Σκάνδαλο Χρηματιστηρίου: κρυμμένες αλήθειες και σκοτεινές πλευρές

Του Γ. Λακόπουλου

Καθαρές κουβέντες: αυτό που ξέρουμε ως σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου υπήρξε η μεγαλύτερη και πιο βίαιη αναδιανομή εισοδήματος που έγινε ποτέ. Και ήταν σχεδιασμένη. Για την ακρίβειά ήταν ένα «κόλπο» που έστησαν μια ομάδα υπουργών, μια ομάδα τραπεζιτών και μια ομάδα επιχειρηματιών. Όλοι από τον ευρύτερο κύκλο Σημίτη.

Το κόστος της άλωσης της Ελλάδας

Είναι αδύνατον να υπολογίσει κανείς το κόστος της απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας, των μελλοντικών προοπτικών της χώρας ή της δολοφονίας της τελευταίας ελπίδας των Ελλήνων – ούτε φυσικά της μεταφοράς της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο για τα επόμενα 99 χρόνια ή των κινδύνων για την εδαφική μας ακεραιότητα.

«Αναρωτιέμαι αν έχουμε ή δεν έχουμε Σύνταγμα. Εάν έχουμε, τότε τι νόημα έχουν όλα όσα γίνονται εναντίον του Συντάγματος; Αν πάλι δεν έχουμε, τότε τι μας χρειάζονται η Βουλή και η Γερουσία που για αυτά ξοδεύονται τόσα χρήματα από τα λιγοστά που έχουμε; Οι τρεις προστάτιδες δυνάμεις μας προμηθεύουν καινούργιο Βασιλιά (=καθαιρούν ή διορίζουν τον εκάστοτε πρωθυπουργό σήμερα). Βασικά όμως δεν έχει σχεδόν τίποτα αλλάξει. Η ίδια κακοδαιμονία και η ίδια καταπιεστική ξενοκρατία. Δεν είναι τα πρόσωπα αυτά που φταίνε, αλλά οι Θεσμοί» (Κ. Κανάρης).

ΠΕΡΙ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟ

Το δικό μας πολιτικό σύστημα κρατάει ένα κομμάτι χαρτί μιας παλιάς συνθήκης με κάποιες υπογραφές πολιτικών που έχουν αποβιώσει εδώ και εκατό χρόνια και το επισείει αυτό το χαρτί ως προστατευτική ασπίδα έναντι των Τούρκων.

Φυσικά δεν έχει κάτι άλλο καλύτερο να κάνει και καλώς πράττει πλέον. Το γνωρίζει όμως το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά μάλλον παριστάνει πως δεν το γνωρίζει, ότι οποιαδήποτε συνθήκη εξακολουθεί να ισχύει μόνο όσο ο ισχυρός της συνθήκης θέλει να ισχύει. Μόλις ο ισχυρός της συνθήκης αρχίσει να την αμφισβητεί, τότε απλά δεν υπάρχει συνθήκη. 

Η ανατομία του χρέους και τα 740 δις € του προϋπολογισμού

Από το 1995 έως το 2016 η Ελλάδα ανακύκλωσε χρέη ύψους 390,69 δις €, ενώ επιβαρύνθηκε με τόκους 207,89 δις € και με παράπλευρες δαπάνες 3,49 δις € – οπότε ουσιαστικά το κόστος του δημοσίου χρέους της για αυτά τα έτη ήταν συνολικά 211,38 δις €.

Ανάλυση

Επειδή κυκλοφορούν αρκετές θεωρίες σε σχέση με τα οικονομικά μεγέθη της χώρας, μεταξύ άλλων στην προσπάθεια να ερμηνευθεί πού οφείλεται η υπερχρέωση και τελικά η χρεοκοπία της (αν και η τελευταία είναι ξεκάθαρα το αποτέλεσμα των σκόπιμων ή μη λαθών των κυβερνήσεων μας μετά το 2010, ειδικά του PSI και του ξεπουλήματος της Ελλάδας στη συνέχεια), θεωρούμε σκόπιμη την παρουσίαση ορισμένων πινάκων – από τους οποίους μπορεί κανείς να εξάγει μόνος του τα συμπεράσματα του, χωρίς να επαφίεται στις κρίσεις άλλων ή σε θεωρίες συνωμοσίας.

