ΞΕΡΟΥΜΕ ΑΡΑΓΕ ΤΙ ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ;

Για όποιον ακόμα αναρωτιέται γιατί μας επιβάλουν συνεχώς φόρους, γιατί μας παίρνουν τις περιουσίες, γιατί μας μειώνουν τα εισοδήματα κ.λ.π., την απάντηση την έχει δώσει εδώ και 2.500 χρόνια ο Αριστοτέλης.

«…Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ ετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές. Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά….» (Αριστοτέλους Πολιτικά).

ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΚΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Όπως είναι σε όλους μας γνωστό, στη μεταπολιτευτική περίοδο, στην ονομαζόμενη Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία, η άρχουσα κατεστημένη ελίτ εισήγαγε στην Ελλάδα τον δυτικού τύπου κομματικό διπολισμό στο πολιτικό μας σύστημα της αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Αυτόν τον διπολισμό στην αρχή και για λίγο καιρό, τον εξέφρασε η Ένωση Κέντρου από το ένα μέρος και η Νέα Δημοκρατία από το άλλο. Στη συνέχεια, ο Ανδρέας Παπανδρέου, με τη στήριξη της άρχουσας ελίτ, μπήκε δυναμικά στο παιχνίδι και με την “έξυπνη” δημιουργία της προπαγανδιστικής διαχωριστικής γραμμής με τη Δεξιά, εξοβέλισε εντελώς την Ένωση Κέντρου, δημιουργώντας το νέο διπολισμό. Κατέλαβε ο ίδιος με το ιδιόκτητο ΠΑΣΟΚ του τον ένα πόλο του συστήματος και έκτοτε έπαιξε τέλεια με τον άλλο πόλο τη ΝΔ, το θεατρικό διπολικό παιχνίδι, κάτι που έδωσε την αίσθηση σε όλους μας, ότι ζούμε σε μια υγιή πραγματική δημοκρατία. Ακόμα και σήμερα η πλειοψηφία του κόσμου δεν μπορεί αυτό να το βγάλει από το μυαλό της.

Είναι αυτό εδώ το πράγμα δημοκρατία;

Η δημοκρατία έχει δύο συστατικά: Διάλογο και ψηφοφορία. Ο διάλογος ακολουθείται υποχρεωτικά από ψηφοφορία περί του πρακτέου, στην οποία ισχύει η αρχή της πλειοψηφίας. Αυτό είναι με απλά λόγια το πολίτευμα της δημοκρατίας.

Στην αρχαία Αθηναϊκή δημοκρατία, ακόμα και οι συζητήσεις που γίνονταν δημόσια στην αγορά ή ιδιωτικά, όλες αυτές στην ουσία ήταν μια επεξεργασία των δεδομένων και των πληροφοριών, δηλαδή μία ζύμωση και προετοιμασία για την κεντρική συζήτηση που θα γινόταν στην Εκκλησία του Δήμου, όπου επακολουθούσε υποχρεωτικά ψηφοφορία και υλοποιούταν η πλειοψηφούσα άποψη.

ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΞΙΑ Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ

Όσες φορές η Ελλάδα έμεινε για λίγο ανεξάρτητη από εξωτερική κηδεμονία χρεοκόπησε. Με αυτό το πολιτικό σύστημα που έχει, εδώ και 200 χρόνια, απλά δεν μπορεί να αυτοδιοικηθεί. Ακόμα και σήμερα, εν μέσω της νέας χρεοκοπίας, το πολιτικό σύστημα αρνείται να αναλάβει την αυτοδιοίκηση της χώρας και μας παραδίδει στους ξένους.

Αρνείται να φτιάξει ένα δικό του πρόγραμμα εξόδου από την κρίση. Αρνείται έστω και τυπικά να αναλάβει την ιδιοκτησία των μνημονίων που το ίδιο υπογράφει.

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Η ψήφος με την οποία επιλέγεις κάποιον να παίρνει αυτός τις αποφάσεις για σένα, δεν είναι δημοκρατία. Είναι παραίτηση με ανάθεση. Μόνο η ψήφος για απευθείας λήψη της απόφασης είναι δημοκρατία. 

