρες φορές τις αντιαμερικανικές ενέργειες του προέδρου της Τουρκίας, κρατάμε πολύ μικρό καλάθι.

Είναι σημαδεμένη η τράπουλα, είναι σικέ το παιγνίδι: Ο Ερντογάν παίζει μονότερμα τον Τραμπ

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ περπατά στον κήπο του
Λευκού Οίκου προς το προεδρικό ελικόπτερο.
EPA. SHAWN THEW

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Ουάσιγκτον και το «κόκκινο χαλί» που του πρόσφερε απλόχερα ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, έδωσε την ευκαιρία στους Έλληνες «ψεκασμένους» να πανηγυρίσουν, διότι βασικά εναντιώνονται στον αγώνα της Ελληνικής Ομογένειας εναντίον της κατοχικής δύναμης Τουρκίας.

• Πρόκειται γι’ αυτούς που σωστά τους χαρακτηρίσαμε «Τουρκολάγνους» και «Ερντογολάγνους», οι οποίοι βασικά επιθυμούν να υποκύψουν η Ελλάδα και η Κύπρος και να διαπραγματευθούν την παράδοσή τους στην Τουρκία. «Να τα βρούμε» είναι η φράση που συχνά χρησιμοποιούν. Και προβάλλουν την κατοχική δύναμη ως υπερδύναμη για να φοβίσουν τους πολίτες και να τους «εμβολιάσουν» με ηττοπάθεια, εξυπηρετώντας τους τουρκικούς σχεδιασμούς.

Πουλάει κάργα όπλα στην Τουρκία η Γερμανία… 250 εκ. το πρώτο 8μηνο 2019

Οι εξαγωγές όπλων και άλλου στρατιωτικού υλικού της Γερμανίας στην Τουρκία τους πρώτους οκτώ μήνες του 2019 είχαν αξία 250 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με δεδομένα τα οποία περιήλθαν σε γνώση του Γερμανικού Πρακτορείου, σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία η εισβολή των τουρκικών ένοπλων δυνάμεων στη βορειοανατολική Συρία έχουν θέσει εκ νέου τις πωλήσεις αυτής της φύσης στο μικροσκόπιο.

Το ποσό (250,4 εκατ. ευρώ) είναι το υψηλότερο που έχει καταγραφεί σε ετήσια βάση από 2005 παρότι δεν συμπεριλαμβάνονται στα δεδομένα αυτά τέσσερις μήνες της χρονιάς. Τα στοιχεία δημοσιοποιήθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών κατόπιν ερωτήματος του κόμματος Η Αριστερά.

G7: Ο Μακρόν επιχειρεί να ενώσει τις δυτικές δυνάμεις

Ο Τραμπ πάντα απρόβλεπτος, ο Τζόνσον πιασμένος στον γόρδιο δεσμό του Brexit, ο Κόντε, τοποθετημένος σε εκτινασσόμενο κάθισμα. Το κλαμπ των φιλελεύθερων δημοκρατιών της Ομάδας των 7 (G7) που συναντάται με οικοδεσπότη τον Εμανουέλ Μακρόν στο Μπιαρίτς θα προσπαθήσει παρά ταύτα να δείξει τη γεωπολιτική του επιδεξιότητα απέναντι στις πολλαπλές κρίσεις που συνταράσσουν τον κόσμο.

Ενταση στον Κόλπο, εμπορικός πόλεμος ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και στο Πεκίνο, συναγερμός για το Κλίμα…τα καυτά θέματα συσσωρεύονται, περιλαμβανομένης της κρίσης του Χονγκ Κονγκ, η οποία είναι πιθανόν να προστεθεί στο μενού της συνόδου κορυφής. Μαζί με την κρίση του Κασμίρ, η οποία θα συζητηθεί αναγκαστικά, αφού ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι είναι προσκεκλημένος στο γαλλικό θέρετρο, όπου έχουν επιβληθεί ισχυρά μέτρα ασφαλείας.