Η απονέκρωση της Ελλάδας

Εάν η σωτηρία της χώρας μας, για την οποία είναι απολύτως απαραίτητη πια η ονομαστική διαγραφή μεγάλου μέρους του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους, καθώς επίσης η κατάργηση των μνημονίων, προϋπέθετε την έξοδο της από την Ευρωζώνη ή/και την ΕΕ, δεν θα διστάζαμε καθόλου – παρά το ότι δεν οφειλόταν στην Ευρώπη η υπερχρέωση μας, ενώ το κόστος θα ήταν τεράστιο.

«Το 67% των Ελλήνων τάσσεται υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, αλλά ταυτόχρονα μόνο το 26% αναγνωρίζει οφέλη της Ελλάδας από τη συμμετοχή της στην ΕΕ – ενώ το 58% θεωρεί ότι έχει υπάρξει βλάβη από αυτήν τη συμμετοχή» (Έρευνα MRB). 

Ο χρησμός των Δελφών

Το γεγονός ότι, καταφέραμε τελικά να μετατρέψουμε το μοναδικό μεγάλο πλεονέκτημα που μας είχε απομείνει, το γεωπολιτικό, σε ένα τεράστιο μειονέκτημα, δεν είναι καθόλου καλός οιωνός – ενώ οι λύσεις στα προβλήματα μας δεν είναι καθόλου εύκολες, αν και ότι δεν λύνεται κόβεται.

«Η ιστορία διανύει την οικονομική καταστροφή στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1890, τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα, τον πόλεμο του 1897 και κορυφώνεται με τα αιματηρά επεισόδια των Ευαγγελικών το 1901. Ένα από τα θέματα της είναι ο ατυχής πόλεμος του 1897 με την Τουρκία. Παρακολουθεί με λεπτομέρειες την περίοδο από την καλλιέργεια φιλοπόλεμου κλίματος από την τότε κυβέρνηση, σε συνδυασμό με το παραλήρημα που καλλιεργούσε η Εθνική Εταιρεία, το Κρητικό ζήτημα με τις σφαγές του χριστιανικού πληθυσμού στο νησί και βεβαίως τις τραγικές απώλειες που αντιμετωπίσαμε με την ήττα μας.

Ιδού η πραγματική συμφωνία για τα Ιμια: Δεν μπορεί να επιστρέψει κανείς και τίποτα στο νησί

Ενώ η κατάσταση στην Αθήνα άρχισε κάπως να ηρεμεί μετά τις 2 Φεβρουαρίου 1996, η ελληνική κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη κινδύνευσε να βρεθεί ενώπιον νέου επεισόδιου, που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κρίση, παρόμοια με αυτή των Ιμίων.

Οι Τούρκοι παραπονέθηκαν στους Αμερικανούς ότι η Ελλάδα είχε αρχίσει να υλοποιεί μυστικό σχέδιο για τοποθέτηση συμβόλων σε βραχονησίδες και νησίδες, που οι ίδιοι χαρακτήριζαν αμφισβητούμενες. Ισχυρίστηκαν επίσης ότι στην Καλόλημνο είδαν Ελληνες στρατιώτες να περιπολούν.

Με την πλάτη στον τοίχο

Ειδικά με την Τουρκία δεν τηρήθηκε καθόλου ο κανόνας, σύμφωνα με τον οποίο μία χώρα που θέλει να αποφύγει τον πόλεμο, οφείλει να είναι προετοιμασμένη να πολεμήσει και πλήρως αποφασισμένη – με έναν τρόπο που να είναι ξεκάθαρος στον εχθρό της.

Επικαιρότητα

Όταν μία χώρα δεν λύνει τα προβλήματα της μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα από τη στιγμή που εμφανίζονται, αλλά τα κρύβει κάτω από το χαλί, τότε κάποια στιγμή συσσωρεύονται τόσα πολλά που την πνίγουν. Κάτι τέτοιο φαίνεται να βιώνει η Ελλάδα σήμερα, με αφετηρία το 2010 – όπου, έχοντας στη διάθεση της πολλές επιλογές για να λύσει το πρόβλημα της υπερχρέωσης, διάλεξε τη χειρότερη: τα μνημόνια. Σαν να μην έφτανε δε αυτό, η κυβέρνηση της δρομολόγησε ένα έτος μετά το PSI, με το οποίο επισφραγίσθηκε το μεγάλο έγκλημα: η κυλιόμενη πτώχευση, κατά την οποία υφίσταται κανείς όλα τα δεινά της χρεοκοπίας, χωρίς κανένα από τα οφέλη της.

