Έρχεται Αρμαγεδδών: Σκάει η «φούσκα» του παγκόσμιου δημόσιου χρέος των 313 τρισ. δολ. - Η θεραπεία θα φέρει οικονομικό σοκ

Μόλις μια δεκαετία πριν, ο συνολικός απολογισμός του παγκόσμιου χρέους ήταν συγκριτικά μέτριος, στα 210 τρισεκατομμύρια δολάρια - Γιατί οι αγορές δεν τιμωρούν τις κυβερνήσεις 

 

Η κατακόρυφη αύξηση του παγκόσμιου χρέους έχει καταστεί το κυριότερο πρόβλημα για την παγκόσμια οικονομία – έστω και εάν αυτό υποκρύπτεται για ευνόητους λόγους από την πολιτική ελίτ και τα συστημικά μέσα.

 
Τα δημόσια ελλείμματα για όποιον  κατανοεί έστω και ελάχιστα τη λειτουργία της οικονομίας δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσουν ούτε ως αποθεματικά για τον ιδιωτικό τομέα ούτε ως εργαλείο ανάπτυξης - η πείρα δείχνει ότι είναι ο συντομότερος δρόμος για τη χρεοκοπία.

 

Σκάει η «φούσκα» της Fed στις ΗΠΑ, το χρέος θα αυξάνεται κατά 5,2 δισ. δολ. την ημέρα την επόμενη 10ετία

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του γραφείου προϋπολογισμού του Κογκρέσου, το δημόσιο χρέος θα ανέλθει στο 118,9% του ΑΕΠ έως το 2033, από 98,2% φέτος 

 

Καθώς ο επενδυτές ακόμη σταθμίζουν όσον αφορά την επενδυτική τους συμπεριφορά την πρόσφατη απόφαση της Fitch Ratings να υποβαθμίσει το αξιόχρεο των ΗΠΑ, ένα εντυπωσιακό στατιστικό στοιχείο αναδεικνύει τη δεινή οικονομική πραγματικότητα της άλλοτε οικονομικής υπερδύναμης.
 

Οι ΗΠΑ είναι μια υπερχρεωμένη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και η «φούσκα» της Fed με το ασταμάτητο τύπωμα δολαρίων είναι έτοιμη να σκάσει - αυτό δείχνουν τα στοιχεία.
 

Προειδοποίηση από Druckenmiller: Η φούσκα των πάντων δεν έχει σκάσει – Συμβαίνουν τρομερά πράγματα, παίξτε άμυνα…

Ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Stanley Druckenmiller δεν πιστεύει ότι η φούσκα έχει διαλυθεί 

 

Η «φούσκα των πάντων» σε ό,τι αφορά τα αξιόγραφα παγκοσμίως δεν έχει σκάσει, παρά το γεγονός ότι η νομισματική σύσφιξη έχει αυξήσει το κόστος δανεισμού και έχει περιορίσει τη ρευστότητα, μετριάζοντας τις υπερβολές, επισημαίνει ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Stanley Druckenmiller.

 
Όπως λέει, «κάθομαι εδώ και κοιτάζω κατάματα τη μεγαλύτερη και πιθανώς πιο διογκωμένη φούσκα περιουσιακών στοιχείων – ξεχάστε ότι έχετε δει ποτέ μέχρι.
Δεν έχει ξανασυμβεί κάτι ανάλογο.

Συμβαίνουν τρομερά πράγματα.

Καταρρέει η Credit Suisse στο -22% - Αποκλείουν στήριξη οι Σαουδάραβες, «όχι» σε κρατική διάσωση

Σημείωσε επίσης ότι δεν θα είναι σωστό να συγκρίνουμε τα τρέχοντα προβλήματα της Credit Suisse με την πρόσφατη κατάρρευση της Silicon Valley Bank

 

Καταρρέει η μετοχή της Credit Suisse κατά 22%, καθώς οι Σαουδάραβες μεγαλομέτοχοι απέρριψαν το ενδεχόμενο νέας οικονομικής στήριξης, την ώρα που ο πρόεδρος της προβληματικής τράπεζας αποκλείει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο κρατικής βοήθειας.

Ο πρόεδρος Alex Lehmann μπορεί να ισχυρίζεται ότι τα προβλήματα της ελβετικής τράπεζας δεν μπορούν να συγκριθούν με αυτά της Silicon Valley Bank, ωστόσο δεν πείθει τους επενδυτές, με τη μετοχή να καταρρέει 22%. 

