ΝΟΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ : Σουλτάνος για άλλη μια φορά στο ΝΑΤΟ ο Ερντογάν με την πολιτική του «πάρτα όλα»

Νότης Μαριάς, Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ- Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής, notismarias@gmail.com 

 

Σουλτάνος για άλλη μια φορά στο ΝΑΤΟ ο Ερντογάν. Χωρίς επί της ουσίας να παραχωρήσει τίποτε σε σχέση με τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας κατάφερε να λύσει υπέρ του το ζήτημα των μαχητικών αεροσκαφών F-16 αλλά και να αναθερμάνει τις οικονομικές του σχέσεις με την ΕΕ.  

 

Βέβαια ο Ερντογάν πιστός στην τακτική του κρατάει τον «τελευταίο άσσο στο μανίκι» αφού πρώτα αναμένει να ξεπαγώσει πράγματι η πώληση των 40 νέων F-16  από τις ΗΠΑ στην Τουρκία καθώς και ο  εκσυγχρονισμός άλλων 80 F-16 και μετά προτίθεται να δρομολογήσει την κύρωση της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε δήλωσε ότι η κύρωση της σουηδικής ένταξης στο ΝΑΤΟ θα γίνει από την τουρκική εθνοσυνέλευση τον ερχόμενο Οκτώβριο (https://economico.gr  13/7/2023) στέλνοντας μήνυμα στο Αμερικανικό Κογκρέσο ότι είναι αποφασισμένος να πουλήσει ακριβά το τουρκικό o.k στην σουηδική ένταξη στο ΝΑΤΟ. 

 

Rutherford Inst.: Οι ΗΠΑ είναι μια στρατιωτική δικτατορία μεταμφιεσμένη σε δημοκρατία – Δημιουργούν χάος για να βασιλεύουν!

Έκθεση του Army War College του 2008 προειδοποιεί ότι για να… βασιλεύουν θα χρησιμοποιήσουν «μια άλλη τρομοκρατική επίθεση, απρόβλεπτη οικονομική κατάρρευση, απώλεια λειτουργικής πολιτικής και νομικής τάξης, σκόπιμη εγχώρια αντίσταση ή εξέγερση, διάχυτες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία και καταστροφικές φυσικές και ανθρώπινες καταστροφές».

 

«Ποια χώρα δεν θα διατηρήσει τις ελευθερίες αν οι ηγέτες της δεν βλέπουν πολίτες να διατηρούν το πνεύμα και το ηθικό της αντίστασης ακμαίο;»… και ποια χώρα δεν θα τις καταστρατηγήσει αν έχει πολίτες που δεν αντιδρούν;

Στάλιας : Η απόλυτη σχιζοφρένεια

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος PhD

Ένα ανεξάρτητο Κράτος:

1) έχει σύνορα χερσέα και θαλάσσια που δεν τα διαπραγματεύεται και τα υπερασπίζεται αν παραβιαστούν,

2) ψηφίζει τους νόμους σύμφωνα με το Σύνταγμα του,

3) επιβάλλει του νόμους του (αυτό λέγεται και κρατική βία ή ασφάλεια) και

4) ασκεί ανεξάρτητη νομισματική και δημοσιονομική πολιτική.

Μια χούφτα γιγάντιες εταιρείες ελέγχουν την παγκόσμια μηχανή προπαγάνδας. Αναρωτιέσαι ακόμα γιατί ΟΛΑ τα Μ.Μ.Ε έχουν το ίδιο αφήγημα…;

Οι τέσσερις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρείες χαρτοφυλακίου στον κόσμο — Publicis Groupe, WPP, Omnicom Group και Interpublic Group — είναι βαθιά συνδεδεμένες με τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης, το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα και τους παγκόσμιους φορείς χάραξης πολιτικής.

