Το κράτος των Αθηνών!

Θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα το «διαίρει και βασίλευε» που εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τις δυνάμεις κατοχής – ο χωρισμός της Ελλάδας δηλαδή σε αντίπαλα στρατόπεδα, σε Βορείους και Νοτίους, σε Μακεδόνες και Αθηναίους, πόσο μάλλον όταν οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι στην περιοχή μας κλιμακώνονται.

Επικαιρότητα

Η άποψη μας για τα προβλήματα ύδρευσης της Θεσσαλονίκης, τα οποία οφείλονται στην υπό ιδιωτικοποίηση ΕΥΑΘ, ήταν η εξής: «Όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν προβλήματα, θα απαξιωθούν και θα ξεπουληθούν, αφού δεν διενεργούνται οι απαιτούμενες επενδύσεις – επειδή είναι αδύνατες όσο η χώρα είναι υποχρεωμένη από την πολιτική των μνημονίων να έχει πρωτογενή πλεονάσματα αυτού του ύψους στον προϋπολογισμό της». (πηγή).

«Μαρτύριο της σταγόνας» με την τελευταία δόση του Μνημονίου σχεδιάζουν οι δανειστές

Για το ενδεχόμενο να μην εκταμιευθεί ολόκληρη η τελευταία δόση των 11,7 δισ. ευρώ μετά το τέλος του 3ου Μνημονίου τον Αύγουστο, εάν τελικώς δεν αποδειχθεί έτοιμη η Αθήνα να παραδώσει εκπληρωμένα όλα τα προαπαιτούμενα, προετοιμάζονται κυβέρνηση και δανειστές. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο αργός ρυθμός εκπλήρωσης των προαπαιτουμένων της 4ης αξιολόγησης έχει θορυβήσει τους θεσμούς, που εξετάζουν να βάλουν και αυτοί «φρένο» με τη σειρά τους στην καταβολή της προγραμματισμένης για το καλοκαίρι δόσεως.

Ηγγικεν η Ωρα των Αποφάσεων

Του Διονύση Χιόνη 

Φθάσαμε στο σημείο που τόσο εμείς όσο και οι Ευρωπαίοι εταίροι φοβόμασταν. Φθάσαμε στο σημείο που ευχόμαστε να μην είχαμε φτάσει. Φθάσαμε στο σημείο όπου θα πρέπει να συνδυάσουμε τα αδύνατα όχι πλέον στην θεωρία και στην ακατάσχετη υποσχολογία αλλά στην πράξη. Οσο βρισκόμασταν εντός μνημονίων τόσο εμείς όσο και οι θεσμοί είχαμε την πολυτέλεια να οικονομολογούμε έχοντας την ασφάλεια ότι το πρακτικό και εφαρμόσιμο κομμάτι αυτής της συζήτησης θα αναβαλλόταν για αργότερα. Kαι όποιος αμφισβητούσε την εγκυρότητα των προβλέψεων ήταν ή δραχμιστής ή ανθέλληνας. 

Βασικά Εργαλεία Μνημονιακής Χειραγώγησης

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη, 

Τα Μνημόνια, εκτός των άλλων, φρενάρουν τη συναισθηματική μας εξέλιξη, προκαλώντας συνθήκες συναισθηματικής εξάρτησης που μας στρέφουν σε φανταστικούς ιδεοληπτικούς κόσμους -ακόμη και μιας κάποιας «αριστερής διακυβέρνησης»- καθοδηγούμενοι από την ατομική ανάγκη ανακούφισης των ενδοψυχικών συγκρούσεων και αφήνοντας, εν τέλει, στην άκρη τις πραγματικές ανάγκες του Λαού και του τόπου.

Το τελικό αποτέλεσμα της Μνηνονιακής χειραγώγησης είναι η παθητικοποίηση, η αδράνεια και το «πάγωμα» ακόμη και των στοιχειωδών εντικτώδικων αντιδράσεων αυτοσυντήρησης του λαού μας που εξοντώνεται «υπομονετικά» περιμένοντας τη σειρά του

Το χρέος, η ομηρία της οικονομίας και το αφήγημα του Τσίπρα

Του Σταύρου Λυγερού 

Για τον Τσίπρα η προσπάθεια να ελαφρυνθεί το χρέος δεν έχει μόνο κρίσιμη οικονομική σημασία. Έχει αποκτήσει και κρίσιμη πολιτική σημασία. Χωρίς την ανακοίνωση των μεσοπρόθεσμων μέτρων, το αφήγημα για την έξοδο από τα Μνημόνια και την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας ουσιαστικά χάνει την εμβέλειά του. Κι όχι αδίκως. Χωρίς γενναία ελάφρυνση, η οικονομία θα παραμείνει σε ομηρία.

