Η Ευρώπη αλλάζει! "Μπουρλότο" κι από Ρουμανία μετά την Πολωνία στα θεμέλια της ΕΕ

Η Ρουμανία, όπως και η Πολωνία πριν από αυτήν, έχει θέσει υπό αμφισβήτηση την υπεροχή του ευρωπαϊκού δικαίου έναντι του εθνικού δικαίου

Μια μια οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέτουν τα όρια τους απέναντι στην κοινή ευρωπαϊκή οικογένεια αμφισβητώντας τον δεσμό της ΕΕ.

Μετά την Πολωνία η οποία έχει μακρά αντιπαράθεση με τα ευρωπαϊκά όργανα ήρε η σειρά της Ρουμανίας.

Υπενθυμίζεται πως η Πολωνία όπως γράφαμε πρόσφατα κατηγόρησε τη Γερμανία ότι "προσπαθεί να δημιουργήσει ένα Τέταρτο Ράιχ, υποστηρίζοντας ότι εκμεταλλεύεται την Ευρωπαϊκή Ένωση για να στερήσει την κυριαρχία από άλλα έθνη και να τα εξαναγκάσει σε μια σύγχρονη μορφή «δουλοπαροικίας».

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ COVID- 19 Του ομ. καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιώργου Κασιμάτη

Μου τέθηκαν τα ακόλουθα ερωτήματα:

1. Η νομοθετική ή με άλλη πολιτειακή πράξη επιβολή υποχρέωσης εμβολιασμού και οποιουδήποτε μέτρου πρόληψης ή ελέγχου για την καταπολέμηση διάδοσης της νόσου Covid- 19 ή για τη θεραπεία της, εφόσον αποτελεί αναγκαστική επέμβαση στον οργανισμό του ανθρώπου, είναι έγκυρη με βάση τις συνταγματικές και τις διεθνούς δικαίου εγγυήσεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου; 

 
2. Σε περίπτωση αντισυνταγματικότητας των εν λόγω μέτρων και της πράξης εφαρμογής των, ποια είναι τα κατά το δίκαιο μέσα άμυνας του φυσικού προσώπου;

Πως η γεωγραφία ισχύος στο Αιγαίο επηρεάζει και την ΑΟΖ

Δυναμικό και όχι στατικό μέγεθος, σε αντίθεση με ό,τι γενικώς πιστεύεται, είναι το Δίκαιο της Θάλασσας: εξελίσσεται και αλλάζει αλληλεπιδρώντας με διάφορους παράγοντες. Ένας εξ αυτών είναι η διεθνής γεωγραφία της ισχύος. Η αλληλεπίδραση αυτή είναι ιδιαίτερα έντονη όσον αφορά στη διαμόρφωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων κάθε χώρας στις θαλάσσιες εκτάσεις γύρω από αυτήν. Αυτά ισχύουν και για το Αιγαίο. 

Συγκεκριμένα, το αρχικό όριο των χωρικών υδάτων στα τρία ναυτικά μίλια διαμορφώθηκε εν πολλοίς από το μέγιστο βεληνεκές του χερσαίου πυροβολικού εκείνη την εποχή (cannon shot rule). Άρα, η δυνατότητα προβολής ισχύος από τη στεριά στη θάλασσα υπήρξε ιστορικό θεμέλιο για τον προσδιορισμό του ορίου των χωρικών υδάτων. Η σχέση αυτή δεν έχει πάψει να υφίσταται. Εντελώς απλουστευτικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα χωρικά ύδατα ήταν, σε γενικές γραμμές, ο θαλάσσιος χώρος όπου στην περίπτωση μονομαχίας της χερσαίας με τη ναυτική ισχύ, η πρώτη θα έβγαινε κατά κανόνα νικήτρια.

ΕΞΗΓΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ, ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ (ΧΑΡΤΗΣ)

Είναι σαν να λέμε πως πρέπει να ανακηρύξουμε την Πελοπόννησο ως Ελληνική. Ειναί σαφές πως είναι ήδη Ελληνική. Το ίδιο και η υφαλοκρηπίδα βάσει εθιμικού δικαίου, και είναι η υφαλοκρηπίδα που σχετίζεται με την εξόρυξη φυσικού πλούτου – όχι η ΑΟΖ, η οποία σχετίζεται με την αλιεία και άλλες αντίστοιχες δραστηριότητες. 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΠΟΚΤΑΤΑΙ; 

