«Μαρτύριο της σταγόνας» με την τελευταία δόση του Μνημονίου σχεδιάζουν οι δανειστές

Για το ενδεχόμενο να μην εκταμιευθεί ολόκληρη η τελευταία δόση των 11,7 δισ. ευρώ μετά το τέλος του 3ου Μνημονίου τον Αύγουστο, εάν τελικώς δεν αποδειχθεί έτοιμη η Αθήνα να παραδώσει εκπληρωμένα όλα τα προαπαιτούμενα, προετοιμάζονται κυβέρνηση και δανειστές. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο αργός ρυθμός εκπλήρωσης των προαπαιτουμένων της 4ης αξιολόγησης έχει θορυβήσει τους θεσμούς, που εξετάζουν να βάλουν και αυτοί «φρένο» με τη σειρά τους στην καταβολή της προγραμματισμένης για το καλοκαίρι δόσεως.

Βασικά Εργαλεία Μνημονιακής Χειραγώγησης

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη, 

Τα Μνημόνια, εκτός των άλλων, φρενάρουν τη συναισθηματική μας εξέλιξη, προκαλώντας συνθήκες συναισθηματικής εξάρτησης που μας στρέφουν σε φανταστικούς ιδεοληπτικούς κόσμους -ακόμη και μιας κάποιας «αριστερής διακυβέρνησης»- καθοδηγούμενοι από την ατομική ανάγκη ανακούφισης των ενδοψυχικών συγκρούσεων και αφήνοντας, εν τέλει, στην άκρη τις πραγματικές ανάγκες του Λαού και του τόπου.

Το τελικό αποτέλεσμα της Μνηνονιακής χειραγώγησης είναι η παθητικοποίηση, η αδράνεια και το «πάγωμα» ακόμη και των στοιχειωδών εντικτώδικων αντιδράσεων αυτοσυντήρησης του λαού μας που εξοντώνεται «υπομονετικά» περιμένοντας τη σειρά του

Το χρέος, η ομηρία της οικονομίας και το αφήγημα του Τσίπρα

Του Σταύρου Λυγερού 

Για τον Τσίπρα η προσπάθεια να ελαφρυνθεί το χρέος δεν έχει μόνο κρίσιμη οικονομική σημασία. Έχει αποκτήσει και κρίσιμη πολιτική σημασία. Χωρίς την ανακοίνωση των μεσοπρόθεσμων μέτρων, το αφήγημα για την έξοδο από τα Μνημόνια και την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας ουσιαστικά χάνει την εμβέλειά του. Κι όχι αδίκως. Χωρίς γενναία ελάφρυνση, η οικονομία θα παραμείνει σε ομηρία.

Το Βερολίνο δεν κρύβει την πρόθεσή του να συρρικνώσει όσο γίνεται περισσότερο το εύρος της συζητούμενης ελάφρυνσης. Όπως είχε πει ο Σόιμπλε, η Ελλάδα θα αποπληρώσει και το τελευταίο ευρώ. Το γεγονός ότι τη θέση του στο υπουργείο Οικονομικών κατέχει σήμερα ένας σοσιαλδημοκράτης δεν αλλάζει ποιοτικά τα πράγματα. Τα γεγονότα απέδειξαν, άλλωστε, πως αυτό που ίσχυσε ήταν το γερμανικό χρονοδιάγραμμα: μετά την επιτυχή λήξη του 3ου Μνημονίου το καλοκαίρι του 2018 θα εξετασθεί εάν το ελληνικό χρέος χρειάζεται αναδιάρθρωση.

Kαι ξαφνικά το ΔΝΤ εκβιάζει και ζητάει μείωση αφορολογήτου από το 2019...

Ξαφνικά το ΔΝΤ ζητάει μείωση αφορολογήτου από το 2019... και την ενεργοποίησή του στο ελληνικό πρόγραμμα και ίσως από την στάση του να δημιουργηθούν προβλήματα στην έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια τον Αύγουστο, αφού κινδυνεύει να χαλάσει η συνάντηση της 21ης Ιουνίου.

Μετά από τρία απανωτά Eurogroup, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης ενέκριναν εχθές την εκταμίευση της υποδόσης των 5,7 δισ. ευρώ. Θα χρειαστεί όμως να επικυρωθεί και από ξένα Κοινοβούλια, πριν τα τέλη Μαρτίου που θα φτάσουν τα λεφτά στη χώρα -με 3 μήνες αναμονής και καθυστέρησης από τον Δεκέμβριο που έκλεισε η συμφωνία στο Χίλτον.