Οι εταιρείες δημοσίων σχέσεων και οι εταιρείες χαρτοφυλακίου διαφημιστικών πρακτορείων αποτελούν κεντρικό
γρανάζι στην παγκόσμια μηχανή προπαγάνδας. Φροντίζουν να διανέμεται το ίδιο μήνυμα σε πολλά διαφορετικά μέρη με συνεκτικό χρονοδιάγραμμα. Εκτιμάται ότι τα δύο τρίτα έως το 80% του περιεχομένου που μεταδίδεται και δημοσιεύεται από εταιρικά μέσα προέρχεται από εταιρείες δημοσίων σχέσεων όπως αυτές οι τέσσερις. Με άλλα λόγια, οι περισσότερες λεγόμενες «ειδήσεις» των mainstream media είναι παγκόσμια προπαγάνδα…

 

ΝΟΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ:Βουλή υπό τη «Δαμόκλειο σπάθη» των δανειστών

Νότης Μαριάς, Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ-Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής, notismarias@gmail.com

 

 «Κυριακή κοντή γιορτή» φαντάζονται πολλοί συμπολίτες μας καθώς προσέρχονται στις κάλπες της 21^η Μαΐου για την ανάδειξη της νέας Βουλής.

 

Μια Βουλή που σύμφωνα με το Σύνταγμα θα είναι απόρροια της έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας μέσα από την εκλογική διαδικασία. Μια Βουλή η οποία υποτίθεται ότι θα μπορεί να εκφράσει την κυρίαρχη βούλησή της αποφασίζοντας για το μέλλον της χώρας. Αυτό τουλάχιστον στη θεωρία μιας και στην πράξη τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.

 

Το ξεκάθαρο μήνυμα των ΗΠΑ στον κόσμο: Θα κυριαρχήσουμε ή θα σας σκοτώσουμε – Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας

Για πρώτη φορά μία αμερικανική διοίκηση εξισώνει τον ανταγωνισμό με την ανοιχτή εχθρότητα

 

Στις ΗΠΑ επανέρχεται και μάλιστα με δραματικό τρόπο το δόγμα «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας», το οποίο αποτέλεσε κορυφαία πολιτική της αμερικανικής διοίκησης στις αρχές του 21ου αιώνα.

 
Από τις επίσημες και ανεπίσημες δηλώσεις των Αμερικανών αξιωματούχων προκύπτει αβίαστα το εξής συμπέρασμα: Το μήνυμα προς τον υπόλοιπο κόσμο είναι όποιο άλλο κράτος δεν συμμαχήσει με τις ΗΠΑ, θα είναι εχθρός τους.

 
Για πρώτη φορά μία αμερικανική διοίκηση εξισώνει τον ανταγωνισμό με την ανοιχτή εχθρότητα, γράφει ο διάσημος ερευνητής - ιστορικός Eric Zuesse.
 

Κώστας Γρίβας, Αργά ή γρήγορα οδεύουμε σε μια πυρηνική κρίση. Υποχωρεί η Ευρώπη στο διεθνές σύστημα

Για τα στρατόπεδα που διαμορφώνονται σε παγκόσμιο επίπεδο με μοχλό την Ουκρανική κρίση, έστω και χαλαρά στρατόπεδα μιλάει ο καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων Κώστας Γρίβας. Ο Κός Γρίβας μιλάει για τεκτονικές αλλαγές στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα και μάλιστα αλλαγές που πιθανόν θα φέρουν την Ευρώπη σε δεύτερο πλάνο 

 

Η Ρωσία πλέον, μετά και τα τελευταία γεγονότα, έχει μετακινηθεί προς την προς την Ασία. Μία πολύ ισχυρή τάση μέσα στο στο Ρωσικό σύστημα εξουσίας και ξεκινήσει με τον Γεβγκένι Πριμακόφ ήδη από τη δεκαετία του 90 και τώρα παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. 

 

Ο αμετανόητος εχθρός της Ελλάδας

Η Γερμανία είναι σύμμαχος της Τουρκίας, διατηρεί μεγάλη παραγωγή και αδασμολόγητο εμπόριο στη χώρα, τη χρησιμοποιεί ως προγεφύρωμα για τις ασιατικές αγορές και τη στηρίζει εις βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας – ενώ μας προορίζει για «αποθήκη» παράνομων μεταναστών, μέσω των οποίων σχεδιάζει επί πλέον να μετατρέψει την κοινωνία μας σε πολυπολιτισμική, οπότε σε εύκολα ελεγχόμενη από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Λογικά λοιπόν, κάτω από αυτές τις συνθήκες, εύλογα αναρωτιόμαστε εάν πρέπει να παραμείνουμε μέλος της ΕΕ – κάτι που φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την ένωση των λαών της που θεωρούμε πολύ σωστή, αλλά με την υποταγή τους στη Γερμανία που δεν έχει αλλάξει καθόλου, χρησιμοποιώντας μόνο οικονομικά όπλα, αντί στρατιωτικά.