Ως ‘υφαλοκρηπίδα’ μπορούμε να ορίσουμε ένα κομμάτι του βυθού της θάλασσας και του υπεδάφους της, που ξεκινάει από τις ακτογραμμές ενός Κράτους και εκτείνεται μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο προς τον βυθό της ανοικτής θάλασσας, και υπόκειται σε ένα διαφορετικό νομικό καθεστώς απ’ ό,τι η θαλάσσια στήλη του ωκεανού πάνω από την υφαλοκρηπίδα, που συμπίπτει σε μεγάλο βαθμό με την ΑΟΖ.[1]

Απόρρητη έκθεση της CIA: Τι λένε οι Αμερικάνοι για την Ελλάδα και το Δίκαιο της Θάλασσας

Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όταν άρχισε η Τρίτη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο τη Θάλασσας, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, αποφάσισαν να ασχοληθούν με την δημιουργία του νέου Συντάγματος των Θαλασσών και των Ωκεανών αφού το νερό καλύπτει το 71% του πλανήτη Γη. Έτσι άρχισαν να μελετούν όχι μόνο τις επιπτώσεις για την Αμερική αλλά και για άλλα παράκτια κράτη.

Έτσι, το 1974 η CIA εκπόνησε μελέτες για την τότε Σοβιετική Ένωση, την Μεγάλη Βρετανία, την Ρουμανία, την Αργεντινή, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, και την Ελλάδα. Δεν έπεσε στην αντίληψή μου κάποια μελέτη για την Τουρκία ή την Κύπρο.

Το έγκλημα του PSI

Mέσω αυτού υπεγράφη η υπαγωγή των ομολόγων του δημοσίου στο αγγλικό δίκαιο, η απαγόρευση της μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νόμισμα, καθώς επίσης η υποθήκευση ολόκληρης της Ελλάδας, χωρίς καμία ωφέλεια – οπότε δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο.

Άρθρο

Επανέρχεται ξανά στην επικαιρότητα η αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεων της Ελλάδας μετά τα μέσα του 2017, οπότε η χρεοκοπία, καθώς επίσης η έξοδος της από την Ευρωζώνη – εκβιαστικά φυσικά μέσω της ΕΚΤ που ασφαλώς ελέγχεται από τον κ. Σόιμπλε, αφού μόνο εκούσια μπορεί να δρομολογηθεί κάτι τέτοιο.

Οι δανειστές παραβιάζουν το διεθνές εργατικό δίκαιο στην Ελλάδα!

«Τα σχέδια των θεσμών για μεταρρυθμίσεις στο εργασιακό πεδίο στην Ελλάδα αγνοούν βασικούς πυλώνες του Ευρωπαϊκού Δικαίου και στοχεύουν στην αποδυνάμωση των κοινωνικών εταίρων που κατέχουν θεσμικά κατοχυρωμένη θέση» αναφέρεται σε ανακοίνωση του Γερμανού ευρωβουλευτή Σβεν Γκίγκολντ ο οποίος είναι εκπρόσωπος του κόμματος των Πρασίνων για θέματα οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής στο ΕυρωπαΪκό Κονοβούλιο (Ε.Κ).

H Νομική απάντηση στις Προκλήσεις των Τούρκων νομικών & Πολιτικών

Του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη* 

Η πρόσφατη «δέσμευση» από την Τουρκία σημαντικού τμήματος-μέρους του Αιγαίου Πελάγους για τη διεξαγωγή άσκησης «διάσωσης» είναι μια επιπλέον πρόκληση του τουρκικού βαθέως κράτους και της πολιτικής ελίτ της γείτονος χώρας. Το «επιχείρημα» των Τούρκων πολιτικών και νομικών κυρίως αφορά στις λεγόμενες «γκρίζες ζώνες». 

Το «επιχείρημα» αυτό αφορά μια εφεύρεση που όχι μόνο στερείται νομικής και ιστορικής βάσης, αλλά περαιτέρω ως «επιχείρημα» είναι ανεπίδεκτο οποιασδήποτε εκτίμησης σε οποιοδήποτε δικαιοδοτικό forum είτε αυτό του ad hoc Διεθνούς Δικαστηρίου της Θάλασσας, είτε του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Με βάση την προαναφερόμενη τοποθέτηση, χρήσιμα είναι να λεχθούν τα εξής: Πρόκριμα Εκ προοιμίου είναι αναγκαίο να επισημειώνεται ότι επουδενί υφίσταται «νομικό κενό» σε οποιαδήποτε Συνθήκη ρυθμίζει το νομικό καθεστώς του Αιγαίου, είτε αφορά στη Συνθήκη Ειρήνης του Λονδίνου του 1913, είτε αφορά στη Συνθήκη Ειρήνης των Αθηνών του 1913, είτε αφορά στη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923, είτε αφορά στη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.