Κράτη και κεντρικές τράπεζες δαπανούν για τον κορωνοιό περί τα 8,68 τρισ. δολ. ή 21 φορές το σχέδιο Marshall... αλλά οι αγορές καταρρέουν; - Γιατί;

Τα 8,68 τρισεκ. δολάρια περίπου 38 φορές το ελληνικό ΑΕΠ και ξεπερνάει το σχέδιο Marshall που έφθασε στα 15 δισεκ. δολάρια με τα δεδομένα εκείνης της εποχής. 

Το μεγαλύτερο πακέτο στήριξης της παγκόσμιας οικονομίας έχει σχεδιαστεί από κυβερνήσεις και τράπεζες με στόχο την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοιού. 

Το πακέτο στήριξης φθάνει τα 8,68 τρισεκ. δολάρια ποτέ στην ιστορία δεν είχε δοθεί τόσο μεγάλης έκτασης πακέτο οικονομικής στήριξης στην διεθνή οικονομία. 

Όμως παρά το εύρος, το μέγεθος και τις ανακοινώσεις των κρατών και των κεντρικών τραπεζών τα χρηματιστήρια καταρρέουν. 

To παγκόσμιο χρέος εκτινάχθηκε στα 188 τρισ. δολάρια – Η σύγχρονη δουλεία για κοινωνίες και οικονομίες

Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν τα κράτη είναι να δανειστούν ακόμα περισσότερα χρήματα, αλλά δανειζόμενα ακόμη περισσότερα η υποδούλωση των κρατών γίνεται πιο έντονη.

Στα 188 τρισεκ. δολάρια εκτινάχθηκε το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος παγκοσμίως και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να αυξάνεται.

Αποτελεί μια σύγχρονη μορφή υποδούλωσης που είναι ύπουλη, επειδή οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν καν πώς λειτουργεί το σύστημα και ακόμα κι αν μπορούσαν να καταλάβουν δεν θα είχαν απολύτως καμία ελπίδα να απελευθερωθούν από αυτό το βάρος.

Ο δανειολήπτης είναι ο υπάλληλος του δανειστή και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει σχεδιαστεί για να διοχετεύει όσο το δυνατόν περισσότερο πλούτο στο 0,1% του πληθυσμού της Γης.... δηλαδή αυτοί που κατέχουν τον απόλυτο πλούτο.

Το γερμανικό βαμπίρ

Το νομισματικό χάος και η αιτία, λόγω της οποίας η Ευρώπη βυθίζεται σε μία ακόμη κρίση, με εξαίρεση την Ισπανία και την Πορτογαλία και σε αντίθεση με τις Η.Π.Α. – η οποία δεν είναι άλλη από την πολιτική λιτότητας και το γερμανικό μοντέλο ανάπτυξης που στηρίζεται στις εξαγωγές. Ένα μοντέλο που μπορεί μεν να έχει επιτυχία σε περιόδους ευφορίας των άλλων κρατών, αλλά είναι καταστροφικό σε εποχές ύφεσης. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι κατάλληλο για μεγάλες νομισματικές περιοχές, οι οποίες πρέπει να στηρίζονται περισσότερο στην εγχώρια ζήτηση και λιγότερο στη διεθνή – ενώ θα είναι ο βασικός λόγος, για τον οποίο η Ευρωζώνη θα διαλυθεί, εάν δεν αλλάξει αμέσως πορεία. Δυστυχώς δε θα συμπαρασύρει ολόκληρο τον πλανήτη, ο οποίος πολύ δύσκολα θα αντέξει ένα τέτοιο ενδεχόμενο – γεγονός θα που αποτελεί εξ ολοκλήρου ευθύνη της Γερμανίας.

Ο πανικός των ελίτ μπροστά στην κατάρρευση του ευρωοράματος

Μάκης Ανδρονόπουλος

Αν το ευρωπαϊκό όραμα πρόκειται να καταστραφεί στις επερχόμενες ευρωεκλογές, αυτό δεν θα είναι αποτέλεσμα της ανόδου των ευρωσκεπτικιστών και των φερόμενων ως ακροδεξιών, όπως φοβούνται και καταγγέλλουν οι ελίτ. Θα είναι συνέπεια της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής τυφλότητας αυτών των ελίτ. Ο πανικός που τις έχει καταλάβει εκδηλώνεται καθημερινά σε ολόκληρη την Ευρώπη -της Ελλάδας εξαιρουμένης- με βαρυσήμαντα άρθρα και εκδηλώσεις που εν τέλει αποτελούν τεκμήρια της αδυναμίας των ελίτ να παραχωρήσουν εξουσία, να εκδημοκρατίσουν την ΕΕ, να περιορίσουν τις οικονομικές ανισότητες.