Κρατικό δίκαιο χρεοκοπίας

Η μη ύπαρξη σαφούς κριτηρίου πτώχευσης ενός κράτους της Ευρωζώνης, σε συνδυασμό με το πτωχευτικό δίκαιο που θέλει να προωθήσει η Γερμανία, θα οδηγούσαν σε υψηλότερα επιτόκια δανεισμού τις αδύναμες οικονομίες – οπότε δεν θα είχαν κανένα λόγο παραμονής τους στο ευρώ, ούτε θα ήθελαν να κρέμεται η δαμόκλειος σπάθη επάνω από τα κεφάλια τους.

Άποψη

Μία από τις αλλαγές που προωθούνται στην Ευρωζώνη (ανάλυση), είναι η δημιουργία ενός πτωχευτικού Δικαίου για τα κράτη-μέλη της. Εν προκειμένω, η απορία που εύλογα προκύπτει είναι με ποια κριτήρια μία χώρα θα θεωρείται χρεοκοπημένη – κάτι που ασφαλώς δεν αποτελεί μία τεχνική λεπτομέρεια, επειδή η μη ύπαρξη σαφών κριτηρίων θα μετέτρεπε τα κράτη σε μία μπάλα ποδοσφαίρου των χρηματαγορών.

Το «Δόγμα της Κότας»

Του Άγη Βερούτη

Χθες παρακολούθησα σε ζωντανή αναμετάδοση από την DW την ομιλία του πρωθυπουργού του Ισραήλ Νετανιάχου στο πλαίσιο της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου (Munich Security Conference) στην Γερμανία. Αυτό που μου έκανε εντύπωση δεν ήταν τόσο σχολιασμός των απειλητικών ενεργειών του Ιράν, όσο η φράση του Νετανιάχου ότι το Ισραήλ των 8 εκατομμυρίων κατοίκων έχει περίπου το ίδιο μέγεθος οικονομίας με το Ιράν των 80 εκατομμυρίων, και την στρατιωτική ισχύ να επιβληθεί στους δεύτερους. Το Ισραήλ είναι μια χώρα με μέγεθος σχεδόν όσο η Στερεά Ελλάδα, που απέκτησε κρατική οντότητα το 1948. 

Βρώμικες ιστορίες

Δεν πρέπει να έχουμε την παραμικρή αμφιβολία σχετικά με το ότι, αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες δεν είναι τυχαία, ενώ τα μνημόνια αποτελούν ένα έγκλημα εκ προμελέτης με σκοπό τον αφελληνισμό της πατρίδας μας – όχι μόνο με στόχο την υφαρπαγή της δημόσιας και ιδιωτικής μας περιουσίας αλλά, επίσης, την εδαφική μας ακεραιότητα.

«Ένας λαός που θα αντισταθεί ακόμη και αν νικηθεί, μπορεί να ανακάμψει. Αντίθετα, ένας λαός που θα συμβιβαστεί και θα υποταχθεί για να αποφύγει τα χειρότερα, δεν θα ανακάμψει ποτέ» (W. Churchill).

ΑΟΖ, το ξεχασμένο μεγάλο εθνικό μας θέμα: Γιατί οι πάντες στην Ελλάδα σιωπούν και φοβούνται;

Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης 

Στη πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου εξήγησε ότι μέρος του οικοπέδου 6 της κυπριακής ΑΟΖ βρίσκεται πάνω στην τουρκική υφαλοκρηπίδα και τόνισε ότι δεν υπάρχει θαλάσσιο σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου! 