Πανευρωπαϊκή διαγραφή χρεών

Αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί δεν επικεντρωνόμαστε σε αυτό το θέμα στην Ελλάδα, στηρίζοντας όλες τις άλλες χώρες που υποστηρίζουν τη διαγραφή – όπως τη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο, ακόμη και το Λουξεμβούργο ή τη γερμανική διανόηση που δεν έχει καμία σχέση με το «εθνικοσοσιαλιστικό μόρφωμα» που κυβερνάει τη χώρα. Γιατί επιμένει η ελληνική κυβέρνηση πως το δημόσιο χρέος μας είναι βιώσιμο και παίζει το παιχνίδι της γερμανικής κυβέρνησης – επικαλούμενη τις αξιολογήσεις των τριών αδελφών που ήταν οι βασικές υπεύθυνες για την κρίση του 2008. Η Ελλάδα πάντως δεν πρέπει μόνο να συνταχθεί με τις χώρες που απαιτούν μία πανευρωπαϊκή διαγραφή χρέους μέσω της ΕΚΤ αλλά, επιπλέον, να ζητήσει αποζημίωση από την Τρόικα για την καταστροφή που της προκάλεσαν τα μνημόνια – καθώς επίσης να καταργηθεί το PSI και οι υποχρεώσεις που ανέλαβε με το τρίτο μνημόνιο η μειοδοτική «Τρόικα Εσωτερικού», όπως η σύσταση της ΑΑΔΕ και ειδικά του Υπερταμείου, με το οποίο λεηλατείται η δημόσια περιουσία της. Πρόκειται για τη μεγάλη ευκαιρία μας λόγω της πανδημίας που δεν πρέπει να χαθεί, επειδή θα είναι σίγουρα η τελευταία – ενώ συνιστά ασφαλώς έγκλημα να συζητούνται θέματα εκλογών ή νομοσχέδια/μνημόνια στη Βουλή, αντί η δυνατότητα που μας δίνεται ως «ο από μηχανής θεός». Σε κάθε περίπτωση, η ικανότητα της ΕΚΤ να δημιουργεί χρήματα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση της οικολογικής και κοινωνικής ανοικοδόμησης της ΕΕ, φυσικά με δημοκρατικό έλεγχο – όχι για να καταστήσει την Ευρώπη γερμανική αυτοκρατορία, με όπλο το ευρώ και την οικονομική της ισχύ. Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεται κάτι τέτοιο στη Γερμανία – σε μία χώρα που δεν έχει ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο και που θέλει να εκμεταλλεύεται τους πάντες, παρά το ότι η ίδια στηρίχθηκε από όλους το 1953.