Η ανατομία του χρέους και τα 740 δις € του προϋπολογισμού

Από το 1995 έως το 2016 η Ελλάδα ανακύκλωσε χρέη ύψους 390,69 δις €, ενώ επιβαρύνθηκε με τόκους 207,89 δις € και με παράπλευρες δαπάνες 3,49 δις € – οπότε ουσιαστικά το κόστος του δημοσίου χρέους της για αυτά τα έτη ήταν συνολικά 211,38 δις €.

Ανάλυση

Επειδή κυκλοφορούν αρκετές θεωρίες σε σχέση με τα οικονομικά μεγέθη της χώρας, μεταξύ άλλων στην προσπάθεια να ερμηνευθεί πού οφείλεται η υπερχρέωση και τελικά η χρεοκοπία της (αν και η τελευταία είναι ξεκάθαρα το αποτέλεσμα των σκόπιμων ή μη λαθών των κυβερνήσεων μας μετά το 2010, ειδικά του PSI και του ξεπουλήματος της Ελλάδας στη συνέχεια), θεωρούμε σκόπιμη την παρουσίαση ορισμένων πινάκων – από τους οποίους μπορεί κανείς να εξάγει μόνος του τα συμπεράσματα του, χωρίς να επαφίεται στις κρίσεις άλλων ή σε θεωρίες συνωμοσίας.

Στην «εντατική» έως το 2022 η ελληνική οικονομία

Ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Στουρνάρας, ούτε ο Γιούνκερ, ούτε η Λαγκάρντ θα είναι εκείνοι που θα αποφασίσουν το εάν η Ελλάδα θα έχει μια «καθαρή έξοδο» από το πρόγραμμα τον Αύγουστο ή θα λάβει μια προληπτική γραμμή στήριξης. Την απόφαση αυτή θα την επιβάλουν οι συνθήκες που θα επικρατήσουν στις αγορές και θα την καθορίσει η δυνατότητα της Ελλάδος να υλοποιήσει τους φιλόδοξους δημοσιονομικούς της στόχους και τις μεταρρυθμίσεις σε βάθος χρόνου.

Στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών αναπτύχθηκαν δύο διαφορετικές θεωρίες που ξεπερνούν τη δημόσια αντιπαράθεση για το εάν το «μαξιλάρι ασφαλείας» των 14 δισ. ευρώ (6 δισ. ευρώ από την Ελλάδα και 8 δισ. ευρώ από τον ESM) επαρκεί για την Ελλάδα ή θα απαιτηθεί μια προληπτική γραμμή στήριξης για να διασφαλιστεί μεταμνημονιακά η χώρα.

Η απονέκρωση της Ελλάδας

Εάν η σωτηρία της χώρας μας, για την οποία είναι απολύτως απαραίτητη πια η ονομαστική διαγραφή μεγάλου μέρους του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους, καθώς επίσης η κατάργηση των μνημονίων, προϋπέθετε την έξοδο της από την Ευρωζώνη ή/και την ΕΕ, δεν θα διστάζαμε καθόλου – παρά το ότι δεν οφειλόταν στην Ευρώπη η υπερχρέωση μας, ενώ το κόστος θα ήταν τεράστιο.

«Το 67% των Ελλήνων τάσσεται υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, αλλά ταυτόχρονα μόνο το 26% αναγνωρίζει οφέλη της Ελλάδας από τη συμμετοχή της στην ΕΕ – ενώ το 58% θεωρεί ότι έχει υπάρξει βλάβη από αυτήν τη συμμετοχή» (Έρευνα MRB). 

Ανάγκη παραγωγής πλούτου

Το να ενοχοποιεί κανείς το ευρώ ή την ΕΕ για τα δεινά της πατρίδας μας, πόσο μάλλον όταν δεν οφείλονται ούτε στο νόμισμα, ούτε στην Ευρώπη η κομματική ανικανότητα, η διαπλοκή και η διαφθορά που κατέστρεψαν σε μεγάλο βαθμό την οικονομία μας, είναι οξύμωρο – ενώ είναι αδύνατον να πιστεύει κάποιος ότι, η Ελλάδα θα έβγαινε από την κρίση με αυτό το πολιτικό σύστημα, εάν επέστρεφε στη δραχμή ή/και εγκατέλειπε την ΕΕ.

«Στην Ελλάδα ενοχοποιούνται το ευρώ, πολύ σωστά η Γερμανία, η πολιτική διαφθορά, η διαπλοκή και οι τράπεζες – δυστυχώς όμως όχι η μη δημιουργία πλούτου, η απομάκρυνση από τον πρωτογενή τομέα, το προβληματικό δημόσιο, τα θεσμικά μας ελλείμματα, η έλλειψη παιδείας και οι μη παραγωγικές επενδύσεις σε ακίνητα. 