Το ιδανικό για τις σημερινές συνθήκες, θα ήταν ένα μείγμα εκλογής προσώπων για κάποιες σαφώς καθορισμένες δράσεις και ταυτόχρονης προσωπικής συμμετοχής του πολίτη στη λήψη των σημαντικών αποφάσεων. Εξάλλου η σύγχρονη τεχνολογία βοηθάει να γίνει αυτό σε χρόνο μηδέν και χωρίς κόστος.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΣΗΜΕΡΑ

Το μεγάλο πρόβλημα της ανθρωπότητας σήμερα είναι το αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό σύστημα που ονομάζεται παραπλανητικά κοινοβουλευτική "δημοκρατία". Ένα σύστημα που κατάντησε φενάκη σε βάρος των λαών. 

Με όργανο αυτό το σύστημα οι οικονομικές ολιγαρχίες ελέγχουν απόλυτα τις εθνικές κυβερνήσεις και μέσω αυτών τους λαούς. Οποιαδήποτε "απείθαρχη" κυβέρνηση ή "απείθαρχος" πολιτικός, τιμωρούνται παραδειγματικά.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ;

Όταν ένα κράτος χάνει την εθνική του κυριαρχία λόγω πολεμικής κατάκτησης και κατοχής του από άλλο κράτος, τότε καταλύονται και τα ατομικά δικαιώματα ιδιοκτησίας των υπόδουλων πολιτών και ισχύει το δίκαιο του κατακτητή. Δηλαδή η εθνική κυριαρχία ενός κράτους σε μια συγκεκριμένη εδαφική επικράτεια, είναι εκείνη που θεμελιώνει και τα ατομικά δικαιώματα ιδιοκτησίας επί ακινήτων, εισοδημάτων κ.λ.π.. Όταν αυτή καταλύεται, καταλύονται και τα σχετικά ατομικά δικαιώματα. 

Στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα την εξουσία την έχουν οι μεγαλομέτοχοι της κοινωνίας

Είναι γνωστό ότι με την εμφάνιση της δυνατότητας μαζικής παραγωγής, εμφανίστηκε και η μορφή της καπιταλιστικής (κεφαλαιουχικής) εταιρίας, δηλαδή στην ουσία της Ανώνυμης Εταιρίας.

Είναι επίσης γνωστό ότι η έκρηξη της μαζικής παραγωγής και η πιεστική ανάγκη για μεγαλύτερες αγορές προς διάθεση των μαζικά παραγόμενων προϊόντων, οδήγησε σε συνένωση με τη βία των επιμέρους φέουδων και κρατιδίων στο μετέπειτα μεγάλο εθνικό κράτος, με ενιαία κεντρική εξουσία και ενιαίο νομικό πλαίσιο.

Ύβρις Άτη Νέμεσις Τίσις… ή έγκλημα και τιμωρία!

Δήμητρα Ρετσινά- Φωτεινίδου,

Φιλόλογος – Μ.Α. Πολιτικής Φιλοσοφίας Α.Π.Θ. 

«Κατέβην χθες εις Πειραιά μετά Γλαύκωνος του Αρίστωνος προσευξόμενος τε τη θεώ και άμα την εορτήν βουλόμενος θεάσασθαι τίνα τρόπον ποιήσουσιν….» Με αυτά τα λόγια του Σωκράτη αρχίζει ο δημοφιλέστερος διάλογος πολιτικής επιστήμης όλων των εποχών: η «Πολιτεία» του Πλάτωνος Αθηναίου. Ο Πλάτων συνέγραψε την «Πολιτεία» στα 375π.Χ παρουσιάζοντας μέσα από τη συζήτηση μιας συντροφιάς φίλων τις περιεκτικές προτάσεις του για μια ιδανική πολιτεία–state. 

Ύβρις Άτη Νέμεσις Τίσις… ή έγκλημα και τιμωρία!

Δήμητρα Ρετσινά- Φωτεινίδου,

Φιλόλογος – Μ.Α. Πολιτικής Φιλοσοφίας Α.Π.Θ. 

«Κατέβην χθες εις Πειραιά μετά Γλαύκωνος του Αρίστωνος προσευξόμενος τε τη θεώ και άμα την εορτήν βουλόμενος θεάσασθαι τίνα τρόπον ποιήσουσιν….» Με αυτά τα λόγια του Σωκράτη αρχίζει ο δημοφιλέστερος διάλογος πολιτικής επιστήμης όλων των εποχών: η «Πολιτεία» του Πλάτωνος Αθηναίου. Ο Πλάτων συνέγραψε την «Πολιτεία» στα 375π.Χ παρουσιάζοντας μέσα από τη συζήτηση μιας συντροφιάς φίλων τις περιεκτικές προτάσεις του για μια ιδανική πολιτεία–state.