Ο ευρωπαϊκός υπερεθνικισμός και το γερμανικό εμβόλιο

Η επικεφαλής της Κομισιόν, η κ. Von der Leyen, σύμφωνα με μία λεπτομερή έκθεση της «Le Monde», βοήθησε σε μεγάλο βαθμό την προώθηση του εμβολίου. Παρενέβη δηλαδή αρκετές φορές στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, υπέρ της γερμανικής Biontech – με αποτέλεσμα να αγνοηθούν οι ανησυχίες των εμπειρογνωμόνων και να επιταχυνθεί η έγκριση χωρίς καν τις απαιτούμενες δοκιμές, εις βάρος όλων των ανταγωνιστών της Biontech. Επί πλέον διπλασίασε την παραγγελία στα 600 εκ. εμβόλια από 300 εκ. προηγουμένως! Έτσι επικράτησαν ξανά τα γερμανικά συμφέροντα εις βάρος της δήθεν «ΕΕ» και της Γαλλίας – ενώ είναι ένα απίστευτο γερμανικό θράσος το ότι, η κυβέρνηση της χώρας προσποιείται πως όλα βαίνουν πλέον καλά και ότι τελικά η δήθεν ευρωπαϊκή πορεία αποδείχθηκε σωστή! Ακόμη χειρότερα, παρά το ότι η συνθήκη της ΕΕ δεν δίνει αρμοδιότητες στην Κομισιόν σε θέματα υγείας, η κρίση του Covid χρησίμευσε ως πρόσχημα για να δοθούν αυτές οι εξουσίες – όπως η κρίση της Ελλάδας του 2010 για να δημιουργηθεί το παράτυπο Euro Group του Σόιμπλε, εκτός των ευρωπαϊκών κανονισμών. Η στρατηγική πάντως εμβολιασμού της γερμανικής πια ΕΕ είναι τόσο αδιαφανής, ώστε να μην έχουν γίνει γνωστές οι λεπτομέρειες των διαπραγματεύσεων και των συνθηκών ούτε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Όλοι οι Ευρωπαίοι δε θα εμβολιασθούν είτε το θέλουν, είτε όχι, με το γερμανικό εμβόλιο – το πρώτο με τη σύγχρονη τεχνολογία που επεμβαίνει στο ανθρώπινο DNA, χωρίς να γνωρίζει κανείς τις παρενέργειές του. Δεν θυμίζει αλήθεια Mengele, αν και με κάποια δόση υπερβολής; Ο ίδιος πάντως ο ευρωβουλευτής του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος J. Geier (SPD), δήλωσε ότι, «η ευρωπαϊκή στρατηγική εμβολιασμού είναι ένα κλειστό μαγαζί» – στο οποίο, συμπληρώνουμε εμείς, η Γερμανία αποφασίζει και «πουλάει» τις αποφάσεις της ως ευρωπαϊκές, με την Κομισιόν να ενεργεί ως εκτελεστικό όργανο (όπως άλλωστε και ο ESM, η ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων κοκ.).

Η επέλαση του νεοφασισμού

Δεν θα ήταν λάθος να αναφερθεί κανείς σε μία νέα σκοτεινή εποχή Μακαρθισμού στις Η.Π.Α. – με τις απεριόριστες εξουσίες που δόθηκαν στις «Big Tech» να αποκλείουν κατά το δοκούν, ως ανώτατοι δικαστές, όποιους λογαριασμούς χρηστών θεωρούνται ύποπτοι. Δηλαδή τον οποιονδήποτε, τον οποίο είναι σε θέση να δαιμονοποιήσουν και να περιθωριοποιήσουν, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν – παίζοντας το ρόλο του Μεγάλου Αδελφού. Μπορεί τώρα να θεωρούν οι Δημοκρατικοί στις Η.Π.Α. πως δεν θα τους συμβεί κάτι ανάλογο, ότι είναι ασφαλείς δηλαδή απέναντι σε αυτό το είδος της «εταιρικής βίας», αλλά κάνουν μεγάλο λάθος – αφού τοποθετήθηκαν τα θεμέλια ενός ήπιου φασισμού στη χώρα, ο οποίος δεν θα αργήσει να μετατραπεί σε έναν πολύ πιο ολοκληρωτικό και επικίνδυνο, από αυτόν που φαίνεται σήμερα, πιθανότατα με «αριστερό προσωπείο». Στην Ευρώπη τώρα συμβαίνει κάτι ανάλογο, όπου τη θέση των «Big Tech» έχει η βιομηχανική ελίτ που κυβερνάει τη Γερμανία – μία διαδικασία που ξεκίνησε το 2000 με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα, επιταχύνθηκε το 2010 με την ευρωπαϊκή κρίση χρέους που η ίδια προκάλεσε μέσω της Ελλάδας και ολοκληρώνεται με την κρίση του κορωναΐού. Αργά ή γρήγορα η Γερμανία θα καταστήσει όλες τις χώρες υποτελείς της, όπως την Ελλάδα, εγκαθιστώντας δικές της κυβερνήσεις – τις οποίες θα αλλάζει «δημοκρατικά», όταν αντιδρούν στις εντολές της. Ούτε εδώ θα χρειαστούν τανκς στους δρόμους, αλλά η σωστή χρήση των οικονομικών όπλων που διαθέτει – απέναντι στα οποία δεν θα μπορεί να αμυνθεί καμία χώρα.