Το Βερολίνο δεν κρύβει την πρόθεσή του να συρρικνώσει όσο γίνεται περισσότερο το εύρος της συζητούμενης ελάφρυνσης. Όπως είχε πει ο Σόιμπλε, η Ελλάδα θα αποπληρώσει και το τελευταίο ευρώ. Το γεγονός ότι τη θέση του στο υπουργείο Οικονομικών κατέχει σήμερα ένας σοσιαλδημοκράτης δεν αλλάζει ποιοτικά τα πράγματα. Τα γεγονότα απέδειξαν, άλλωστε, πως αυτό που ίσχυσε ήταν το γερμανικό χρονοδιάγραμμα: μετά την επιτυχή λήξη του 3ου Μνημονίου το καλοκαίρι του 2018 θα εξετασθεί εάν το ελληνικό χρέος χρειάζεται αναδιάρθρωση.

Η ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ

Εκτός του ότι η επιχείρηση θα έπρεπε να αξιολογηθεί σωστά, όσον αφορά τη δίκαιη τιμή της, οφείλει να αποτιμηθεί η αξία της συμμετοχής της στις ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ – καθώς επίσης τα μελλοντικά της οφέλη από την εξόρυξη των ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας, όπως και το στρατηγικό της νόημα για την Ελλάδα.

«Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τους τομείς της «δημόσιας φροντίδας» (Παιδεία, Υγεία, Άμυνα, Ασφάλεια, Λιμάνια, Ενέργεια και Ύδρευση) στον ιδιωτικό τομέα, επειδή εξυπηρετούν ανάγκες, οι οποίες ευρίσκονται σε αντίθεση με τους κανόνες λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς – οπότε δεν μπορούν να διαχειρίζονται με κριτήρια απόδοσης, αλλά ούτε και να αξιολογούνται με γνώμονα το κέρδος».

Το δράμα των ιθαγενών

Έχοντας πλέον ενημερωθεί, είναι δική μας ευθύνη το ότι δεν θέλουμε να καταλάβουμε πως για να αναπνεύσει κανείς, πρέπει να σηκώσει ψηλά το κεφάλι – ενώ η ανοχή είναι συνώνυμη με τη συνενοχή, αφού όλοι πια γνωρίζουμε που ακριβώς οδηγούμαστε.

Επικαιρότητα

Ο πρόεδρος Putin κέρδισε τις εκλογές στη χώρα του με 76% για δύο βασικά πράγματα: (α) λόγω του ότι έχει εξασφαλίσει και διαφυλάξει την εθνική αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια των Ρώσων, οι οποίοι υπέφεραν τα πάνδεινα από την πολιτική «σοκ και δέους» της δεκαετίας του 1990 (ανάλυση), όπου ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά περίπου 15.000.000, καθώς επίσης (β) επειδή προστατεύει την εθνική τους ανεξαρτησία σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένης της οικονομίας, αρνούμενος σθεναρά να σκύψει το κεφάλι απέναντι στον ηγέτιδα δύναμη του πλανήτη και γενικότερα στη Δύση.

Τα βουνά του παγκοσμίου χρέους

H άποψη μου είναι ότι άδικα ντρεπόμαστε για τα χρέη μας σε μία εποχή που οι πάντες χρωστούν και είναι λάθος να φοβόμαστε. Πως πρέπει να διώξουμε όλους αυτούς τους ανίκανους πολιτικούς που μας εκφοβίζουν, δείχνοντας μία απίστευτη υποτέλεια απέναντι στους ξένους, χωρίς ίχνος ντροπής.