Το μεγάλο κόλπο των τραπεζών

Στην περίπτωση υποθηκευμένων κατοικιών και επιχειρήσεων με κόκκινα δάνεια συνολικού ύψους 50 δις, τα funds θα τα αγοράσουν καταβάλλοντας μόλις 10 δις. Θα αποκομίσουν δηλαδή άμεσα ένα τεράστιο κέρδος ύψους 40 δις ευρώ με συνοπτικές διαδικασίες. Και είναι πολύ πιθανό και αυτά τα 10 δις ή ένα μεγάλο μέρος τους, να τα δανειστούν από τις ίδιες τις τράπεζες που τους τα πουλούν!

Άποψη

– του Θεόδωρου Κατσανέβα

Οι δηλώσεις Δραγασάκη για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με πιθανή επιβάρυνση των Ελλήνων φορολογουμένων και ο βομβαρδισμός της κοινής γνώμης για πιθανό κούρεμα των καταθέσεων άνω των 100.000, δεν είναι τίποτα άλλο από προετοιμασία της κοινής γνώμης για την εφαρμογή στην πράξη ενός μεγάλου κόλπου των τραπεζών με τα κόκκινα δάνεια και τους πλειστηριασμούς. Εκείνο που σχεδιάζεται στην πραγματικότητα είναι η μαζική υφαρπαγή των εμπράγματων ασφαλειών ( κατοικίες, οικόπεδα, επιχειρήσεις ) των κόκκινων δανείων από τραπεζικά funds στο ελάχιστο της αξίας τους.

Σε ανεξέλεγκτους ρυθμούς το παγκόσμιο χρέος - Πάνω από 225 τρισ. δολάρια!

Σύμφωνα με έρευνα του Διεθνούς Ινστιτούτου Χρηματοοικονομικής (IIF) το παγκόσμιο χρέος έχει αυξηθεί στο επίπεδο ρεκόρ των 226 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, πάνω από τρεις φορές μεγαλύτερο από το παγκόσμιο ΑΕΠ.

Tο IIF εκτιμά πως το παγκόσμιο χρέος αντιστοιχεί πλέον στο 324% του παγκόσμιου ΑΕΠ. H αύξηση του χρέους οφείλεται κυρίως στην άνοδο του επιπέδου του χρέους στον αναπτυσσόμενο κόσμο σε όλο τον κόσμο, που ανέρχεται πλέον στα 59 τρισ. δολάρια.

Η αυστραλιανή φούσκα των 1,7 τρις $

Όταν σε μία χώρα τα ενυπόθηκα δάνεια έχουν φτάσει στο 135% του ΑΕΠ και στο 60% των δανειακών χαρτοφυλακίων των τραπεζών, τότε πολύ δύσκολα αποφεύγεται το κραχ – το οποίο θα επηρεάσει ολόκληρο τον πλανήτη, ελπίζοντας να μην προκαλέσει μία παγκόσμια αλυσιδωτή αντίδραση βιβλικών διαστάσεων.

Ανάλυση 

Όλοι γνωρίζουν πλέον ποιά ήταν η γενεσιουργός αιτία της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η οποία εξήχθη από τις Η.Π.Α. σε ολόκληρο τον πλανήτη – ειδικά εμείς οι Έλληνες, αφού ήταν ο ύπουλος «μηχανισμός» που πυροδότησε τη χρεοκοπία μας. Φυσικά με τη συμμετοχή της τότε κυβέρνησης στο ρόλο του ψυχρού εκτελεστή της χώρας μας – τα βασικά στελέχη της οποίας, ειδικά ο πρωθυπουργός και οι δύο υπουργοί οικονομικών του, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά παραμένουν ενεργοί στην πολιτική σκηνή. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα δεν ήταν ο αδύναμος κρίκος, αλλά ο εντελώς ανόητος – μία παράδοση που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, κρίνοντας από τις εκλογικές επιλογές των Ελλήνων, από την αδιαμαρτύρητη υποταγή τους στα μνημόνια, από το αυτομαστίγωμα τους, από το ότι νοιώθουν οι ίδιοι ένοχοι για τη συνεχιζόμενη τραγωδία τους κοκ. 

Σήμα κινδύνου για το ευρώ μέσω ΔΝΤ.

Η ευρωζώνη κινδυνεύει να περάσει νέες σοβαρές κρίσεις, τις οποίες θα προκαλέσουν (πάλι) οι τράπεζες, εάν δεν τεθούν υπό δρακόντεια εποπτεία, προειδοποιούν δύο κορυφαίοι οικονομολόγοι, σε μελέτη που δημοσιεύθηκε χθες από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. 