Ανατροπή: Γερμανία - ESM στηρίζουν το ελληνικό clean exit κόντρα…στις αγορές και ΕΚΤ που θέλουν πιστωτική γραμμή

Το επόμενο διάστημα θα βιώσουμε μια ιδιότυπη σύγκρουση όπου οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές θα προσπαθήσουν να επιβάλλουν την θέση τους....clean exit ή πιστωτική γραμμή;

Συνέβη και αυτό.

Η Γερμανία και ο ESM στηρίζουν το ελληνικό clean exit την ελληνική έξοδο από τα μνημόνια χωρίς πιστωτική γραμμή κυρίως γιατί θεωρούν ότι εάν φέρουν και 4ο πρόγραμμα προς ψήφιση στα κοινοβούλια τους θα συναντήσουν σφοδρές πολιτικές αντιδράσεις.

Η νέα γερμανική κυβέρνηση από το ετερόκλητο σχήμα CDU με SPD σε συνδυασμό με τον ESM που είναι γερμανικός δορυφόρος έχουν αποφασίσει να στηρίξουν το ελληνικό clean exit.

ΟΙ “ΘΕΣΜΟΙ” ΤΟΡΠΙΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Ενώ οι οίκοι αξιολόγησης αναβαθμίζουν το αξιόχρεο της Ελλάδας, αντίθετα οι "θεσμοί", δηλαδή οι πραγματικοί επικυρίαρχοι της χώρας, μας τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια και τορπιλίζουν την απεξάρτησή μας από τα μνημόνια και τον απόλυτο έλεγχό τους.

«Η ελληνική οικονομία δεν φαίνεται να έχει αναδυθεί πλήρως από την κρίση. Τόσο η ΕΚΤ όσο και το ΔΝΤ θεωρούν αβέβαιο κατά πόσον η χώρα θα είναι σε θέση να δανείζεται σύντομα κεφάλαια από τις διεθνείς αγορές σε βιώσιμη βάση» τονίζεται σε δημοσίευμα του γερμανικού Spiegel. Ενώ ο κ. Στουρνάρας, ως γνήσιος εκφραστής των απόψεων της ΕΚΤ επιμένει να μας επισημαίνει ότι θα χρειαστούμε πιστοληπτική γραμμή στήριξης με νέο μνημόνιο.

Ετοιμάζουν νέο πείραμα για την Ελλάδα με τις ευλογίες Τσίπρα

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη 

Μετά το άκρως επικίνδυνο πείραμα των μνημονίων, η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να δεχθεί ένα ακόμη πρωτόγνωρο «πρόγραμμα» με απρόβλεπτες συνέπειες, το οποίο θα ικανοποιεί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, αλλά όχι και το συμφέρον της χώρας. Με τις οδηγίες της Κομισιόν, τις ευλογίες του Αλέξη Τσίπρα και τη σύμφωνη γνώμη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η χώρα κινδυνεύει μετά τον Αύγουστο να μπει και πάλι στο δοκιμαστικό σωλήνα. 

Γενοκτονία: 4η στον κόσμο σε ρυθμό μείωσης πληθυσμού η Ελλάδα

Το Έθνος συρρικνώνεται – Θα μείνουν ατιμώρητοι οι αυτουργοί των Μμημονίων;

Τέταρτη χώρα στον κόσμο σε ρυθμό μείωσης πληθυσμού είναι η Ελλάδα από τότε που «αλυσοδέθηκε» στα εθνοκτόνα Μνημόνια, και μένει να καταγραφεί η ζημιά που θα υποστεί ο Ελληνικός πληθυσμός μετά το τέλος του βαρύτερου μνημονιακού ολετήρα που έχει ξεπεράσει σε βαρβαρότητα και τα δύο προηγούμενα μαζί.

Γιατί το ΕΠΑΜ προχώρησε σήμερα σε μήνυση για εσχάτη προδοσία

Σήμερα Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018 το ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, σε υλοποίηση ομόφωνης απόφασης του 6ου συνεδρίου του, υπέβαλε Μήνυση – Συνηγορία για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (επί Εσχάτη Προδοσία). 