Επικαιρότητα

Η Ελλάδα χρωστάει 325 δις €. Μάλιστα. Δείγμα μεγάλης ανευθυνότητας των πολιτών της, όπως ισχυρίζονται οι δανειστές της. Σύμφωνοι. Γιατί δεν ισχύει όμως κάτι ανάλογο για ολόκληρο τον πλανήτη, στον οποίο το χρέος αυξάνεται χωρίς σταματημό; Γιατί πρέπει να πληρώσει η Ελλάδα το χρέος της, όταν κανένας δεν πιστεύει πως θα πληρωθούν ποτέ τα βουνά των χρεών που συσσωρεύονται σε όλες τις χώρες; 

Στην «εντατική» έως το 2022 η ελληνική οικονομία

Ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Στουρνάρας, ούτε ο Γιούνκερ, ούτε η Λαγκάρντ θα είναι εκείνοι που θα αποφασίσουν το εάν η Ελλάδα θα έχει μια «καθαρή έξοδο» από το πρόγραμμα τον Αύγουστο ή θα λάβει μια προληπτική γραμμή στήριξης. Την απόφαση αυτή θα την επιβάλουν οι συνθήκες που θα επικρατήσουν στις αγορές και θα την καθορίσει η δυνατότητα της Ελλάδος να υλοποιήσει τους φιλόδοξους δημοσιονομικούς της στόχους και τις μεταρρυθμίσεις σε βάθος χρόνου.

Στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών αναπτύχθηκαν δύο διαφορετικές θεωρίες που ξεπερνούν τη δημόσια αντιπαράθεση για το εάν το «μαξιλάρι ασφαλείας» των 14 δισ. ευρώ (6 δισ. ευρώ από την Ελλάδα και 8 δισ. ευρώ από τον ESM) επαρκεί για την Ελλάδα ή θα απαιτηθεί μια προληπτική γραμμή στήριξης για να διασφαλιστεί μεταμνημονιακά η χώρα.

Το ξεπούλημα της Ελλάδας

Η χώρα εκποιήθηκε για λιγότερα από 60 δις € από τους κομματικούς σωτήρες της – οι οποίοι όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται πολιτικά, διαφθειρόμενοι και διαφθείροντας.

Επικαιρότητα

Ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει το έγκλημα που διενεργήθηκε με το PSI – όπου σε γενικές γραμμές ξεπουλήθηκε η δημόσια περιουσία της χώρας μας, μαζί με τη εθνική της κυριαρχία και την ομηρία μας στο διηνεκές, έναντι μόλις 51,3 δις € (γράφημα). 

Η ημέρα της κρίσης

Η Ελλάδα είτε τηρεί βασιλικότερα του βασιλέως τα μνημόνια, με όλα όσα της προτείνουν οι πιστωτές, όπως η πιστοληπτική γραμμή στήριξης, είτε επιλέγει τη στάση πληρωμών, με το ρίσκο της εξόδου από την Ευρωζώνη – αφού δεν υπάρχει κανένας ενδιάμεσος δρόμος, ενώ οι ανόητες συγκρούσεις σφίγγουν τελικά πιο πολύ τη θηλιά στο λαιμό μας, οικονομικά και γεωπολιτικά.

Άποψη 

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, η Ιταλία θα καθορίσει το μέλλον της Ευρωζώνης, αφού φαίνεται πως τα πολιτικά της κόμματα έχουν πλέον συνειδητοποιήσει τη δύναμη της χώρας τους – το μεγάλο ειδικό της βάρος στην ευρωπαϊκή οικονομία, ιδίως μετά την έξοδο της Μ. Βρετανίας, καθώς επίσης το ότι είναι πολύ μεγάλη για να χρεοκοπήσει (too big to fail), επειδή κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στη διάλυση της νομισματικής ένωσης με καταστροφικές συνέπειες τόσο για τη Γαλλία, όσο και για τη Γερμανία (ανάλυση). 

Η κακοδαιμονία της Ελλάδας

Το ύψος του δημοσίου χρέους, το μέγεθος του κόκκινου ιδιωτικού, η αδυναμία παραγωγής πλούτου και η πολιτική αστάθεια αποτελούν τα βασικά προβλήματα της πατρίδας μας – ενώ η μη έγκαιρη και σωστή επίλυση τους θα οδηγήσει τους Έλληνες στα σκουπίδια της ιστορίας.