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι η μελέτη αυτή, που δημοσιεύεται λίγο πριν τη Σύνοδο του G20 στο Μπάντεν Μπάντεν της Γερμανίας, αμφισβητεί τις θεωρίες του Βερολίνου, σύμφωνα με τις οποίες για τις ανισορροπίες στην ευρωζώνη ευθύνονται μόνο οι χώρες που δεν εφαρμόζουν «σωστή» πολιτική. Και στρέφει τη συζήτηση στο θέμα που «πονάει» περισσότερο τους Γερμανούς διαμορφωτές πολιτικής: στις τεράστιες αδυναμίες του χρηματοπιστωτικού τομέα, για τον οποίο άλλωστε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν διαθέσει πολλαπλάσια ποσά για προγράμματα διάσωσης, από όσα διέθεσαν για τις οικονομίες της περιφέρειας.

Η.Π.Α., το τετραπλό παράδοξο

Η οικονομία της υπερδύναμης είναι αντιμέτωπη με το εξής παράδοξο τετραπλό φαινόμενο: οι τιμές των μετοχών στα ύψη, ο πλούτος σε επίπεδα ρεκόρ, τα χρέη στο ζενίθ και η πραγματική ανάπτυξη αρνητική. 

Άρθρο 

Οι τιμές των μετοχών στις Η.Π.Α. ευρίσκονται σε επίπεδα ρεκόρ, με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί σε επίπεδα ρεκόρ ο πλούτος των νοικοκυριών. Την ίδια στιγμή διαπιστώνεται πως τα χρέη είναι επίσης σε επίπεδα ρεκόρ (άρθρο), γεγονός που αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της εποχής μας – πόσο μάλλον όταν ο ρυθμός ανάπτυξης είναι εξαιρετικά χαμηλός παρά την αυξημένη ρευστότητα, με την οποία έχει τροφοδοτήσει το σύστημα η Fed, μέσω των τριών πακέτων ποσοτικής διευκόλυνσης. 

Προς μια νέα φούσκα (;)

Αλήθεια, πώς θα αντιδρούσατε αν ξαφνικά μαθαίνατε ότι σε τούτη την δύσκολη και μακρόχρονη περίοδο της κρίσης τα χρηματιστήρια βρίσκονται διεθνώς σε περίοδο ανόδου; Και πώς θα σας φαινόταν αν αμέσως μετά διαπιστώνατε ότι οδηγοί αυτής της ανόδου είναι οι τράπεζες; Απίστευτο; Και όμως! Κάνετε λίγη υπομονή και θα καταλάβετε.

Η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας (Schweizerische Nationalbank - SNB) ανήκει στην μειοψηφία των κεντρικών τραπεζών που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, ακριβώς όπως και η Τράπεζα της Ελλάδος. Το 45% των μετοχών της ανήκει στις ελβετικές περιφέρειες (καντόνια), το 15% στις τράπεζες των καντονιών και το υπόλοιπο 40% σε ιδιώτες επενδυτές. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο μεγαλύτερος επενδυτής μεταξύ των ιδιωτών είναι ο καθηγητής τού πανεπιστημίου τού Μονάχου Τέο Ζήγκερτ, ο οποίος κατέχει το 6,6% των μετοχών τής SNB.

Η μεγάλη φούσκα του δολαρίου

Ένας υπεραπλουστευμένος τρόπος για να κρίνει κανείς εάν ένα νόμισμα είναι υπέρ- ή υποτιμημένο απέναντι στα άλλα είναι ο δείκτης «Big Mac», ο οποίος καθιερώθηκε το 1986. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο δείκτη, ένα Big Mac θα έπρεπε να πουλιέται στην ίδια τιμή στην Αθήνα, στη Νέα Υόρκη ή οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη, εάν τα νομίσματα ήταν ισορροπημένα – κάτι που ασφαλώς δεν συμβαίνει. 

Φυσικά υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ των κρατών, οπότε ο δείκτης δεν είναι απόλυτα αντικειμενικός. Εν τούτοις, αναδεικνύει τις υπερβολές, όπως στην περίπτωση του Μεξικού και της Ελβετίας – όπου στη δεύτερη το Big Mac κοστίζει 2,8 φορές περισσότερο από την πρώτη (49 πέζος έναντι 6,50 φράγκα). 