Ο θανάσιμος γερμανικός κίνδυνος

Δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία μία πιο ηλίθια και πιο καταστροφική προσπάθεια είσπραξης χρεών – τόσο για τους οφειλέτες που πρέπει να πληρώσουν, όσο και για τους πιστωτές που συγκεντρώνουν όλο και μεγαλύτερα βουνά άχρηστων περιουσιακών στοιχείων. Δανείων και ομολόγων δηλαδή, τα οποία είναι μόνο φαινομενικά πολύτιμα – επειδή μεσολαβεί η ΕΚΤ, με αποτέλεσμα να έχει μετατραπεί στον πραγματικό επίσημο οφειλέτη. Μπορεί δε η Ελλάδα να ήταν μακράν η πιο ηλίθια χώρα, υποθηκεύοντας τα περιουσιακά στοιχεία της και παραδίδοντας την εθνική της κυριαρχία στους Γερμανούς, οπότε αναγκαστικά θα πληρώσει τα υπέρογκα χρέη της σε είδος (με την κρατική περιουσία, με την ιδιωτική, με εδάφη της, με κυριαρχικά θαλάσσια δικαιώματα της κλπ.), αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί με τις άλλες χώρες – οπότε αργά ή γρήγορα η Ευρωζώνη θα διαλυθεί, εκτός εάν όλα τα κράτη της αποδεχθούν την οικονομική κατοχή τους από τη Γερμανία, μέσω των ενδοτικών κυβερνήσεων που προσπαθεί να τους επιβάλει, όπως στην περίπτωση της Ιταλίας. Η Ιρλανδία ξέφυγε προς στιγμήν με «κάλπικο» τρόπο και η Πορτογαλία με την ανατροπή της ενδοτικής της κυβέρνησης, αλλά όλα τα άλλα κράτη κινδυνεύουν θανάσιμα από τη Γερμανία που δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ την πολιτική της – ενώ η Ελλάδα έχει μετατραπεί στο 17ο κρατίδιο της, μόνο με υποχρεώσεις και χωρίς κανένα δικαίωμα. Όπως έχουμε άλλωστε αναλύσει, είναι σε πολύ χειρότερη θέση από το Πουέρτο Ρίκο όσον αφορά τη σχέση του με τις Η.Π.Α. – με έναν γερμανόφιλο πρωθυπουργό που μάλλον δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό να αποδεχθεί την κατοχή της Γερμανίας, το μοίρασμα του Αιγαίου με τη σύμμαχο της Γερμανίας, με την Τουρκία και τη μετατροπή της πατρίδας του σε μία εθελόδουλη αποικία-εξοχική κατοικία των Γερμανών. Συμπερασματικά λοιπόν, δεν υπάρχει ζωή εντός της γερμανικής ΕΕ και Ευρωζώνης, εάν δεν αλλάξει στάση η Γερμανία, όσο και αν μας στενοχωρεί κάτι τέτοιο – ενώ εκτός υπάρχει μία αμυδρή έστω πιθανότητα, αν και είναι ήδη πολύ αργά για την Ελλάδα. Δεν είναι αργά όμως για την Ιταλία – η οποία, εάν παραμείνει μέλος του ευρώ, θα καταλήξει σύντομα σαν την Ελλάδα, ακολουθούμενη από την Ισπανία, τη Γαλλία κλπ.

Ελλάδα και προστάτες… Πολιτική κανονιοφόρων, αποκλεισμοί, πείνα, εξευτελισμοί

Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια και τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, οι μεγάλες δυνάμεις επενέβησαν και πάλι, επιλέγοντας τον μονάρχη της Ελλάδας, τον πολιτικά ακίνδυνο πρίγκιπα της Βαυαρίας, Όθωνα. Από το 1832 που ανέλαβε την εξουσία στην Ελλάδα, ο Όθωνας επιχείρησε να ισορροπήσει μεταξύ των πολιτικών των τριών, κυρίως, «προστάτιδων» δυνάμεων, εκμεταλλευόμενος τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς και βασιζόμενος στα εν Ελλάδι ενεργούμενα των δυνάμεων αυτών, τους εκπροσώπους των τριών ξενικών κομμάτων.