Οι μηνυτές, Δημήτρης Καζάκης, ατομικά και ως Πρόεδρος του ΕΠΑΜ και ο δρ Νομικής – δικηγόρος Φώτιος- Σπυρίδων Μαζαράκης και συντάκτης της μηνύσεως, προσήλθαν στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, συνοδευόμενοι από στελέχη του Μετώπου, τους δικηγόρους Γιάννη Γκινοσάτη, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΕΠΑΜ, Ευαγγελία Χαραλάμπους, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ, Παναγιώτη Ζησιμάτο, μέλος της Επιτροπής Νομικής Αλληλεγγύης, τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, Αντώνη Παπαντωνίου, Χριστίνα Πολυχρονοπούλου, Γιώργο Γεωργή και την Ελπίδα Λέκκα μέλος του Εθνικού Συμβουλίου, και υπέβαλαν Μήνυση – Συνηγορία για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (επί Εσχάτη Προδοσία) η οποία αφορά:

Τα μνημόνια της συμφοράς

Η καταστροφή που προκάλεσε στην Ελλάδα η Τρόικα είναι ανυπολόγιστη, δημιουργώντας τη βεβαιότητα πως ο στόχος της ήταν και είναι η πτώση των τιμών των περιουσιακών της στοιχείων, για να υφαρπαχθούν – καθώς επίσης για να μετατραπούν οι Πολίτες της σε φθηνούς σκλάβους χρέους.

«Θα μπορούσε να δικαιολογηθεί κάποιος που στην αρχή της υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ τασσόταν υπέρ των μνημονίων – μη γνωρίζοντας τι έχει συμβεί σε άλλα κράτη που οδηγήθηκαν στο παρελθόν στην ίδια παγίδα. 

Σήμερα όμως, μετά την εμπειρία οκτώ ολόκληρων ετών, καθώς επίσης μετά τις δεκάδες αναλύσεις που έχουν αποδείξει ότι, επρόκειτο ξεκάθαρα για ένα εκ προμελέτης έγκλημα, μόνο ένας ηλίθιος θα συνέχιζε να πιστεύει στα μνημόνια«.

Σοκ και δέος

Οι Έλληνες αγωνίζονται απελπισμένα να διαφυλάξουν τα σπίτια τους από τους κερδοσκόπους, αδυνατώντας να πληρώσουν τα χρέη τους – ως αποτέλεσμα της κατακόρυφης πτώσης των εισοδημάτων τους, της ραγδαίας ανόδου των φόρων και της απώλειας των θέσεων εργασίας τους, χωρίς να φταίνε οι ίδιοι.

Επικαιρότητα

Στην Ελλάδα εφαρμόζονται μνημόνια πιο αυστηρά από ποτέ, παρά την τεκμηριωμένη, παταγώδη αποτυχία τους, η οποία θεωρείται ως η κορυφαία στον πλανήτη. Ως εκ τούτου, πάνω από το 70% των νέων θέλουν να αναζητήσουν εργασία στο εξωτερικό, το 51% των νοικοκυριών στηρίζονται στις μειωμένες συντάξεις και το 75% των ανέργων ευρίσκονται σε κατάσταση μακροχρόνιας ανεργίας. Φυσικά ελάχιστοι επισκέπτονται τους γιατρούς για προληπτικούς λόγους, οι θάνατοι έχουν υπερβεί κατά πολύ τις γεννήσεις, ενώ το προσδόκιμο ζωής θα μειωθεί σε βαθμό που δεν φαντάζεται κανείς σήμερα – όπως έχει συμβεί σε όλες τις χώρες που εισέβαλλε το ΔΝΤ.

Η ουτοπία της εξόδου από τα μνημόνια

Για εκείνο το χρονικό διάστημα που η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας δεν καλυτερεύει, η έξοδος από την Ευρωζώνη παραμένει ως απειλή – ενώ θα συνεχίζεται η υφαρπαγή του δημοσίου και ιδιωτικού πλούτου της, με υπαρκτούς τους κινδύνους για την εδαφική της ακεραιότητα.

Ανάλυση

Υπενθυμίζουμε πως όταν τεκμηριώνει κανείς όσο καλύτερα μπορεί τη σκόπιμη υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, το ότι η χώρα μας χρησιμοποιήθηκε ως Δούρειος Ίππος για την εισβολή του Ταμείου στην Ευρωζώνη (αν και έχασε τελικά το παιχνίδι από τη Γερμανία), πως τα μνημόνια ήταν ένα έγκλημα εκ προμελέτης ή ότι ο σκοπός των πιστωτών είναι η υφαρπαγή της δημόσιας και ιδιωτικής μας περιουσίας, αντιμετωπίζεται ως κάποιος που θέλει να επιρρίψει τις ευθύνες στους άλλους και όχι στη χώρα του – αφού είναι (δήθεν) ανόητο να ισχυρίζεται πως οι Γερμανοί επιδιώκουν τη δημιουργία ενός 4ου Ράιχ, ότι συνέβαλλαν στην κρίση χρέους με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα και με το μισθολογικό dumping ή πως θέλουν να μας πάρουν τα σπίτια μας, τις κρατικές επιχειρήσεις και τον υπόγειο πλούτο μας.