Η παράλογη ευφορία

Η παραπάνω έκφραση χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1996, από τον τότε διοικητή της Fed A. Greenspan, σε μία ομιλία του στο Αμερικανικό Επιχειρηματικό Ινστιτούτο – όταν απεύθυνε την εξής ερώτηση στο ακροατήριο του: «Πώς γνωρίζουμε ότι οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων είναι υπερβολικά διογκωμένες λόγω της παράλογης ευφορίας;«

Η αιτία της αγωνίας του τότε ήταν μία μελέτη δύο σημαντικών οικονομολόγων, του R. Shiller και του J. Campbell, σύμφωνα με την οποία οι αμερικανικές μετοχές, με κριτήριο το δείκτη S&P, ήταν εξαιρετικά ακριβές – οπότε λογικά το χρηματιστήριο θα κατέρρεε.

Σε μια τεράστια «φούσκα» χρέους εξελίσσεται η ελληνική οικονομία.

Σε ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να σκάσει συμπαρασύροντας ολόκληρη την οικονομία εξελίσσονται τα χρέη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων που συσσωρεύονται διαρκώς στα χρόνια της κρίσης.

 

Ήδη, οι «κόκκινες» οφειλές στην εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις τράπεζες και τις ΔΕΚΟ έχουν ξεπεράσει το ύψος του ΑΕΠ. Συγκεκριμένα, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις των ιδιωτών ξεπερνούν τα 230 δισ. ευρώ, όταν το ΑΕΠ της χώρας προσδιορίζεται πλέον στα 176 δισ. ευρώ.

 

 Αναλυτές, μάλιστα, προειδοποιούν ότι η δυναμική του ληξιπρόθεσμου χρέους των ιδιωτών είναι τέτοια, που θα μπορούσε πολύ γρήγορα να φτάσει ακόμα και το ύψος του δημοσίου χρέους που σήμερα υπολογίζεται στα 328 δισ. ευρώ.
 

Ο ορισμός του κραχ

Το βουνό των χρημάτων που οφείλει ολόκληρος ο πλανήτης έφτασε στο ιστορικό ρεκόρ των 152 τρις $ ή στο 225% του παγκόσμιου ΑΕΠ, χωρίς τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες – ενώ αυτό που πυροδοτεί συνήθως τις κρίσεις δεν είναι το δημόσιο, αλλά το ιδιωτικό χρέος.

«Είναι απαραίτητο, ιδίως σε εποχές κρίσης, να αναπτύξουμε οράματα ή τουλάχιστον ιδέες που δεν τις έχουμε σκεφθεί ποτέ πριν. Μπορεί να μοιάζουν αφελείς, αλλά δεν είναι.

Άλλωστε, τι θα μπορούσε να είναι πιο αφελές από το να φαντασθούμε πως το τρένο που φέρνει την καταστροφή σε μία τόσο μεγάλη κλίμακα, θα αλλάξει ταχύτητα και πορεία, εάν απλά και μόνο οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα σε αυτό, τρέξουν προς την αντίθετη κατεύθυνση;

ΔΝΤ: Σε επίπεδα χωρίς ιστορικό προηγούμενο έχει διογκωθεί το παγκόσμιο χρέος

Έχει φτάσει να είναι υπερδιπλάσιο από τον οικονομικό πλούτο που παρήχθη στον κόσμο, αναφέρει το ΤαμείοΤο δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος παγκοσμίως αυξήθηκε σε επίπεδο δίχως προηγούμενο πέρυσι, φθάνοντας να είναι υπερδιπλάσιο από τον οικονομικό πλούτο που παρήχθη στον κόσμο, υπογράμμισε σήμερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Εξαιρουμένου του χρηματοπιστωτικού τομέα, το παγκόσμιο χρέος ανερχόταν στα τέλη του 2015 σε 152 τρισεκατομμύρια δολάρια, ή το 255% του παγκόσμιου ονομαστικού ΑΕΠ, αναφέρει μια νέα μελέτη που έδωσε στη δημοσιότητα το ΔΝΤ.

Παγκόσμιες εστίες πυρκαγιάς

Όσο περισσότερο διαρκεί η εποχή των φθηνών χρημάτων, η οποία όταν σταματήσει θα καταρρεύσουν τα χρηματιστήρια, τόσο πιο πολύ υπερθερμαίνονται οι αγορές μετοχών, ομολόγων, δανείων και ακινήτων – οπότε τόσο πιο επώδυνο θα είναι το κραχ που νομοτελειακά θα ακολουθήσει.

«Οι χαρούμενες οικογένειες είναι όλες ίδιες. Η κάθε δυστυχισμένη οικογένεια, είναι δυστυχισμένη με το δικό της τρόπο» (L. Tolstoy).