Το γερμανικό «über alles»

Η απόφαση του ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας σχετικά με το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ, εν μέσω της πανδημίας του COVI-19 και της προδιαγραφόμενης μεγάλης οικονομικής ύφεσης δημιουργεί ευλόγως μεγάλη αναστάτωση και μείζονα ερωτηματικά. Πρόκειται για δικαστική απόφαση με καθαρά νομικά κριτήρια ή αποτελεί κατά βάθος μια έμμεση πολιτική απόφαση για την επίτευξη της επικυριαρχίας του Βερολίνου στην ευρωζώνη. 

2022, ο τελικός του ευρώ

Με τους επικεφαλής Γερμανούς που έχουν τοποθετηθεί παντού, η χώρα ελέγχει την Κομισιόν, ελέγχει τον ESM, ελέγχει το Euro Group, ελέγχει την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κοκ. – ενώ μπορεί να μην ελέγχει την ΕΚΤ, αλλά με απαίτηση της εγκαταστάθηκε από την αρχή στη Φρανκφούρτη. Ως εκ τούτου, έχει όλα τα χαρτιά στο χέρι της, για να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει – ενώ η απόφαση του γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου ήταν προμελετημένη, εν μέσω της οικονομικής κρίσης της πανδημίας, με στόχο να τοποθετηθεί σε νέες βάσεις το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Με απλά λόγια, τα θεμέλια του 4ου Ράιχ στην Ευρώπη έχουν τοποθετηθεί προσεκτικά, ενώ το μόνο που αναμενόταν ήταν η σωστή στιγμή για το εναρκτήριο λάκτισμα – ένα χρονικό σημείο που δεν θα μπορούσαν να αντιδράσουν οι άλλες μεγάλες χώρες, όπως η Ιταλία, η Ισπανία και κυρίως η Γαλλία, λόγω των οικονομικών προβλημάτων τους, ενώ έχει προηγηθεί η έξοδος της Μ. Βρετανίας. Ο δρόμος που θα επιλέξει δεν είναι μεν ξεκάθαρος, το μάρκο ή το ευρώ, αλλά εναπόκειται στους δικούς της σχεδιασμούς. Το μόνο σίγουρο είναι πως έχει αφήσει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, ότι έχει δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις για να επιλέξει τελικά αυτό που θα τη συμφέρει ανάλογα με τις αντιδράσεις των «εταίρων» της, καθώς επίσης πως η οικονομική της ισχύ και η εξουσία της επάνω στους άλλους, είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από τη στρατιωτική της το 1940 – όπου ήταν μεν σαφώς ισχυρότερη από το 1914, αλλά όχι αρκετά.

Η πανδημία συναντά ένα εξίσου επιθετικό γεωπολιτικό… ιό: Μήπως ο τελικός στόχος είναι να γεμίσει η Ευρώπη αποικίες χρέους;

Η Καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ, στο Βερολίνο.
EPA, Adam Berry / POOL

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

 

Η πανδημία αναδεικνύει τη χρησιμότητα των ειδικών, των επιστημόνων αλλά και την ανεπάρκεια πολιτικών, προσώπων και δράσεων. 

Μπορεί στις μέρες να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας- και ορθώς- οι επιστήμονες, ωστόσο, πριν επανέλθουμε στην «κανονικότητα»- όποιο χαρακτήρα και αυτή θα έχει- οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί που υποτίθεται αναστάληκαν λόγω κορωνοϊού, προωθούνται. Σιγά και σταθερά, ενδεχομένως μερικώς διαφοροποιημένοι με την κρίση που βιώνουμε. 

Η τραγωδία του ευρώ

Δεν είναι απίθανο να ζούμε παραστατικά τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας, όσον αφορά την Ευρωζώνη – με κριτήριο τη σύγκρουση της Ιταλίας με τη Γερμανία, λόγω της άρνησης της τελευταίας να επιτρέψει την έκδοση ενός ευρωομολόγου. Δυστυχώς η ελληνική κυβέρνηση, ξεκάθαρα γερμανόφιλη, δεν συντάχθηκε με την Ιταλία και με την Ισπανία – θεωρώντας πως τα συμφέροντα της δεν είναι τα ίδια με των δύο αυτών χωρών. Έχουμε την άποψη όμως ότι, θα το πληρώσουμε ακριβά – αφού οι Γερμανοί αγαπούν την προδοσία, αλλά ποτέ τους προδότες.