Δυστυχώς, η συνέντευξη αυτή πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από την κυβέρνηση και τον τύπο, διότι τώρα υπάρχουν σοβαρότερα θέματα που θα πρέπει να απασχολήσουν τον ελληνικό λαό. Αντέδρασε όμως η Αίγυπτος και προειδοποίησε την Τουρκία να μην αμφισβητεί την συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ της Κύπρου και της Αιγύπτου. Συγκεκριμένα, το ΥΠΕΞ της Αιγύπτου προέβη στην εξής δήλωση απαντώντας στον Τσαβούσογλου: 

Ακίνητα, στο στόχαστρο των πιστωτών

Το κοινό χαρακτηριστικό της Ελλάδας με την Ιταλία είναι ο μεγάλος ιδιωτικός πλούτος και ο χρεοκοπημένος δημόσιος τομέας – επειδή οι Πολίτες των δύο αυτών χωρών δεν κατάλαβαν ποτέ πως τα περιουσιακά τους στοιχεία είναι ανυπεράσπιστα, όταν το κράτος τους καταρρεύσει οικονομικά, ενώ είναι πια φυλακισμένες στην Ευρωζώνη.

«Η ελληνική τραγωδία θα συνεχιστεί, εάν δεν αναζητηθούν μακροπρόθεσμα βιώσιμες λύσεις, πριν από όλα η αύξηση των μισθών – αφού με την εσωτερική υποτίμηση, καθώς επίσης με τους υπερβολικούς φόρους, οι πιστωτές δρομολογούν σταδιακά τη μεταφορά της ιδιωτικής περιουσίας στο κράτος ή στις τράπεζες σε εξευτελιστικές τιμές και από εκεί στα δικά τους ταμεία. 

Ουσιαστικά λοιπόν υφαρπάζεται η ιδιωτική και δημόσια περιουσία των Ελλήνων για την εξυπηρέτηση του υπέρογκου δημοσίου χρέους τους – το οποίο αύξησε το εκ προμελέτης έγκλημα των μνημονίων από 125% του ΑΕΠ το 2009 σχεδόν στο 190% σήμερα, ενώ δεν έχει σταματήσει η ανοδική του πορεία«.

Χρήστος Μαρσέλλος - Έχουμε εγκλωβίσει την Πολιτική στην Οικονομία

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

Ο Χρήστος Μαρσέλλος έχει σπουδάσει φιλοσοφία στην Ελλάδα και στη Γαλλία, έχει γράψει άρθρα και μελέτες που θα δημοσιευτούν ή θα αναδημοσιευτούν κυρίως από τις εκδόσεις Περισπωμένη, και έχει μεταφράσει στα ελληνικά μια σειρά από βιβλία φιλοσοφίας.

Φωτεινή Μαστρογιάννη: Στο επίμετρο του βιβλίου «Οικονομικές προοπτικές για τα εγγόνια μας» του John Maynard Keynes, αναφέρετε ότι ο Κέυνς δεν είχε προβλέψει το 1925 τις εκατόμβες που ετοιμάζει η θρησκεία της ηθικής; Ποιες είναι αυτές οι εκατόμβες; 

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ;

Κατηγορούν ως φασίστες, εθνικιστές, λαϊκιστές, γραφικούς κ.λ.π. όλους όσους διαμαρτύρονται και αντιδρούν:

Εκείνοι που τυραννούν το λαό

Εκείνοι που έγιναν φοροεισπράκτορες των δανειστών

Εκείνοι που έγιναν οικονομικοί εκτελεστές των τραπεζιτών

Εκείνοι που εκχώρησαν την Εθνική Κυριαρχία

Τρέμουν το συλλαλητήριο στην Αθήνα – Σπάει τα μούτρα του ο Τσίπρας – «Όχι» από Ζάεφ στην αλλαγή του Συντάγματος και από Καμμένο στον όρο «Μακεδονία»

Στην κυβέρνηση τρέμουν το συλλαλητήριο που θα γίνει στην Αθήνα την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου και δρομολογούν πολιτικές εξελίξεις. Η συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Ζόραν Ζάεφ μπορεί να έγινε σε καλό κλίμα αλλά δημιούργησε μάλλον προβληματισμό για τις εξελίξεις στα Σκόπια και το Μέγαρο Μαξίμου ήδη έχει στο κεφάλι του τον πονοκέφαλο των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του Πάνου Καμμένου που δηλώνει κάθετα αντίθετος στην χρήση του όρου «Μακεδονία». Και η στήριξη από την Εκκλησία χάθηκε για την κυβέρνηση μετά τους άστοχους και απαράδεκτους χειρισμούς του Αρχιεπισκόπου που ενεργοποίησε τους Ιεράρχες υπέρ των δυναμικών παρεμβάσεων και των συλλαλητηρίων.