Handelsblatt: "Η Ελλάδα θα παραμείνει υπό την επιτήρηση των δανειστών μέχρι το 2059"

Με αφορμή την κατάθεση στη Βουλή του πολυνομοσχεδίου με τα τελευταία προαπαιτούμενα για να κλείσει εγκαίρως η τρίτη αξιολόγηση η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt επανέρχεται στο δύσκολο δρόμο μέχρι την έξοδο από τα μνημόνια αλλά και μετά. Επισημαίνει ότι το σχέδιο νόμου είναι λεπτομερές, ο χρόνος όμως για τη διαβούλευση και τη ψήφιση είναι σύντομος. 

Ο Γερμανός ανταποκριτής στην Αθήνα περιγράφει την σπουδή της Αθήνας να διαβαστεί ένα νομοθετικό κείμενο 1500 σελίδων με 400 άρθρα, να περάσει από διαβούλευση και να ψηφιστεί την ερχόμενη Δευτέρα.

Η τραγωδία της Τυνησίας

Η χώρα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιβολής μέτρων φτωχοποίησης από το ΔΝΤ και τη Γερμανία μαζί – με στόχο την ακραία εκμετάλλευση του πληθυσμού της, μεταξύ άλλων με τη μετατροπή της σε μία περιοχή φθηνού εργατικού δυναμικού για τη γερμανική βιομηχανία.

«Όταν οι Ναζί έπαιρναν τους κομμουνιστές σιώπησα, δεν ήμουν δα κομμουνιστής. Όταν φυλάκιζαν τους σοσιαλδημοκράτες σιώπησα, δεν ήμουν δα σοσιαλδημοκράτης. Όταν έπαιρναν τους συνδικαλιστές σιώπησα, δεν ήμουν δα συνδικαλιστής. Όταν έπαιρναν εμένα, δεν είχε μείνει κανένας για να διαμαρτυρηθεί» (M. Niemöller)

Οι επιπτώσεις της λιτότητας ήταν σαν πόλεμος για την Ελλάδα, γράφει η γερμανική Der Freitag

Η γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδας Der Freitag κάνει μια αναλυτική αναφορά στην κατάσταση στην Ελλάδα επικρίνοντας την πολιτική δημοσιονομικής λιτότητας του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. 

«Η βοήθεια προς την Ελλάδα είχε ως πρωταρχικό στόχο τη σωτηρία των γερμανικών, γαλλικών και άλλων ευρωπαϊκών τραπεζών που τα θαλάσσωσαν με ελληνικά κρατικά ομόλογα» γράφει, «κι αφού το κατάφεραν συνέχισαν επιβάλλοντας σκληρή πολιτική λιτότητας στους οφειλέτες. Τελικά οι σκληροπυρηνικοί στο Eurogroup, όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και να αποδεχθούν ελάφρυνση του χρέους», γράφει η εφημερίδα και αναδημοσιεύει η Deutsche Welle 

Μεταμοντέρνα αποικία διαρκείας - Πώς μεθοδεύεται η μετάβαση στη «μεταμνημονιακή πραγματικότητα»

ΠΑΥΛΟΣ ΔΕΡΜΕΝΑΚΗΣ

Εντός των ημερών η χώρα μπαίνει στην τελευταία περίοδο του τρίτου μνημονίου. Από το καλοκαίρι του 2015 έχει βέβαια τρέξει πολύ νερό στο αυλάκι, αλλά τα αποτελέσματα της κυβερνητικής διαχείρισης εξακολουθούν να επιδέχονται διπλή ανάγνωση. Η μία γίνεται μέσα από τα επικοινωνιακά γυαλιά της κυβέρνησης που βλέπει παντού επιτυχίες και βελτιώσεις στην πορεία της οικονομίας και της κοινωνίας. Η άλλη ανάγνωση, σχετίζεται με την ωμή πραγματικότητα που βιώνει ο λαός και είναι η συνεχής φτωχοποίηση. Παράλληλα, η κυβέρνηση πολιτευόμενη σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, έναν τομέα στον οποίο όπως αποδεικνύεται εκ των αποτελεσμάτων δεν είχε καμία προετοιμασία, εμπλέκει τη χώρα και το λαό σε ακόμα χειρότερες περιπέτειες.