Περί της εξόδου από την ΕΕ

Οι προοπτικές για το μέλλον μας, το δικό μας, των παιδιών μας και της πατρίδας μας, είναι ζοφερές – ενώ η Ευρώπη έχει μετατραπεί πια σε μία νεοφιλελεύθερη γερμανική λέσχη, χάνοντας εντελώς την αρχική της υπόσταση. Εύλογα λοιπόν αναρωτιόμαστε εάν ήλθε η ώρα να αλλάξει και η Ελλάδα στάση, όπως η Βρετανία. Να σκεφθεί εάν θα πρέπει να επιλέξει την έξοδο της από την ΕΕ, παρά το ότι είναι πολύ αργά, έχοντας παραδώσει ήδη το 2012 την εθνική της κυριαρχία υποθηκεύοντας τα πάντα. Παρά το ότι είναι εγκλωβισμένη στο ευρώ, στο χρέος και στα μνημόνια – παρά το ότι είναι κυριολεκτικά δεμένη χειροπόδαρα. Εάν αξίζει η παραμονή σε ένα ασφαλές μεν σπίτι που όμως σε απομυζούν, σε κλέβουν, σε δέρνουν, σε εξευτελίζουν, σε κακολογούν, δεν σου δίνουν καμία σημασία και σε ληστεύουν καθημερινά, απαιτώντας επί πλέον την πλήρη υποταγή σου. Συνοψίζοντας, εάν ήλθε η ώρα για ένα πραγματικό GREEXIT.

Η κυριαρχία των ΑΓΟΡΩΝ

Για τους ηττημένους που ευρίσκονται στο έλεος των Αγορών και των πάσης φύσεως δανειστών τους, όπως είναι κυρίως η Ελλάδα, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις – ενώ η γάγγραινα είναι προχωρημένη σε μεγάλο βαθμό. Το αποτέλεσμα είναι να κινδυνεύει όχι μόνο με τη λεηλασία της αλλά, επιπλέον, με την αλλοίωση του πληθυσμού της – με την απώλεια της εδαφικής της ακεραιότητας, με τη μετατροπή των Ελλήνων σε σκλάβους χρέους ή σε πρόσφυγες ενός οικονομικού πολέμου που μαίνεται, με την υποβάθμιση της σε μία περιοχή-στρατόπεδο συγκέντρωσης παράνομων μεταναστών, χρησιμοποιούμενο ως ανάχωμα της Ευρώπης, με την ραγδαία άνοδο της εγκληματικότητας κοκ. Η λύση εν προκειμένω είναι τόσο επώδυνη, όσο και η θεραπεία της γάγγραινας – την οποία πολύ δύσκολα μπορεί να προτείνει κανείς σε έναν ασθενή, πόσο μάλλον γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει καμία εγγύηση επιτυχίας της εγχείρησης. Το μόνο σίγουρο είναι όμως πως εάν δεν το επιδιώξει, για παράδειγμα με το GREEXIT ταυτόχρονα με το κλείσιμο των συνόρων, τότε «Καληνύχτα Ελλάδα».

Ελλάδα και προστάτες… Πολιτική κανονιοφόρων, αποκλεισμοί, πείνα, εξευτελισμοί

Μετά την δολοφονία του Καποδίστρια και τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, οι μεγάλες δυνάμεις επενέβησαν και πάλι, επιλέγοντας τον μονάρχη της Ελλάδας, τον πολιτικά ακίνδυνο πρίγκιπα της Βαυαρίας, Όθωνα. Από το 1832 που ανέλαβε την εξουσία στην Ελλάδα, ο Όθωνας επιχείρησε να ισορροπήσει μεταξύ των πολιτικών των τριών, κυρίως, «προστάτιδων» δυνάμεων, εκμεταλλευόμενος τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς και βασιζόμενος στα εν Ελλάδι ενεργούμενα των δυνάμεων αυτών, τους εκπροσώπους των τριών ξενικών κομμάτων.