MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκουαδόρ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκουαδόρ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

Εκουαδόρ, η τραγωδία της υπαγωγής στο ΔΝΤ

Όταν μετά από τις θηριώδεις περικοπές η κυβέρνηση ανακοίνωσε την 1η Οκτωβρίου τη λήψη νέων μέτρων λιτότητας, οι Πολίτες εξεγέρθηκαν – οπότε ο πρόεδρος του Εκουαδόρ επέβαλλε μέτρα καταστολής σε ολόκληρη τη χώρα. Τελικά όμως, οι Πολίτες κέρδισαν τη μάχη εναντίον της αστυνομίας και του στρατού – με αποτέλεσμα να αποσύρει ο Moreno το περίφημο «Διάταγμα 883», μετά από δώδεκα ημέρες διαδηλώσεων. Το τίμημα όμως της εξέγερσης τους ήταν πολύ υψηλό: 8 νεκροί, 1340 τραυματίες και 1.192 συλλήψεις. Ένα τέτοιο τίμημα δεν ήταν ποτέ πρόθυμοι να πληρώσουν οι Έλληνες, οπότε λογικά θα χάσουν ότι έχουν και δεν έχουν, την πατρίδα τους, τα παιδιά τους και το μέλλον τους, προσποιούμενοι ταυτόχρονα πως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο ή ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση – κλείνοντας τα μάτια ή θάβοντας το κεφάλι στην άμμο και πληρώνοντας το βαρύ τίμημα της δειλίας τους.
«Ελάχιστα κράτη, κοινωνίες ή άνθρωποι θέτουν κόκκινες γραμμές στη ζωή τους, όσον αφορά τις υποχωρήσεις και τους συμβιβασμούς τους – όπου η λέξη «κόκκινη γραμμή» σημαίνει ένα ανώτατο επιτρεπτό όριο, το οποίο είναι κανείς πρόθυμος να υποστηρίξει ακόμη και πληρώνοντας με το αίμα του».

Παρασκευή 4 Μαΐου 2018

Εκουαδόρ, η αριστερή περιπέτεια

Αυτό που ξεκίνησε από τη λενινιστική κυβέρνηση πριν από δώδεκα περίπου χρόνια, η οποία συνεχίζεται με έναν διορισμένο νέο πρόεδρο κατά τα πρότυπα των βασιλικών καθεστώτων, με δεδηλωμένο αρχικά στόχο την πολυμορφία των ΜΜΕ, κατέληξε στο να εξαλείψει τη δημοσιογραφική έρευνα και την πολιτική κριτική – λόγω του φόβου των δημοσιογράφων για τις συνέπειες των εργασιών τους.

«Οι ομοιότητες του Ισημερινού με την Ελλάδα, με βασικότερη αλλά πολύ σημαντική διαφορά τη συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη, είναι φανερές – τεκμηριώνοντας πως ο στόχος της σημερινής κυβέρνησης και του πρωθυπουργού είναι να μείνουν στην εξουσία για πάρα πολλά χρόνια, εξασφαλίζοντας τα μέσα και την απαιτούμενη στήριξη για να το πετύχουν».