«Η βασική αιτία της κακοδαιμονίας της Ελλάδας δεν είναι πρωταρχικά η οικονομία, αλλά η πρωτοφανής και πρωτόφαντη παρακμιακή πορεία της Ελλάδας σε όλα τα επίπεδα: ηθικά, (διαφθορά), πνευματικά (παρασιτική νοοτροπία), οικονομικά (παρασιτική οικονομία, μνημόνια κλπ.), κοινωνικά, (έλλειψη αξιοκρατίας, καταρράκωση της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης) και πολιτικά (κομματικό κράτος, πελατειακές σχέσεις). Με μια λέξη πολιτιστικά, με την έννοια της εξαφάνισης ή απίσχνανσης όλων των αρχών και αξιών της χώρας μας. 

Στο σπιράλ του διαβόλου

Η διατήρηση της εγχώριας διαφθοράς είναι προς το συμφέρον των ξένων – αφού με τη βοήθεια της μπορούν να υφαρπάζουν πολύ ευκολότερα τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας και των Πολιτών της.

«Ο επαγγελματίας πολιτικός είναι ένα ιδιόμορφο ον που γνωρίζει πώς να πλασάρει τον εαυτό του, πώς να εξασφαλίζει ψήφους, πώς να υποκλίνεται σε όσους μπορούν να τον προωθήσουν, πώς να βλάπτει όσους δεν το κάνουν, πώς να καρπώνεται τη δουλειά των άλλων, πώς να μην έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό, πώς να δημαγωγεί, πώς να κρύβει την ανικανότητα του, πώς να διαφθείρεται ατιμώρητος και πώς να αποφεύγει τις ευθύνες» (Χ.Ν.).

Ετοιμάζουν νέο πείραμα για την Ελλάδα με τις ευλογίες Τσίπρα

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη 

Μετά το άκρως επικίνδυνο πείραμα των μνημονίων, η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να δεχθεί ένα ακόμη πρωτόγνωρο «πρόγραμμα» με απρόβλεπτες συνέπειες, το οποίο θα ικανοποιεί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, αλλά όχι και το συμφέρον της χώρας. Με τις οδηγίες της Κομισιόν, τις ευλογίες του Αλέξη Τσίπρα και τη σύμφωνη γνώμη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η χώρα κινδυνεύει μετά τον Αύγουστο να μπει και πάλι στο δοκιμαστικό σωλήνα. 

Κατά 600 δισ. ευρώ μειώθηκε η περιουσία των Ελλήνων μέσα στην κρίση

Η πολυετής οικονομική κρίση, ψαλίδισε την τρέχουσα αξία της περιουσίας των Ελλήνων κατά περίπου 600 δις. ευρώ. Δεν άφησε πίσω της μόνη τη μείωση των εισοδημάτων και την απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας. Προκάλεσε και την απαξίωση περιουσιακών στοιχείων (μετοχών, ακινήτων, καταθέσεων) στα οποία είχαν επενδυθεί αποταμιεύσεις 10ετιών.

Για κάποιους, η μείωση της αξίας της περιουσίας τους είναι «θεωρητική» καθώς δεν χρειάστηκε να ρευστοποιήσουν κατά τη διάρκεια της κρίσης και τώρα προσβλέπουν σε μια μακρά περίοδο ανάκαμψης για να καλύψουν τα «σπασμένα».

Ο κύκλος του χάους

Η διαδήλωση της Κυριακής αντιμετωπίζεται από τις δυνάμεις κατοχής της χώρας ως η βασικότερη πρόβα της κυβέρνησης, όσον αφορά τον έλεγχο της ελληνικής κοινωνίας – τη διατήρηση της παθητικής στάσης και της μη αντίδρασης των Ελλήνων, η οποία τους έχει καταστήσει ιδανικό πειραματόζωο της νέας τάξης πραγμάτων.

«Βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα ιστορικό δίλημμα: ή να αφήσω να συνεχιστεί ο αγώνας και να καταλήξει σε ολοκαύτωμα ή να υπακούσω στις παρακλήσεις και να αναλάβω της πρωτοβουλία της συνθηκολόγησης. Τόλμησα το δεύτερο και δεν υπολόγισα ευθύνες, ενώ μέχρι σήμερα δεν μετάνιωσα για το τόλμημα μου, αλλά αισθάνομαι υπερήφανος« (Τσολάκογλου).