Από τον κ. Αλογοσκούφη στον κ. Τσίπρα

Πρόκειται για τη χειρότερη χρονική περίοδο στη μακραίωνη ιστορία μας – ενώ εάν δεν αντιδράσουμε συλλογικά όλοι εμείς οι ‘Έλληνες, συνεχίζοντας να ανεχόμαστε την κυλιόμενη χρεοκοπία και το θράσος χωρών όπως η Αλβανία ή τα Σκόπια, τότε τα δεινά μας μόλις ξεκίνησαν.

«Εάν ένα Έθνος επιτρέψει να διαρραγεί η κοινωνική συνοχή του, τότε χάνει αναπόφευκτα τη θέληση να διεκδικήσει το δικαίωμα ύπαρξης του – ενώ εάν ακολουθήσει η σύγχυση και η διαφωνία των Πολιτών του, ο χωρισμός τους σε αντίπαλα στρατόπεδα, τότε χάνει ακόμη και την ικανότητα του να επιβιώνει».

Η ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΡΥΘΜΟ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ναι μεν οι δανειστές έκριναν ότι έκλεισε επιτυχώς η τρίτη αξιολόγηση, αλλά ταυτόχρονα αποφασίστηκε ότι η καταβολή των δόσεων θα γίνεται ανάλογα με την πορεία των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. 

Στην ουσία, δανειστές και κυβέρνηση συναποφάσισαν ότι η εκταμίευση των δόσεων θα γίνεται ανάλογα με τα πόσα σπίτια θα χάνουν οι Έλληνες.

Δριμύ κατηγορώ: «Η κυβέρνηση σταματά την γέννηση παιδιών»

Του Κίμωνα Χαραλάμπους

Αντιμέτωπη με το «δριμύ κατηγορώ» των εκπροσώπων των τριτέκνων και πολυτέκνων της χώρας που χαρακτήρισαν «έγκλημα» το «ψαλίδι» στα επιδόματά τους, βρέθηκε η κυβέρνηση της Αριστεράς. 

Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, ο Πρόεδρος της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας, Αντώνης Ντιούδης, κατηγόρησε την κυβέρνηση για «μίσος» εναντίον των τρίτεκνων μικρομεσαίων οικογενειών. 

Η αφαίμαξη των ανθρώπων, επιδίωξη των τυραννικών καθεστώτων!

«… Μία μέθοδος των τυράννων είναι να φτωχαίνουν τους αρχόμενους επιβάλλοντας φόρους, ώστε οι φρουροί τους να συντηρούνται με δικά τους έξοδα, και για να μην διαθέτουν χρόνο για συνωμοσίες εναντίον τους, αφού για να συντηρήσουν την οικογένειά τους πρέπει να δουλέψουν…» Αριστοτέλης, Πολιτικά.

Η οικονομική αφαίμαξη, που υφίσταντο οι άνθρωποι ανεξαρτήτως πολιτικοοικονομικού φορέα, ήταν η αφορμή για μεταβολές της κρατικής διαχείρισης. Κατά την αρχαϊκή εποχή, οι ευγενείς εκμεταλλεύονταν δούλους για την αγροτική εργασία, οι οποίοι θεωρούνταν και χρησιμοποιούνταν ως αντικείμενο τους. Κατά τον 7ο αιώνα π.χ., ο Δράκων παρεχώρησε πολιτικά δικαιώματα στους μεσαίους γαιοκτήμονες, οι οποίοι είχαν την οικονομική άνεση να αγοράζουν όπλα και πανοπλία. Επίσης, δημιούργησε μια πρώιμη έννοια του όρου πολίτης-οπλίτης, με τη σύνδεση των ιδιοτήτων του πολίτη με αυτές του οπλίτη. Η ιδιότητα του ελεύθερου πολίτη προερχόταν από την καταγωγή των δύο γονέων, που έπρεπε να είναι Αθηναίοι πολίτες.