Η ουτοπία της εξόδου από τα μνημόνια

Για εκείνο το χρονικό διάστημα που η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας δεν καλυτερεύει, η έξοδος από την Ευρωζώνη παραμένει ως απειλή – ενώ θα συνεχίζεται η υφαρπαγή του δημοσίου και ιδιωτικού πλούτου της, με υπαρκτούς τους κινδύνους για την εδαφική της ακεραιότητα.

Ανάλυση

Υπενθυμίζουμε πως όταν τεκμηριώνει κανείς όσο καλύτερα μπορεί τη σκόπιμη υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, το ότι η χώρα μας χρησιμοποιήθηκε ως Δούρειος Ίππος για την εισβολή του Ταμείου στην Ευρωζώνη (αν και έχασε τελικά το παιχνίδι από τη Γερμανία), πως τα μνημόνια ήταν ένα έγκλημα εκ προμελέτης ή ότι ο σκοπός των πιστωτών είναι η υφαρπαγή της δημόσιας και ιδιωτικής μας περιουσίας, αντιμετωπίζεται ως κάποιος που θέλει να επιρρίψει τις ευθύνες στους άλλους και όχι στη χώρα του – αφού είναι (δήθεν) ανόητο να ισχυρίζεται πως οι Γερμανοί επιδιώκουν τη δημιουργία ενός 4ου Ράιχ, ότι συνέβαλλαν στην κρίση χρέους με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα και με το μισθολογικό dumping ή πως θέλουν να μας πάρουν τα σπίτια μας, τις κρατικές επιχειρήσεις και τον υπόγειο πλούτο μας.

Το πέτυχαν κι αυτό: Με περισσότερους φόρους εισέπραξαν λιγότερα έσοδα το 2017

Κωστής Πλάντζος

Μόνον με κατασχέσεις και ρυθμίσεις χρεών εισπράττει έσοδα το κράτος πια - Κάτω οι εισπράξεις από άμεσους φόρους, ΕΝΦΙΑ και φόρους στην περιουσία - Πάνω μόνο τα έσοδα από έμμεσους φόρους

Όλοι χαμένοι βγήκαν το 2017 από την «καταιγίδα» νέων φόρων που επιβλήθηκε από την 1η Ιανουαρίου 2017. Το αποτέλεσμα της υπερφορολόγησης ήταν να εισπράξει λιγότερα έσοδα το κράτος, αντί να τα αυξήσει. Το τίμημα όμως ήταν βαρύ, κυρίως, για την αγορά και την ανάπτυξη, αφού η χώρα αγκομαχώντας προσπαθεί για τρίτο συνεχόμενο χρόνο ξανά να βγει από την ύφεση, από την οποία είχε ξεκολλήσει το 2014. 

Η ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΡΥΘΜΟ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ναι μεν οι δανειστές έκριναν ότι έκλεισε επιτυχώς η τρίτη αξιολόγηση, αλλά ταυτόχρονα αποφασίστηκε ότι η καταβολή των δόσεων θα γίνεται ανάλογα με την πορεία των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. 

Στην ουσία, δανειστές και κυβέρνηση συναποφάσισαν ότι η εκταμίευση των δόσεων θα γίνεται ανάλογα με τα πόσα σπίτια θα χάνουν οι Έλληνες.

Λύσεις για την Ελλάδα

Εισερχόμενοι στο τελευταίο και χειρότερο στάδιο της κρίσης, δεν έχουμε πια πολύ χρόνο στη διάθεση μας για να αποφύγουμε την εθνική καταστροφή που διαφαίνεται στο κοντινό μέλλον – ενώ συνεχίζουμε να βαδίζουμε στην κόψη του ξυραφιού, χωρίς πυξίδα και χωρίς δικό μας σχέδιο.

«Η Ελλάδα είναι μία πολύ πλούσια χώρα, η οποία δεν έχει ακόμη εκμεταλλευθεί σχεδόν τίποτα από τον υπόγειο πλούτο της. Η Ρωσία όμως ήταν επίσης μία πλούσια χώρα που υπερχρεώθηκε και μόνο όταν χρεοκόπησε το 1998 εκδιώκοντας το ΔΝΤ, κατάφερε να αναπτυχθεί – όπως και η Αργεντινή.